Alle inzendingen over Gewicht

Maar vijf procent, dat valt me echt niet tegen, ’n onsje meer, dat kreeg je toch al gauw. Ik dacht onwillekeurig aan mijn vrouw die ook vaak uiterst creatief kan wegen. Zo weegt ze zelf, zegt zij (mij lijkt het kras) nog nét zo veel als toen ze twintig was.…

Holland is tegenwoordig goed gevuld met heel veel goed gevuld uitziende mensen die zich toch graag wat slanker zouden wensen als 't lijf in hobbezakken moet gehuld. Dan worden pondjes mondjesmaat geduld -aan ieders draagvermogen komen grenzen- dus gaan ze hollen met hun dikke penzen en minder smullen, misschien slinkt de bult. Wat zou het…

Over waarheid en ook leugens even zwaar of even licht, maar komt altijd bovendrijven en dat noemt men het gewicht?!…

Altijd voer ik strijd tegen mijn gewicht, de kilo's gaan er dan weer eens af, ik voel me dan als een veertje zo licht. Te dik, te dun, nooit ben ik echt tevreden met mijn bouw, gedachten van, ik ben te dik, zo kom ik nooit aan een vrouw. Maar die gedachten raak ik nu langzaam kwijt, verdwenen lijkt bijna die strijd.…

hij wilde het niet weten maar het sloop er sluipelings in ondanks haar lieve oogopslag woog haar gewicht er bij hem in al leek het wikken uit den boze want zeggen in haar mooi gezichtje, hoe lief haar liefde dan ook was, dat haar kwaliteiten toch per saldo niet tegen haar gewicht opwogen dat was nu net weer ongepast dus sloeg hij door…

Wat weegt een veertje in de lucht een geur in de neus een wolk langs de hemel een pluisje uit je navel meer dan een gedachte die komt en weer gaat soms wat achterlaat…

We moeten helder zijn. Er is een grens. Er komt hier veel te veel te snel naar binnen. De hoogste tijd om te gaan herbezinnen. Kom op, stop deze dreigende tendens. Die pondjes gaan eraf, het wordt een hinder. Ik vast maar mee want het moet minder minder.…

je zegt gestaag aan mij te denken, of dat bij mij is aan jou is je vraag of valt het wel mee ik zeg 'ja en nee, want... dat valt niet tegen: al huis je in mijn hoofd het ging lichter wegen'…

Ze konden het nog nauwelijks geloven Daar lag dan het ontkoninklijkte kalf Al gauw een pond of negen en een half Van Lippe Biesterfeld Van Vollenhoven Zo is, en dat past prima in zijn kraam Voornamelijk zijn achternaam voornaam…

Het is de kunst om in een gedicht zoveel gewicht te plaatsen, dat je het belangrijkste weg kunt laten.…

Zoekend naar mijn gewicht op schaal Lukt het niet de hoeveelheid te zien Mijn omvang is te dik mijn kin te vet Hoe ik ook vooroverbuig het is banaal Wederom overtuigd begon ik te lijnen Het schimpen en het schampen moe Blikken die ik heb moeten ondergaan In de slanke pikorde helemaal onderaan Nu vele maanden later van ziek zijn en zelfbedrog…

Ziels speleoloog was mijn spel in de ruimte zonder tijd en tijd, zonder ruimte, bracht jou uit mijn duisternis naar boven en nu, jij steigert in mijn schoot als wereld voor en na zondvloed mijn man, zei ik gisteren, ik hou van jou… maar met ochtend bedacht ik me ineens hoe heb ik jou van mijn geribde dromen gebouwd en toen jouw adem in de…

'n Omvangrijke dame uit Damme zat over d'r zwaarte te drammen. Een troostende buur zei d'r: 'Kijk niet zo zuur; je weegt véél minder kilo's dan grammen!'…

Als ik niet meer adem omzwachtel dan mijn lichaam met herinneringen en begraaf me in het vluchtige van je gedachten beitel mijn naam in de tijd die we samen liefhadden lachten en waren mocht dat niet gaan delf dan een slaapplaats in de aarde waarin ik dromen kan maar alsjeblieft… plaats geen kruis op mijn graf of een dekplaat met…

sommige mensen worstelen zó met hun gewicht dat ze liever iets opvreten dan wat uitvreten…

Heeft men u wel eens beticht Van overgewicht. U lijdt dan aan het feit Van zwaarlijvigheid, Die u is aangericht. Zorg daarom voor overwicht Op uw overgewicht.…

Te eten was er veel meer dan genoeg. Gerechten, prachtig mooi en fijn op smaak. Een keur aan wijnen vloeide iets te vaak, de maag kreeg meer dan waar zij ooit om vroeg. Daar stond ik dan, geheel en al ontkleed, alsook van morgenplas en -drol ontdaan -die tellen samen toch een kilo aan- schoon op de schaal, die kloek haar arbeid deed. Maar…

het gewicht van spijt gevuld met wit verdriet als dichte sneeuw dat reikend gras verstikt ruikt geen bloesem ziet zon noch maan het hangt daar maar lomp en zwaar onder het schaarse licht woekert een rauw verlies met het klimmen van de tijd…

Zij ligt op haar bed, een verstilde pop naast haar met glimlach half verholen, een roos die nog niet is ontloken geboren als magisch beeld als zij mijn gedachten taxeert zachte lijnen begrenzen sproeten magie om pijn te vergeten, gaven die alleen een kind bezitten kan compositie van verdriet naar schoonheid toonbalk van nog niet…

tijdens de warme zomer had hij tóch bijna zijn complete gewicht aan transpiratie verloren goddank vond hij nog iets van houvast aan de zwaartekracht van het leven…

Ze zijn gewichtig, mannen, nee, geen jongens meer -- in te herkennen.…

Alles is Gewicht en Tegenwicht: het Lot en -- het Rad van Fortuin.…

Het gewicht van een sneeuwvlok of haar luchtweerstand? Voor een dwarrelende wederkeer luchtweerstand voor een zekere aankomst haar gewicht…

Dan zag ik pas, Hoe gewichtig zij was, Valt het mee of tegen ? Al ben je slank van lijn, Toch wil je graag gewichtig zijn.…

U dacht wellicht Aan zijn gewicht, Maar dat was juist afgenomen. Juiste taal bij soortgelijk vermaak Is vaak een gewichtige zaak.…

Te zwaar, allang was dat haar opgevallen. Vandaar, dat was nochtans bijkans bij toeval, haar inval: als ik afval oogst ik bijval. Da’s waar, maar zal ‘t haar achteraf bevallen ? Straks zal een hartaanval haar overvallen. Ach, afvallen kan vaak hard tegenvallen.…

Ik kan met mijn mollig lijf vast stukken beter overweg als ik maar gedichten schrijf en gewicht in woorden leg.…

Ik ben pas tien, en veel te dik, oké, maar dat ik om mijn omvang zo gehaat word is iets waarvan ik soms ontzettend kwaad word, en vaak gaat het heel ver naar mijn idee. Zo plaatst men om mijn leven te vergallen een klimrek, waar ik dan van af moet vallen !…

Als aankomen aan komt betekent dan komt er iemand aan, maar als zij aankomt, te zwaar bevonden wordt, komt ze liever aan, zodat ze afgehaald kan worden, toch?…

de zwarte tovenaars preken, ontlokken onhoorbare klanken uit de windgitaren, om daarna te zwijgen, dan is het werkelijk doodstil, alleen het hijgen van het verschroeide gras op dichters graven verstoort de stilte van de dode raven, die de eindigheid op de marmeren zerken zullen krassen, die dorst is nooit te stillen, het gewicht…