Alle inzendingen over Het gaat steeds meer om de inhoud

Zij zag mij van achter staan En zei: Dat die kant er nog wel mee door kon gaan. Het is daarom dat ik achteruitloop in mijn dromen Om zo, Nog enigszins behoorlijk tevoorschijn te kunnen komen.…

De gouden koets ontbreekt op Prinsjesdag Hij zakte van ellende door zijn veren Zo’n zeven jaar duurt nog het restaureren En op de troon wacht nieuwe tegenslag Je declameert een stuk dat weer niet bekt En waar de inhoud al van is gelekt.…

Wie veel van háár houdt, heeft dus dikke pech, want kaal en glad is nu een ware rage. Wij willen op ons lichaam géén bosschage; het overtollig schaamhaar scheer je weg. Verbaast u zich dus niet als binnenkort de schaamluis een beschermde diersoort wordt.…

bureaustoel voor Sven het is absoluut niet genoeg, zwaar onvoldoende waarin Anna Gimbrère aan d'r lot wordt overgelaten Als ze eenmaal de ruimte krijgt over de ruimte te praten vervliegt haar betoog in het niets dit programma is niets, nada, nul, flauwekul Ik zie ze dit lezen: Sven en Alex ze gaan schuddebuiken brullen van het lachen gelukkig gaat…

De tijd staat nooit stil. Dat zelfde geldt voor de wil. Het is nooit genoeg.…

Geven geef mensen bagage en geen rugzakje Leven!…

Ik zou zo graag, hoor je zelden meer de dwang naar hoogtes worden steeds vaker weer Aangehoord en goed bevonden.…

'Hier is een eigen sleutel van je cel Straks mag je zelfs een middagje naar buiten Daar groei je van, zeggen de therapeuten. Dus kom je bij de poort, druk op de bel Maar zweer dat je naar eer en naar geweten Op tijd terug bent voor het warme eten.'…

Geld heeft ons steeds meer in de macht, de duivel die honend in zijn vuisten lacht. Gewoon blijven wij geloven, dat het nog wel goed zal komen. Ook al is het licht al een tijdje uitgegaan, wordt er geen minuut bij stil gestaan. Mijn bloedend hart, neemt beschermend de hand van het huilend kind, hoort de zucht van de stervende wind.…

Als de avond begint te vallen, en mijn omgeving langzaam slapen gaat. Loop ik altijd nog naar buiten, om te kijken in de lucht. Hoe het kleurenspel van de nacht, de aarde verovert. De dag van nu, na gisteren verdrijft. Ik droom dan al van morgen, wanneer het licht er gelukkig weer is.…

Studenten liggen graag heel lang in bed In Engeland hoort dat bij het studeren Je leert bij elke studie copuleren Dat is nou, wat je noemt, een pretpakket En door je op je vakdocent te storten Kun je je studie ook nog flink bekorten…

Te luiïg om een lamp te repareren Fietst menig puber zomaar zonder licht Die klus kan voortaan onbetaald verricht En daarmee hoopt men dan het tij te keren Die gratis service -goede wil ten spijt- Is een beloning voor lamlendigheid…

Ze staan er nog steeds alleen voor het oog strak in hun sterke band de inhoud is gehackt door Internet…

Machtige woorden, zo leek het uitgesproken met daadkracht van weleer gevormd en opnieuw gewogen, nog een keer weggezonden, blank en schijnbaar onbesmet Weerkaatsend langs het pas gestolde bloed over een nieuw geslagen wond als bevroren echo’s in de morgenstond hangt aan de wand genageld mijn overmoed Verscheurd als spottende knapen trillen…

De mensen om me heen zijn vol met shit Gevuld door televisie, nepnieuws kranten Ik loop vertwijfeld rond, wanhopig, want 'n Normaal persoon vertoont zich nergens niet Alleen in t bos omgeven door natuur Onder de bomenbogen langs het water Temidden van 't elementair theater Weet ik weer wie ik ben: lucht, aarde, vuur Dan rijst de geest met…

Hij had zich van de vormen losgezongen Met Elburg, Schierbeek, Campert, Lucebert Vijf 5 tigers met ongekende flair die ook de inhoud met veel lef bedwongen Wat jammer nou dat deze loftrompet De vaste vorm heeft van een snelsonnet!…

‘Die buitenlanders jatten onze banen.’ U vreest voor onze werkgelegenheid? En bent u tot actieve steun bereid? Of hoort u bij de club van kleptomanen? Want wie besluit in China slechts te shoppen helpt hier in Holland arbeid naar de knoppen.…

De vogels huilen, ze zijn treurig. Tranen van vissen vermengen zich met het water. De bladeren van de bomen verbleken. Wij komen later...…

“We hebben heel goed met elkaar gesproken, Het was inhoudelijk en intensief, Maar nee, nog steeds is niets definitief, Nog steeds is de impasse niet doorbroken.” En morgen zie ik Remkes al weer staan, Als alles weer in rook is opgegaan.…

en nee, ik dacht toen niets het hoofd kent leegheid het eeuwige zwarte gat omdat woorden niet ontbreken is er gehoor en ook op schrift maar het heeft geen inhoud want het is niets…

’t Is woensdag dus ik ben weer aan de beurt, Ik was van plan een snelsonnet te schrijven, Maar laatstelijk – ik wil niet overdrijven – Raak ik daarover meer en meer verscheurd. Want tijdens dergelijke schrijverij Komt ongetwijfeld te veel stikstof vrij.…

Ik vond na alle tegenslagen een meisje waardoor ik de ellende ging verdragen, Ik kreeg meer dan ik ooit geloofde of om durfde te vragen. Als ik je mooie lach nu zie dan zou ik de tijd willen vertragen. Met jou naast me hoor je mij nooit meer klagen. Wil je vasthouden, knuffelen, beetje klieren en plagen. Je kussen met de ondergaande zon die we…

Niet doen: gezellig vissen op een vlonder Ook niet: je I-pod plugjes in je hoofd De bliksem heeft je in een flits gestoofd Het buitenleven wordt steeds ongezonder Maar zoekt het weerlicht weer een nieuwe prooi Dan grijpt het straks misschien de Gouden Kooi…

* Pardon, uw vraag, bezwaar of grief is op zichzelf an sich uniek, om niet te zeggen: zeldzaam ongehoord - het gaat u, naar ik meen en hoorde om het privacygehalte van uw pregeprogrammeerde en geïndividualiseerde burgerservicenummertoegangscode?…

Dit gedicht gaat zowaar Over een eenvoudige kwezelaar. Wat is de grote fout? Dat die van nietigheden houdt, Werkt zonder inhoud. Al lijkt heiligheid vaak schijn, Of zal het toch schijnheiligheid zijn?…

(Van kaft tot kaft-onderzoek; Van kaft tot kaft, deel II en slot) Veel lezers hebben inmiddels na vergelijkend waren-, kaft-tot-kaftonderzoek slechts één oprechte conclusie kunnen trekken Inderdaad: Een boek moet tastbaar zijn met mooi papier dat geurt 't omslaan van een bladzijde moet je horen Verkoop van E-readers stabiliseert…

de appeltjes in het gras vielen zoals het spreekwoord al zei 'niet ver van de boom ' toch altijd handig voor degene die ze gaat oogsten... de kruiwagen klaar voor gebruik wacht op inhoud…

Ten onrechte denk ik Vaak dat ik één ben, Dat wie mijn Naam en lijf Inhoud geeft Eén persoon is, Eén ik Die alleen Door 't leven gaat - Natuurlijk heb ik Ongelijk, want jij Gaat standaard Met me mee, Ook al hebben wij De woorden niet…

Als ik op het strand ga zonnen doe ik dat in alle rust want dat steeds mijn buik inhouden is voor mij niet meer een must. Ook dat steeds mijn haren kammen als een meid mijn stek passeert heb ik in de loop der jaren bij mijzelf afgeleerd.…

Langzaam stap ik in het zwembad tree voor tree, stap voor stap Om stuk voor stuk los te laten Het vroegste en recenste lijden Dan laat ik mij voorover glijden Om ‘t lijden in 1 keer af te laten glijden En dat allemaal in m’n blote gat ’t is me wat, ik ga bloot nat Met ook mijn lijdende billen Die het wel uit kunnen gillen Maar bij het afdrogen…