Alle inzendingen over Hun mooiste uur

Verworpen in de strijd geen doel dat heiligt, ook ik heb mijzelf gestenigd, oneindig lang de tijd gepijnigd rollen vuurstenen aan om in hun mooiste uur tegen elkaar te slaan, vonken bloed reinigt de loop van mijn fossiele natuur voor een onbekende reden.…

stromend uit de vrije poriën van hun natuur, vruchtbare bron die de tolerantie verrijkt, soms wat rins misschien zelfs wat zuur, in een gezamenlijke beleving misstaat geen rafeltje, als zij niets te duchten hebben in hun mooiste uur.…

jij was nog gehuld in de sluiers van de nacht toch kleurde je lach al het rood van de hemel ruiste het soepele kant zacht tussen vogelgeluiden ontwakend topten bomen het licht van de opgaande zon daartussen lieten bolletjes veren hun zangstem vibreren jouw ogen dirigeerden dit ochtendconcert op het mooiste uur in de natuur…

Verworpen in eeuwige strijd van zelfbeschikking geen enkel doel dat heiligt, ook ikzelf heb mijzelf gestenigd, oneindig lang de tijd gepijnigd rollen vuurstenen aan om in het mooiste uur tegen elkaar te slaan, vonken bloed zwijgen in de loop van mijn fossiele natuur herschikken de scherven in het spiegelbeeld in mozaïek van…

Verworpen in eeuwige strijd van zelfbeschikking geen enkel doel dat heiligt, ook ikzelf heb mijzelf gestenigd, oneindig lang de tijd gepijnigd rollen vuurstenen aan om in het mooiste uur tegen elkaar te slaan, vonken bloed zwijgen in de caleidoscoop van een fossiele oer-natuur herschikken de scherven in het zielebeeld van mozaïek…

Dit is het mooiste uur, het eerste in het nieuwe jaar. We liggen zwaar en opgeblazen naast elkaar, niet dronken, maar wel aangeschoten. Het meeste vuurwerk is nu wel afgestoken en buiten wordt het langzaam stil. Ik weet niet wat ik wil met het nieuwe jaar. Wel dat ik aan het eind daarvan weer liggen mag met jou.…

Verworpen in eeuwige strijd van zelfbeschikking geen enkel doel dat heiligt, ook heb ikzelf mijzelf gestenigd, oneindig lang de tijd gepijnigd rollen vuurstenen aan om in het mooiste uur tegen elkaar te slaan, vonken bloed gaan een relatie aan, maar zwijgen in de loop van een fossiele natuur herschikt het DNA zich labyrint…

uur.…

Huivert de schaduw van een kaars waarvan de hoop blijft branden, symboliek van de vertraagde werkelijkheid, waarvan niet te winnen of te verliezen valt, plukt de zoetste vrucht uit de bron van acceptatie in een herwonnen stilte, voer voor psychologen, maar het blijft wrang en zuur, ik vlucht weer in mijn mooiste uur.…

ik wil het lint van je leven ontrollen je weven in onze verhalen in het gouden uur als het licht het mooiste is wil ik je bewaren…

Jij bent de mooiste van het moois dat ik zag en omvatte in mijn jaren, de mooiste want wie je was en bent in één moment, en wie ik denk te weten dat jij bent.…

Haar naam is de mooiste van iedereen, zingt in mij alle dagen, draagt mij door de schaduw heen, antwoord op mijn vragen. Ze is de zon en maan gelijk de sterren aan de hemel. Zij is het die mijn angst verdrijft, de hartslag in mijn leven. Ze is de mooiste die ik ken. Niemand kan in haar schaduw staan. Zij maakt mij tot die ik ben.…

zo onbereikbaar in woorden zomaar verdwenen de maangodin in haar baan raak ik het kwijt hoe schrijf ik je naam het is een traan die rolt over mijn warme wang het bestaat niet echt maar maakt me bang die beelden in de lucht die beelden in het vuur iedereen die droomt de seconde rond in het uur het uur van de waarheid dat ik maar niet kan…

We hebben allemaal een laatste uur Voor de een is het een verlossing Voor de ander zuur...…

( Anima Mundi ) Zij danst op paden zo ruw en smal als kronkelwegen in het ware leven Door berg en dal zal zij zich waden door wind en kou kan zij trotseren er pas aan geven Ook na de val wil zij niet rusten op zand en zee aan verre kusten misschien voor later maar niet voor nu Dan, in ‘t uur U is zij nog wakend de dood genakend…

Roerloos verscholen voor de buitenwacht, in het domein van denkbare eigenheid, nadert het uur dat onvermijdelijk wacht en berusting wijkt voor bestraffende tijd. Leegte is gevangen binnen verstomde muren, verlamde benen ontberen vaste grond, seconden vertragen tot kwellende uren en een vloeibare overdaad stolt terstond.…

Zal hij zich ook aanpassen aan één uur vroeger kraaien. Ik denk het niet, hij is altijd mee met het ochtendritueel Hij oefent dagelijks zijn geluid om antwoord te krijgen van zijn soortgenoten. Onze biologische klok doet ons ontwaken als gevolg van een ritmische gewaarwording.…

Zal hij zich ook aanpassen aan één uur vroeger kraaien. Ik denk het niet, want hij is altijd mee met het ochtendritueel zijn kraaiende roep aan het oefenen, om antwoord te krijgen van zijn soortgenoten. Onze biologische klok doet ons ontwaken als gevolg van een ritmische gewaarwording.…

Een uur of zes. Ik had me netjes aangekleed. Je stond je hoofd te schudden: "Waarom wil jij altijd de mooiste zijn?" Ik zei: "Ik heb niets anders, ik ben nu eenmaal zo".…

had ik dit land verlaten als ik van haar bestaan geweten had het gaat per uur nu harder jij wat is dat toch ik zoek een mens van mens gemaakt die mij de bodem uit de hel laat schreeuwen en die dan nog ja dan nog naast me ligt en als mond van tederhout zou ik wijken voor je woorden zou ik ? misschien is ja het mooiste woord…

Kind wat ben ik blij dat na het wachten nu je hoop echt leven mag, ‘t is de mooiste pinksterdag huil ik met een lach.…

Een winnaar ben ik zeker, van de mooiste meid ooit De prijs is de liefde kwijtraken zal ik haar nooit!…

Ik zag in die twee mooiste ogen een onmenselijk groot verdriet de tranen die van haar wangen rolden vergeet ik heel mijn leven niet Ze kon het leven zonder hem niet aan en nu was het liefste haar ontnomen 's morgens ging hij opgewekt de deur uit om 's avonds nooit meer thuis te komen Een mens met twee promile achter het stuur had hem op…

Het mooiste, hij, het mooiste zit bij me ik wil hem in men ogen vasthouden de traan laten verdampen de dauw optrekken in een straal omhoog door rood oranje licht in de avondschemer kwam de illusie trillend zes keer klare taal de dauw zwaar op het netvlies, en ik verscheur gedwee verdwaasd op zij zo onschuldig wezentje in niemandsland…

Het mooiste komt nog! Dat zeg ik tegen mezelf Als ik door de donkere nacht ga Of als ik worstel met een zware last Het mooiste komt nog! Dat geloof ik met heel mijn hart Als ik zie hoe de zon opkomt Of als ik hoor hoe de vogels zingen Het mooiste komt nog!…

goed belegde boterham Met de verkoop van postzegels alleen zou dit echt nimmer lukken De verzamelaar weet van de meeste zegels veel Na ze t' hebben geweekt en verwijderd van de poststukken Zowel binnen- als buitenlandse post zal er immer, dus werkelijk Altijd zijn, want e-mail is minder persoonlijk, kaarten en brieven Daarentegen echt het mooist…

stilte zit soms vol met vragen brandend als een heftig vuur gedurende de dag de dagen ja voortdurend op elk uur als eens witte rooksignalen seinen op het verlossend uur dan is dat het mooiste teken einde van het vragenvuur 't antwoord dat wordt gegeven opent een poort ten leven er valt niets meer te verbranden er is iets moois op handen…

lawaai bedekt Klanken van de speelse natuur zonder geraas van auto’s en mensen brengen mij in dat vroege uur de mooiste muziek die ik mij kan wensen…

Ik brak het niet. Vandaag. De stilte voor en in jou. Jij, van wie ik houd... we reden samen, op de fiets, op ons ijzeren ros onder takken van zomerbomen. We roken de bloesem snoven nieuwe vruchtbaarheid. Jouw rijke mentaliteit verzorgt en zorgt voor juiste en zuivere inspiratie! We genoten die zomers van zon, water, lucht en vogels. En de…

De blauwe regen op ons pleintje, toont zijn overdaad aan tere bloesems, in wel duizendvoud. De mezen in het hokje aan de muur vliegen driftig af en aan met voedsel voor hun kroost. En beide kanten van de straat, omzoomd door boompjes, met hun bloesems laaiend rood. Het grasveldje barstensvol met madeliefjes, die hun gouden…