Alle inzendingen over Innerlijk leven

Mijn kind, wat ik slechts wil is, dat je van mij leert, hoe jij je uiten kunt en komt voorbij het punt van je eigen innerlijk leven. Mijn kind, wat ben je stil met je geloken ogen. Mijn kind, wat ik graag wil is, dat je opgetogen mijn wereld in zult komen, zodat je niet meer hoeft te dromen, maar werkelijk kunt beleven.…

Wie lacht er niet vaak weg van wat het innerlijk denken verdriet. Een innerlijk denken dat nimmer de kans krijgt dat een ander het aan de buitenkant ziet. Een buitenkant die graag het anders getinte innerlijke leven met een schijn afplakt, dat het in werkelijkheid minder gelukkig is dan waarin het zichtbaar lijkt ingepakt.…

woorden uit een stem ontstaan schoonheid vervult dit innerlijke leven vriendschap nadert een verloren hart twee mensen verdiept in een hoger beleven…

Als, dan, het Aardse innerlijke leven mooi is geweest; het was al bij al een schone zaak.…

Soms moet ik in mijn hart kijken om daar te zien wie ik in feite ben En er wat plooien recht te strijken zodat ik kan zien of ik mezelf ken Soms moet ik het gordijn dichten opdat niemand ziet wat ik dan zie In ‘t totaal van levensoverzichten van liefde en smart uit de historie Soms moet ik heel even schreien als ik mijzelf in indertijd…

Ze stond daar in de schaduwzij ver weg van het schools gedruis Ze paste er gewoonweg niet bij ze was ronduit een grijze muis Haar wereld aan de binnenkant verborg ze voor ’t vreemde oog Voor het oog was ze transparant doch zij was muisje regenboog Eenzaam en aan de schaduwzij scheen wat ieder van haar dacht Maar elke dag sierde een bladzij…

Voorbij ---- de reis van landschappen ---- gedachten van zeeën ---- denken van bergen ---- verwerken naar het diepe ---- van oceanen Reis je nog verder ---- dieper ---- naar het hart en verder ---- dieper naar binnen naar de Ziel daar ben je Thuis…

Jij tuimelt over dromen wentelt door het leven en slentert door de natuur. Innerlijke rust. gekust. De taal van schrijven met de ogen of met gebaren. Innerlijke rust. gesust. De tijd staat stil want we blijven hangen maar weten niets te zeggen. Innerlijke rust, verprutst.…

Ik huil en lach niet mee met jou, maar met mezelf -- weerspiegeld door jou.…

Als je vanuit Je innerlijke Zelf leeft Trek je alle Overvloed van het leven aan Zonder er afhankelijk van te zijn…

Ik zoek nog naar het leven van liefde en van rust zonder zo opstandig te zijn maar van het leven mij bewust. De jaren gaan mij veel te vlug ik loop er bijna aan voorbij 'k ben daarom dus nog steeds op zoek naar de innerlijke rust in mij.…

Jezus zegt: “Allen die vermoeid en belast zijn Kom maar tot mij en ik zal u rust geven Want ik ben de waarheid en het leven Vertrouw maar op mij, ik zal u nabij zijn.”…

Jezus zegt: “Allen die vermoeid en belast zijn Kom maar tot mij en ik zal u rust geven Want ik ben de waarheid en het leven Vertrouw maar op mij, ik zal u nabij zijn.”…

Jezus zegt: “Allen die vermoeid en belast zijn Kom maar tot mij en ik zal u rust geven Want ik ben de waarheid en het leven Vertrouw maar op mij, ik zal u nabij zijn.”…

Ik bedwaal de gangen van mijn gedachten op zoek naar degene die ik werkelijk ben maar verloor tijdens een reis door het leven In beslagen wanden van getemperde krachten kerf ik namen die ik als mijn koestering erken voordat ik van de mijmering wordt verdreven Tastend in de weke delen van duisternis die met vochtige vingers de lucht omsluiten…

Op het binnenste waar hiërogliefen staan, als straten van oude steden, gebrand op een zachte kaart, het verdwalen in oeroude vorm, in barnsteen, vergleden tijd op tijd, en van mezelf beelden die ik buiten de tijd ontgin, omzwachtel als een wonde, zelfs bewonder wanneer een nieuw spoor in me loopt, vers bloed dat kruipt en warmer wordt. Daar…

het was jouw warmte waarvoor ik ging natuurlijk lette ik op aantrekkelijkheid de lijnen van je lichaam het profiel van je gezicht was ook waarvoor ik viel maar die warmte voelde aan als een huis met l. label de l. van liefde jij vol duurzaamheden opgegroeid met puur respect voor de natuur jouw genen hadden al eeuwen…

Het zilver van jouw Dode leven heb ik Vandaag weggenomen, Zilver dat hier en daar Bemost als goud Te voorschijn kwam Glinstering van grote Waarde nadat jouw Liefde was uitgegroeid En je leven ten einde kwam…

Kom binnen, bekijk mij, mijn binnenwereld, mijn -- innerlijk behang.…

De reuze held denkt aan voorbije en komende overwinning 't heerlijke zoeken naar gevaar dat vliedt weer nadert zwerven door het bos dreigende rovers neerslaan met een opgeraapte tak in 't eigen vertrouwde huis enkel woest kijkend nachtelijke draken verjagen hij verslaat zijn grootste beloerder de duivel van zoete verbeelding nieuwe…

Laat je innerlijk dansen op het ritme van mooie woorden en het brein blijft soepel...…

nodige rust Ik draai en keer, vind niet de slaap Sta op kijkend naar de vele sterren zie ik het licht En wil niet ontvluchten, maar ik moet herbronnen Duik in mijn nest, weldra verlaat ik deze nacht De nieuwe morgen, in de vroege ochtend Verschijnt het licht, de eerste zonnestralen Geven mij de moed verder te werken Aan de zoektocht naar innerlijke…

Het is niet mooi verpakt zeg maar rustig lelijk in simpel bruin papier door hergebruik vol kreukels Op watten ligt een broche van eigen makelij de vorm van een hartje, hoe blind ben ik geweest…

In het innerlijke, waar je geen rol hoeft te spelen. Daar in de stilte, mag je eindelijk zijn, zoals je graag, daarbuiten ook zou willen zijn.…

hoe voelt gij vraagt iemand mij, zomaar "en plein public" geef ik iets prijs als ik in mijn diepste glij en kond doe van roerselen die ergens klinken als muziek met tussen de balken mijn eigen wisselende wijs gister ging ik nog onbestemd over wegen van verwachting thans weer over paden waar mijn zin wordt afgeremd en…

ik zou je willen vragen over het leven ik zou je willen vragen over jou over het hoe misschien begrijp ik dan beter het waarom het gaat niet over wat je aan kennis of materie hebt vergaard niet over status maar over hoe jij het leven in jou ervaart hoe je denkt en wat je innerlijk beweegt wat waren je…

door een straf Vind rust voor je woede gaat uiten Door geweten versterkt vergeven, is niet laf Wens niet te ontvangen wat je de ander gaf Er komt een dag dat we op ons zelf stuiten Geen actie is ook een reactie De gevolgen van een vertogen woord Duren soms langer dan de bedoelde fractie Een onwaardige blik waaraan men zich stoort In je innerlijk…

Het was al lente in je ogen de eerste kusjes bloeiden, na een lach je zachte hand die mij als eerste raakte het kleine compliment dat vleugels gaf gevleugeld gingen onze harten mee en leerden hoe geluk door tweeën was te delen beiden genietend van het grootste deel dat is, waarover vogels in de zomer zingen woorden heb je nooit verkwist…

het beweegt niet het gloeit niet het is een kamer zonder muren zonder ramen, alleen ademen soms een rimpel in het niets alsof iets zich herinnert dat het bestaat geen woorden hier geen vorm alleen jij voordat je jezelf werd…

Mijn moeder had Een stenen kind Gebaard, dus moest ik Het leven door met Een hart van steen - Nu mijn leven Aan het einde komt Is er van het Innerlijk gesteente Niet veel meer over, Het is uitgebikt Met woorden als beitels En aangevreten door De tand van de tijd…