Alle inzendingen over Jeugdherinneringen

In het donker van de nacht, als de slaap maar steeds blijft wijken... lig ik met gesloten ogen, diep in mijzelf terug te kijken. Mijn herinnering brengt mij terug, heel ver, tot wel een jaar of zes. Op klompjes, heel alleen zwierf ik daar door de hei. en ruik de geur van kamperfoelie, en zie... het felle geel van brem, wat was ik zorgeloos…

Me warmend in de vensterbank aan Een loommakend zonnetje door de ruiten Ben ik terwijl het vreselijk vriest buiten Aan het dagdromen gegaan Met 1 plastic speelgoed neushoorn Doe ik alsof ik tussen potplanten Bedreigd door monsters van alle kanten In een oerwoud ben verloren Uit mijn duim zuig ik verhalen Geïnspireerd op films, strips…

jeugdherinnering ze neemt de autoped mee dromend van vrijheid tegen bakstenen muren leunt de schaduwkant van ooit…

als ik wandel door de straten van mijn jeugd komen de herinneringen terug helder als water ik ben weer een kind tussen de grote mensen onbevangen vrij en blij loop en spring ik door het gras dat groener lijkt dan het ooit was mijn gedachten worden wreed verstoord door het geluid van teveel verkeer ik loop door de straten van mijn jeugd…

het terugzien van jeugdbeelden brengt de verwarrende realiteit in conflict met statisch verleden tijd waarin we ons niet verveelden de vliegerhaspel gaat over de kop losgescheurd uit de grond gevolgd over stoppelland en door bietenveld tot omheining voetbalterrein: stop! met nieuwe rode bal naar sportpark twee voetbalfans doen volop mee…

Dit was mijn eerste visie op de tropen: Een gladde plaat boven de schoorsteenmantel, Waarop, om lange palm, laag bladgekantel, Een tijger sloop, de ogen bloedbelopen. Daarvoor, 'n Chinees in geel kleed op 'n theebus, Met plat gezicht, hangsnor en scheve ogen; Op 't deksel stond een onoplosbre rebus: Karakters van onmetelijk vermogen.…

Ik weet precies de plek nog waar ik liep te wandelen als kind en iets beleefde, dat een verukking in mij wakker riep waardoor ook ik, heel kort als and'ren leefde. Wij wandelden, een rijke vreemde oom, niet eens een bloedverwant, ging tussen beiden ik-vroeg een wees-hoord'aan zijn hand beschroomd, hoe rijk zijn kind het kinderleven leidde.…

regelmatig denk ik terug aan hoe het vroeger was recht in een bui van nostalgie mijn kindertijd, hoe mooi die eigenlijk wel was onbekommerd door 't leven geen zorgen en mijn ouders altijd aan mij zij samen met mijn vriendin een tent maken in de tuin, stripverhalen lezen, een hele middag lang of samen op de fiets rondjes rijden…

een auto rijdt een moedereend bijna zo plat als een dubbeltje veertjes dwarrelen op in het schijnsel van de koplampen van een volgende auto er valt niet veel meer te redden hier hooguit kun je haar aan de kant leggen twee kuikens aan de overkant dribbelen zenuwachtig heen en weer ze waggelen naar hun moeder toe het…

We voelden ons veilig en door levertraan gezond, een jeugdherinnering is eindeloos.…

Over het weiland klingt de misthoorn van de trein. Het ventje in zijn bed hoort het aan. De wijdsheid van het geluid maakt hem extra klein. Beneden hoort hij de"koekoek"van zeven gaan. Zijn moeder is al op. De lucht van verse koffie is omhoog gegaan. Zij klapt haar handen onder aan de trap. Het teken dat het ventje op moet staan. Hij wekt…

Laatst was ik nog een keer in Scheveningen, Verzonken in mijn jeugdherinneringen, Totdat ik dacht: dit hierzijn is een waan; Begin en eind zijn eendre wisselingen Die geen spoor achterlaten... Ze bestaan Alleen in de verbeelding en vergaan.…

een grote zak koekkruimels het snoepje van de week de Rutex en het parapluutje dat je bewaarde voor de meester van de vijfde klas omdat hij met consumptie sprak tien toverballen voor één cent die je deelde met vriendjes en vriendinnetjes elk zuigend tot zo'n bal tot die veranderde van kleur dan was de ander aan de beurt soms kijk ik…

als langzaam de reis begint je afdaalt in je verloren gewaande jeugd komt het ontwaken bij iedere herinnering en ruik je het gras waartussen je lag met de helden uit je nagespeeld avontuur met op de achtergrond de murmelende rijksweg als een zich met water vullende beek de hoge pluimen van de suikerfabriek in Puttershoek het glimmen van…

Ooit heb ik op de zondagsschool geleerd -‘k was nog heel jong, hooguit een jaar of negen- dat wat ik deed vaak slecht was en verkeerd maar Lieve God die zou het me vergeven Op dat soort zaken werd ik getrakteerd des Heerdaags in mijn prille jonge leven Het werd me op de zondagsschool geleerd als knaapje, van pak weg een jaar of negen De…

De reacties van Hanny en Ton op mijn gedichtje ~De Mei van mij~ inspireerde me tot het volgende sonnetje. Hoe jong was ik, pak beet, een jaar of zeven en was niet uit de polder weg te slaan. Als om halfvier de schoolbel was gegaan werd ik er door een kracht naartoe gedreven. De kleine slootjes wemelden van leven aan salamanders, kikkers…

Je bent 16 jaar oud, je zakgeld is geen goud. Toch wil je op een bromfiets rijden, met achterop lekkere meiden. De oplossing, een krantenwijk, word je hierdoor gelijk rijk ? Nee, maar voor het bezorgen, vooral vroeg in de morgen, komt een bromfiets wel van pas, dus ben je je enorm in je sas, als je ouders hen alvast voor je kopen, mits je…

‘Stand by me’ is een jeugdherinnering, Die hij - met nog veel meer hits - wist te smeden. Ook hem gedenken we zoals dat hoort, Ook Ben E. King leeft in zijn liedjes voort.…

Mijn geboorteplaats is een bed, ik weet wel waar -- ergens op aarde.…

Die jeugdherinnering is blijven hangen, Wat kan ik naar die tijd van toen verlangen.…

Mijn zonnevlecht schreeuwt het uit Onbestemd verdriet wil naar buiten Tussen de eerste bomen kom ik thuis Het koude water blust de pijn Ik betreed oude jeugdherinneringen Plak vandaag eroverheen Over de dijken, langs het hoge water Metafoor voor mijn emoties…

Kassian Gaat het ooit voorbij tjitjaks vangen de staartjes braken af ongrijpbaar groeiden nieuwe aan de jeugdherinnering het ritmisch klappen van pa`s zwepend ceintuurgeluid katjong luisterde niet vandaar de striemen op zijn ziel door heimwee overmand verhing hij compassie aan de was-lijn Indië als baboe de bakermat van…

(een jeugdherinnering) De smart door haar mij aangedaan ontneemt de moed tot verdergaan, het leven kan ik niet meer aan; dit zijn mijn laatste uren. 't Gemoed weegt zwaarder nog dan lood en in dees grote zielennood wens ik mezelf alleen maar dood. ‘k Zal haar mijn rouwkaart sturen.…

Ijstransparantie van sculpturen glas deed alsof het glas niet gebroken was, een treurig lied vol jeugdherinnering, zoals een ijsculptuur romantisch zeggen wil, met grote lichtblauwe onschuldbloemen. Een kindsheid, kind zijn is soms niet echt, schaakblind aanleverd, diep ongerecht.…

(Tennisbal) Sneeuw in de jaren zeventig Mijn geheugen Ook het korte-termijn hiervan Dat net als het lange- goed functioneert Als nieuwe tennisbal; on- geschonden…

Het staat er nog het huis waar moeder mij na negen maanden dragen heeft gebaard en waar ik in een bedstee sliep m'n broer m'n zus en ik totdat we wisten wat een meisje was. Hij staat er nog de plee waar veertien buren hun behoefte deden. Waar het op warme dagen stonk. Het huis waar vader werd gemeden omdat hij werkloos was en dronk en af…

De wind wappert Door de glanzende haren Om het stralende gezicht Vrij als een vogel, Met vertrouwde bewegingen Op weg naar de wolken De zon, ver weg Speelt met de schaduw En knipoogt omlaag Een vrolijke lach Vanaf de schommel Die steeds hoger gaat Maar dan… Een scheurend touw Gevolgd door een klap Verbreekt de rust De wolken…

Het eerste dode dier dat ik vond als kind was een verkreukelde vlinder - onder een steen. Een pakje liet ik altijd ongeopend tot mijn moeder na dagen van waanzin het papier eraf griste en me het cadeau toesmeet. Ik heb lief en sla dood met dezelfde warme ziel - op mijn rug staan vele ongeldige namen - gezegd en weggeschreven door…

mijn pen lijkt vaker, misschien wel liever terug te willen schrijven dan vooruit vloeit vandaag naar een luie bocht in de Oude Maas waar een kleine jongen met zijn vader zit te vissen terwijl de tijd rond de vertrouwde stek tussen de koeien in het gras weer net zo traag als toen verloopt ja, waar het simpel geluk van ooit nog…

Herinnering lacht Echo’s tussen de heuvels Het bos uit mijn jeugd…