Uitgestelde wraak
De reacties van Hanny en Ton op mijn gedichtje
~De Mei van mij~ inspireerde me tot het volgende sonnetje.
Hoe jong was ik, pak beet, een jaar of zeven
en was niet uit de polder weg te slaan.
Als om halfvier de schoolbel was gegaan
werd ik er door een kracht naartoe gedreven.
De kleine slootjes wemelden van leven
aan salamanders, kikkers en zo meer
en schrijvertjes die roetsjten heen en weer,
zodat het leek of ze sonnetjes schreven.
En de maand mei was altijd weer de top;
dan ging ik met een pot en net op pad
en als ik dan een beetje mazzel had
dan kwam ik thuis met menig donderkop.
Wellicht houden de kikkers mij uit wraak
nu wakker met hun nachtelijk gekwaak.
Zie ook: https://www.youtube.com/watch?v=YJad29Unzb0
Schrijver: Adriaan van Dam, 4 mei 2015
xs4all.nlGeplaatst in de categorie: lightverse
Jeugdherinnering 3.0 met 6 stemmen 
156
156
Geef je reactie op deze inzending:
Wat mij steeds weer bevreest
is dat het stukje beest
dat in mij leeft, ontwaakt
en ik zal meegaan in de
horde der gewetenloze
waardoor het gruwelijk leed
door mensen mensen aangedaan
ook aan mijn handen kleeft
Je Adriaan
geen wezen is op Aarde ongewenst
wat is Zij rijk bedierd, beplant, bemenst
Slechts een categorie maakt Haar verdrietig
Dat is het monster met de zieke geest
dat medeschepsels doodt en martelt: 't Beest