Alle inzendingen over Job Joris en Marieke

Job, Joris en Marieke: een bedrijf Dat heel gedreven werkt aan animatie Hun korte film verkreeg een nominatie Een pareltje rondom een zwarte schijf Ach, trok die single nu nog maar een sprint Dan wist ik al of hij een Oscar wint…

Als ik dit wil melden aan mijn vriend JORIS uit Amersfoort dan schrijf ik kort en bondig “Onderhan wor mor voort”, dat klinkt natuurlijk bijzonder raar, maar voor JORIS geen enkel bezwaar, want een goede verstaander heeft genoeg aan ’n half woord ……

Ik heb vanavond, met de poes op schoot, de onrust uit het beestje weggestreken, waarbij de goedzak mij heeft aangekeken met ogen zo onpeilbaar diep en groot, dat het mij één moment heeft toegeleken als was hij eeuwen lang al deelgenoot van het geheim van leven en van dood en nu dan op het punt stond om te spreken. Een aandrang, waar hij niet…

Ik heb vanavond, met de poes op schoot De onrust uit het beestje weggestreken Waarbij de goedzak mij heeft aangekeken Met ogen zo onpeilbaar diep en groot Dat het mij een moment heeft toegeleken Als was hij eeuwenlang al deelgenoot Van het geheim van leven en van dood En nu dan op het punt stond om te spreken. Een aandrang, waar hij niet voor…

Och, trad er Marieke mijn molentje in, Dan wist ik, waarvoor ik mijn broodje win. De hemel bezorgt mij gunstige wind, Het boertje geld en koren. De stenen ronken en 't werkend bint Laat vrolijk zijn krikkrakken horen. Doch klonk door de molen Marieke heur taal, Dan wist ik, waarvoor ik mijn koren maal.…

Zo goed ken ik jou De sleutel in voor- of achterdeur en zelfs van het schuurtje. Ik weet jij bent verdrietig, overstuur of gewoon lekker neutraal. Toch komt er altijd een verhaal. Het is warm, de tuin staat open voor vele valse oren. Vertel, laat maar horen wij zullen samen zijn en even delen in kleine ietwat burgerlijke…

Job Cohen gaat nu toneelspelen. Ook Job Cohen doet nu gelukkig iets, Hij zal zich niet meer hoeven te vervelen. Ik lees dat Job Cohen toneel gaat spelen, Wat mij betreft verandert er dus niets. Want komt er een politicus in beeld, Dan wordt er structureel toneel gespeeld.…

Er heeft ons net een Jobstijding bereikt In maart gaat zijn partij dus dik verliezen En ook daarna valt er niets nieuws te kiezen Want Job zegt dapper dat hij niet bezwijkt: Al blijft er niemand over, valt het doek Hij gaat niét naar een andere Job op zoek.…

Maar Joris schreef er bij, De Liefde hoeft hier niet, 't is waar behalve dat.…

Marieke c.q. Lucas Rijneveld Is dichter, maar ik zag de dichteres Als Nacht der Poëzie performeres Ik heb haar nu meteen maar eens gebeld "Wat was was, eer was was was, honingbij?" "Bekijk me dan, 'k ben nu een man!" zei zhij…

Een indrukwekkende waterval buldert van binnen vol ontzag sta ik langs de kant waar woorden samenkomen in zinnen Terwijl ze harmonieus hun weg vinden loop ik richting de waterval waar ze mij nog meer met jou verbinden Vol bewondering weerklink je in mijn verhalen overstemd door het gebulder blijf ik mijn liefde voor jouw herhalen Ik loop…

Langzaam geraakt veroverd in m'n hart voor altijd Samen doen zijn mijn liefde bevrijd Zo mooi oprecht daar Jij warm speciaal ongrijpbaar…

Door verdriet vermoeid had vechten geen zin met het sluiten van m'n ogen stapte ik een andere wereld in We keken elkaar aan als aan de grond genageld bleef ik staan jouw ontwapende lach in zich de blijdschap van een zonnige dag ik keek van je af ineenkrimpend....laf Als sneeuw voor de zon gleed de grond onder mij vandaan mijn hand grijpend…

Vechten had geen zin moegestreden stapte ik een andere wereld in sloot m'n ogen daar waar engeltjes vlogen onbezorgd zwevend in de nacht tussen vallende sterren....zó'n pracht doodstil niets te horen even voelde ik me verloren totdat zij kwam en me bij de hand nam onder haar vleugels veilig geborgen bevrijd van alle zorgen fluistert ze…

Een blik in je sprekende ogen je raakt me zo diep en vraag me af...heb jij me ook voorgelogen? Ik herinner me je woorden liefde is niet zonder risico en vraag me af...wil ik dat wel zo? Zo vurig m'n verlangen maar ik kan er niet aan toegeven en vraag me af...hou ik mezelf gevangen? Ik wil niets liever dan mijn woorden aan jou binden…

Je steeds aangevoeld en alles met je kunnen delen Nu volstrekt weg waarlijk brute pech en nu het helen? Bloedbanden heersen en dirigeren Normaal gezien iets om erg trots over te wezen. Je ligt nu wel met je mond wijd open in de koeltoog Uitvaartpersoneel pakt dik vet poen, toch een dikke zoen! Koeltuigen, zerken, kisten of fake-mensen.…

Bij monde van de voorvrouw der partij wordt Job Cohen onzichtbaarheid verweten, maar Peper, - ja, je was hem haast vergeten - zet háár het liefst onmiddellijk opzij. Gelukkig maar, dat na al dit gepraat Jobs leiderschap “niet ter discussie staat.”…

Job werd geplaagd door fikse tegenslag. Stilaan is alles van hem afgenomen. Hij was geen leider meer, in niemands dromen, Geen wonder dus: hij zegt Den Haag gedag. Maar in die slotspeech die hij heeft gegeven, Zag je de ouwe Job weer, voor heel even.…

Zijn eigen club is klaar met Job Cohen Hij bungelt, zegt men, aan een zijden draadje Qua leiderschap en toekomstvisie;  Naatje Geen straatvechter, teveel een gentleman Hij houdt er binnenkort beslist mee op Er is alleen nog niemand voor die job.…

Ik zou mijn woorden op het water willen leggen, ergens op het koude winterstrand hier niet veraf. Ze zo ver laten drijven tot over zee, zwevend over duizend golven recht naar jou. Ik zou ze je zoveel laten vertellen, over gewone dingen van deze dagen, dingen die ik straks misschien al vergeten ben, maar nu toch zo belangrijk lijken.…

Zachte lippen rusten op elkaar, al liggend in m’n armen op je zij, zo diep verzonken lig je daar en vult een hart - een leegte van mij. Starend naar één moment van jou, dwalend in gedachten naar heel veraf, wetend dat ik zoveel van je hou, tel ik de nachten zonder jou weer af. Zwevend in een wereld van gedachten, denken aan wat de…

En daar zit zij, ze is, ze staart. Ik laat haar, ga niet weg. Ik hoop en wacht, op liefde en hoe het is met haar. We zien elkaar, zij mij, ik haar, graag, heel graag. En daar zit zij, ze is, ze lacht en staart, ze wacht. Zo mooi.…

Je lijkt wel een ster aan de hemel, die straalt in haar eigen ogen. Er blinkt zoveel in ze, ik weet nog goed, toen ze voor ‘t eerst bewogen. Je lijkt wel een ster aan de hemel, stralend over onze lange wegen. Zo liet je meer dan eens, de anderen verlegen. Nog nooit leek een ster daarboven, zo verliefd en zo dichtbij. Haast niet…

De wereld lijkt een vogelvlucht, een tijd die altijd sneller lijkt te gaan. Lekker vliegen naar de blauwe lucht, om met jou op wolken daar te staan. Witte stapels pluimen vangen al het licht, dat de zon op ons neer doet strijken. Anderen zouden ’t moeten zien dit zicht, we zouden troetelbeertjes lijken! Tja toch beertjes zoenen, vrijen…

Zwevend door het leven gaan, lachend met de mooiste ogen. Woest verliefd als een orkaan, zo heb jij mijn hart bewogen. Elke aanraking wekt een stormvloed, die heel mijn hart doet branden. Zo'n tinteling voelt bij jou zo goed, en draagt mijn gevoelens op jouw handen. Liefde kan niet altijd vanzelfsprekend zijn, maar je blonde haren…

Worstelend in een wereld van gevoelens die zelfs ik niet helemaal begrijp. Een wereld waarin twijfel baas is waar mijn echte ik moet luisteren vooral onderdanigheid ervarend. En in zo’n wereld loop ik rond, bijna de hele dag. Wezenloos. Zoekend met mijn ogen dicht, bang dat iemand tranen ziet.…

De eerste keer dat ik je zag, had je al die lieve lach. Ik hou van je ogen, zo helder en zo diep. Ik droomde over je, elke keer als ik sliep. Als ik je zie gaat mijn hart tekeer! Ik ben verliefd op je, elke dag meer. Ik wil je nooit meer kwijt, nooit meer van m'n leven, want nog nooit heeft iemand mij zoveel liefde gegeven. Er is maar…

Mijn lichaam ligt geboeid op het schavot. De beul, achter zijn leren masker, lacht nu ik ben onderworpen aan zijn macht. Mijn lijden schenkt hem een pervers genot. De massa, brullend in zijn haat en spot, een hydra, een veelkoppig monster, wacht in spanning op het marktplein. Het is nacht. Dan flitst het staal. Een sleutel in het slot. Wat…

Het geknetter van een opgevoerde brommer raakt opgeslurpt door de nauwe bochtige straatjes van ons bergdorp. Warmoranje lichtjes geven aan waar in de verte andere mensen de nacht ontvluchten. Een hond huilt zijn eenzaamheid uit tegen de sterrenhemel. Over de heuvels parelt het geluid van grazende schapen en het laatste vliegtuig van vandaag…

Wat als ik een biefstuk was Werd ik dan opgegeten? En als ik in de koeling lag Zou ik dat dan al weten? Wat als ik een biefstuk was Werd ik dan ook gebakken? Lig ik met olie in een pan Mag ik niet blijven plakken? Wat als ik een biefstuk was Werd in mij dan gesneden? En als ik in de maag beland Ben ik dan echt verleden? Wat als ik…