Alle inzendingen over Kasteelheer

Een slinkse kasteelheer uit Utrecht beroept zich op een middeleeuws recht. Vanop zijn toren schalt hij de horen en opent het penningen-gevecht…

Hij knikt met een verstandige blik, en is op alle fronten genaaid door de kasteelheer.…

(voor Gerrit Komrij) De kasteelheer komt nooit meer thuis, zijn talloze boeken zullen nooit meer in zijn zachtaardige handen liggen of even de streling voelen, die hij als letterminnaar graag uitdeelde. Men durft de relikwieën niet te verplaatsen.…

aan haar venster staat te wachten Het 'teveel' niet of nooit binnen handbereik naar aardse nuchterheid terug De lakens in dekens verknoopt en verward onder het bed op zoek naar sloffen Kasteelheer... in het diepst van m'n gedachten.…

wachten terwijl je op de stoep van een kasteel staat te dralen langzaam verdraait de bel een geluid uit de gang harde stappen behang gaat aan de kant wasgoed leeft op de kasteelheer in aantocht lawaai...…

Vanavond is de drempel de rusteloosheid in mijn hart Ik zit ik loop en verdenk het leven dat het mij bespioneert Groene takken met dode vogels die net als ik het nest niet hebben onderbouwd en te vroeg waren uitgevlogen naar de grote wereld Ik zoende de kiezelstenen in mijn hand en waande mij kasteelheer Maar stierf als kind in…

Hijzelf niet en Iris ook niet, nee, het is een rijk kasteelheer uit Frankrijk en bij hem dient hij nu, onwetend, als nar. Hij zit op zachte fauteuils en hij krijgt de malste vleeswaren voorgeschoteld. Hij moet wel van adel zijn, dat kan niet anders, zo weelderig en er wordt volop gelachen.…

De kasteelheer krijgt in de hut van toverkunst vreemde verrassing. Op zijn hoofd zweeft hij in de rondte, omringd door kleine monstertjes. Het vrouwtje Jokje roert intussen druk in haar geheime ketel. Bestrijden zwarte en witte magie elkaar bij dit gebeuren?…

Omringd door Gelderlands heuvelwouden verschijnt jong Bommelstein; vooraan zijn zalen wil kasteelheer én schildwacht je onthalen om te zien hoe wondermachten hier bouwden. Binnen de beschermende Slotmuren leeft de stad Rommeldam, roept tot dwaaltocht vol opgewonden en bedaarde uren.…

Alomtegenwoordig vanaf dan, dreint de stem van notameneer, ambtelijk als een bewindsman, feodaal ook, als een kasteelheer. Ooit jubelden koren het paean voor Apollo: lied voor hun Heer. Zo hoort thans het meisje uit gras, plant en boomschors veelstemmig een doemleer: glorie en eer van bonnetjesman.…