Alle inzendingen over Kind in de modder

Natte muren Modder in het gras Koude handen Dikke das…

Terwijl ik een kind zie ploeteren in de modder, ondervoed en moe van de lange, al te lange wandeltocht, zijn vader drijft hem voort, kom op, mijn zoon, nog even volhouden en dan zal alles straks veel beter gaan!…

Zo echt zo ongetemd zij kust de aarde en als het regent modder…

breuk, zonder modder gooien kan worden afgedaan al, doodgewoon!…

Zeg, vrouw Er is een ongerief Er zit modder op mijn broek Dikke klodders modder Op mijn spijkerbroek Hoe komt het eraan? Wie heeft de dikke modder aan mijn spijkerbroek gedaan?…

Ons heelal ligt hoogst waarschijnlijk in de modder…

Wij kijken vergenoegd naar Flats en Klodder Naar voetbalego's rollend door de modder. In een nieuwe episode van de AJAX soap wordt John Cruijff nu beschuldigd van racisme.…

Met je blote poten in de modder staan. Vallen, opstaan en weer dóórlopen. Vuile handen maken. Dat is de kern van ons bestaan. Met blije gezichten door de modder gaan. Dat is gezond voor onze geest. Sterker nog. Dat is een feest! Voor toeschouwers is het leerzaam. Voor ons die met schone handen, aan de zijlijn blijven staan.…

Een gedicht is meer dan een rijmende zin er zit vaak één of andere boodschap in, Het is iets anders dan woorden alleen het bereikt een mens vaak dwars door alles heen Het geeft uiting aan wat men voelt het maakt duidelijk wat er eigenlijk wordt bedoeld, Een gedicht kan een medemens opbeuren Zijn sombere blik voorzien van nieuwe heldere kleuren…

Vandaag Val je niet Op Iets of iemand Trekt je op Tot boven het maaiveld En tot je verbazing Zit je kop er nog op…

Het kind van mijn blonde dochter is soms wel eens dwars stampt dan op de grond rolt in de modder met gras in haar mond. Het paard van mijn blonde dochter.…

als de vale dood grijnzend en kletterend bloedrode modder besmeurt met doodskreten en stank schokkend en ratelend kinderen verscheurt wolken zwarte vogels hakkend en plunderend het levenslicht verduisteren geschiedt ooit een wonder verandert dodelijke haat in liefde zullen we naar rede luisteren…

De spiegel Margrieten en lupinen Bloeiend Op een geluidswal langs de A7 Ze staan symbool voor een bijzondere persoonlijkheid Bloeiend Genietend van het leven De zee achter de begroeide duinen Woest Met modder smijtend Ze staat symbool voor een bijzondere persoonlijkheid Woest Geen grip op krijgend De zon achter de regendruppel…

modder in de gang veroorzaakte een deukje in haar gastvrijheid 'welkom' op de deurmat moest wijken voor 'voeten vegen'…

De modder voorbij En gelaten voor Wat die is Drijft hoopvol Een rode ballon Voorbij en tovert Een fletse glimlach Op mijn gezicht Waar tot dan Plooien en wallen In modder baadden Inspiratie: Daniel Lohues, HOUT MOET, 2011…

Van je bed, trein en boterham, alles zit vast. Wat zijn we anders dan een specht in de bast. Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur. Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…

De goddelozen vergelijkt hij met modder en slijk, opgeworpen door een woelige zee, zij die weigeren Hem op het hart te leggen, de Verhevene draait hier niet in mee ! Hij is niet met hen die zich vergrepen aan de kinderen, hitsig en zonder schroom hen doodden, in donkere holen JA…”ONDER ALLEN GROENEN BOOM “!…

Tussen touwen en gebouwen van de stad, Klimt hij omhoog, met stoere jas en modderspat. De denim donker, de laarzen zwaar, Ontdekt hij het avontuur, keer op keer, jaar na jaar. De handen warm in wollen handschoenen gestoken, De blik naar voren, nooit gebroken. Grijsblauw daglicht, de lucht nog fris, Hier ben je vrij, waar de wereld…

een klad zwaluwen zwermend in de avondzon happig naar modder…

Een vlucht spreeuwen arabesken in de lucht modder op de grond…

Een kudde modder- schapen in de schemering – eindeloze hei.…

verdekt opgesteld in digitale loopgraven vuren ze anonieme aanvallen af verpakt in modder en het slijk van de aarde woedend vastgelopen op ijzige wegen op de dingen zoals ze lijken te zijn en nu de moed om slijk modder en de loopgraven te verlaten en dan de dingen zichtbaar beter te maken dan ze zijn…

bloemen belovend gaf hij haar modder en slijk waarin zij verdween…

Een boom ontworteld, modder, een barst in de rots – helder bronwater!…

dubbel glibbergroen duikt de koude modder in kikkerdril op komst…

[Haiku] in modder gegrond reikhalzend naar het zonlicht twee lotusbloemen…

Er zwalkte een gans door de sompige modder die 'waf-waf!' gilde...…

Er zwalkte een gans door de sompige modder, die 'Waf-waf!' schreeuwde...…

rond de zon lopen in draf duizend kinderen, zij eten op het gejank der achterbuurthonden daar waar ik lig de zon als een muziekspel in mijn ogen ik dring verder naar de velden gisteren verborgen achter modderige wolken, laat ik het licht bijten met zijn jonge tanden in mijn huid zij die er nog niet is, brengt spiegels aan, vangt de…

Ik ben een hele dikke big en modder doet mij wat ik neem daarom ook telkens een lekker modder bad. Lekker op mij ruggetje mijn pootjes in de lucht terwijl ik van verrukking daar heel vaak diep bij zucht. Zo lig ik dan te zuchten en te knorren in die zooi en denk dan bij me eigen wat is het leven mooi.…