Alle inzendingen over Koortsdroom

verwarrend, twijfel en hitte, heftige koorts, een scherpe, steile afgrond laat mij diep in mijn eigen angsten staren, duikelen, vallen, en onbekend, ongekend verdwijnen in bodemloze aarde je heldere ogen zijn verworden tot gevoelloze kooltjes, en je zachte vlees is verrimpeld tot stug, gebarsten eelt, je tedere handen zijn veranderd in vliezige…

blaffende katten, miauwende muizen - en piepende honden - is de wereld helemaal gek? of mankeer ik soms wat aan m 'n oren 't is tegelijk zo lachwekkend en vreselijk en ik durf 't geheel ook niet verder te verstoren de vogels graven gangenstelsels in 't fundament terwijl mollen al vliegend wormen vangen en een zeearend die zonder weerga al…

Vergif als herinnering, koortsdromen tot gevolg, een zeer vertroebeld zicht, de eigen realiteit. Plots die ene zonnestraal, aanvankelijk nog zwak, groeiend in kracht, nieuwe plantjes bloeien, tot een bloemenpracht. Die bloemen, dat ben jij !…

Alleen in een milde oorlog Overweeg je de kans Wik je de norm De koortsdroom blijkt bedrog Vaal en naakt nu De ziel worstelt met de made Stottert in dit jachtig vel Wijzend naar de alarmbel Met een trillende vinger De ring met jade…

ik keerde terug naar het landschap van het zinderende koren waar ik als in een koortsdroom liep en liep tot ik oploste in de tijd er huisde geen grijs in mij boven blakerde de zon door woorden keerde ik terug naar een verdwenen wereld een plek die mijn ziel niet verlaten kan…

En de schilder boetseert oneindig en gebroken de zonnebloemen die zich wenden naar het licht Koortsdromen spoken door aaneengeregen dagen niemand hoort de klop van zijn hart hij weet het komt nooit meer goed Het is voorbij boven hem gakken de ganzen zij weten waar ze gaan een cirkelende buizerd de voorafspiegeling van de dood…

Op dat onbarmhartige eiland van je koortsdroom zal ik je vochtige dieren koesteren en strelen. Wat dan gezegd over je achterlanden die gaaf en ongerept om tuchtiging schreeuwen. Je warme ademt zuivert mijn wonden, als balsem, als wierook.. Ook vanavond zal ik niet vergaan.…

het is bedrieglijk kalm als de ademtocht van de goden bevriest bloedig verraad sijpelt uit de muren het kwaad knaagt aan de poorten inktzwarte kraaien vliegen verward door de opstijgende mist stof daalt neer op rokende puinhopen duisternis verzwelgt het licht en de gehavende mens die zichzelf in koortsdromen verliest de…

in de duisternis van eenzaamheid kringelen koortsdromen naar de diepte slapen we op het water in de boot zonder woorden net als stille ganzen er is geen gevaar toch? we leunen tegen elkaar aan ik hoor je murmelen ligt het ergste achter ons?…

Zijn pleidooi voor de literatuur Kwam voort uit geloof dat beschaving - ik citeer exegeet A. van Dis - Met intelligentie speelsheid cultuur De barbarij steeds overwint Ook al is het lichaam nog zo kwetsbaar en zwak Juist nu zal de geest overwinnen Als in die koortsdroom Waar beelden vertoond worden van de profeet Anders dan die…

Een pluimpje hasj verlaat mijn strot terwijl Camila in de hoek naast het bed met een komodovaraan ligt te paren en de stank van het beest de kamer vult Drink je wijn en denk niet aan de morgen word je wakker naast een nest vol padden met tieten en dijen of staat ze haar eigen eieren te bakken Ik kook wel vaker in mijn eigen brouwsel verdorven…

gelaat krimpt ineen en zwijgt De dode die niet op wil staan De kiemkracht die op sterven staat De onschuld die verdwijnt De traanval glooit de wangen nat en sluit de lippen kronkelend om wat eens is geweest Nu waanzin mij hier achterlaat het breekpunt mij door midden zaagt verlies ik lijf en geest Met een verbrijzeld aangezicht de koortsdroom…

Koortsdromen, die duizend vragen hebben, ijlen over onze onrustwekkende tijd, jarenlange rouwervaring is dus niet vereist, ...pas als jij gaat.…

spiegelbeeld Hier knarst venijn zijn tanden bloot * * * Het leven houwt zijn beeltenis op het aambeeld van een gespleten geest * * * Om de wereld te omvatten heb ik het lijf met de ziel verruild De list heeft hier zijn loot gestekt langs de lat van de geest gelegd Hier stokt de adem nodeloos Hier brandt de koortsdroom…

Hoe lang nog in 't verschiet de dag die naakt, nu 'k uit de korte koortsdroom half ontwaakt, mij oprichte en de blik naar buiten wende. 't Is dag, maar toch geen dag voor mij, die kende de volle luister, die 't Heelal doorblaakt: zie alles treurt zó mat, zó dor, zó naakt....…

Je bent het hoge noorden de laagstaande eeuwige zon het land van zangerige woorden waar de liefdestaal begon Je bent het diepe zuiden de oase voorbij het eindeloze zand waar broeierige muziek voor ons luidde we in koortsdromen waren gestrand Je bent het verre oosten de beken met de wilde stromen fonkelende glazen waar we mee proostten…

blosjes de dag kleuren Wanneer jouw lokroep de verte wijst vloeien de gemoederen moeiteloos met de zee ineen en verdamp ik in de gloed van de hete zomerzon Je vraagt mijn hand en wilt met me dansen met de roes in je lijf verleid je mij en ik, ik sta er wat stijfjes bij en kijk toe naar de gebroken schelpjes in het zand overmand door de koortsdroom…

tussen de schappen van een supermarkt met schel licht het gaat over de tentakels van de schatkist de spits van een club uit een vergeten gehucht de druivenkoningin in de schaduw van de kerktoren waspoeder, bonen in blik, keukenrollen op haar tong smelt een klomp van was zij waadt door het wit van haar zure woede schijnzwanger van een koortsdroom…

meer mee dan me lief is En zo heb jij mijn kostbare tijd gemorst als jaren van regen Vanaf een plaats waar ik onzichtbaar alles had kunnen voelen Heb ik niet vaak genoeg gezegd dat voor mij diep weggestopt de maan gewoon de maan bleef En ik verlangde naar de zon Bevrijd uit een onzichtbare leugen Zwijg ik tussen de regels door Tussen de koortsdromen…