Alle inzendingen over Missen Altijd

Missen. Missen is het hunkeren naar iets. Het doorsijpelende gevoel in jezelf. Missen is het veelzijdigste gevoel van verlangen. Missen is een verslaving en verslaving is missen. Het houdt je constant in bedwang. Missen is afstaan van behoeften. Gemist is het falen van een doel. Vermist is het verdwijnen waarvan je houdt.…

Missen doe ik je de hele dag. Missen tot ik bijna ween. Missen vanaf de dag dat ik je zag. Missen en aan je denken, met zijn tweeën en toch alleen.…

Zal je missen meer dan wie ook voelde je mijn pijn aan zal je missen jij die me nooit alleen liet staan zal je missen altijd een kroel of een lik over m'n gezicht zal je missen vaak zo donker gaf jij me wat licht zal je missen en je nooit vergeten zal je missen onvervangbaar voor altijd niemand kan zich met jou meten…

Ik wil je nog niet missen, was je nog maar hier. Ik kan je nog niet missen, we hadden zoveel plezier. Nu moet ik je toch missen, want je bent gegaan. In het aanzicht ben je er niet meer, maar in onze harten blijf je bestaan!…

missen doet pijn missen zit diep missen is zo heftig laat me staren laat me huilen laat me voelen hoe het was had kunnen zijn hoe het nooit terug zal komen het is voorbij voorgoed voorbij weg…

Zeg dat je me mist maar denk ik houd van je zeg dat je van mij houdt maar denk ik zal je missen zeg oprecht ik houd van je pas dan zal ik het missen echt gaan missen…

Ik zal je gaan missen... Nu jij de beslissing hebt genomen mij te kunnen missen...…

de missen zijn knap de blonde missen verstand en zijn dus knap dom…

Lieve mama We zullen je missen, als moeder, zus en vrouw. Afscheid was er nauwelijks, want het ging veel te gauw. We zullen je missen, ook als vriendin. Maar we zullen je het meest missen, in dit gezin. We zullen je missen, met alles wat we samen deden. Maar we zullen het onthouden, als een kleurrijk verleden.…

ik zal je missen, hevig missen in 't begin, maar wat ten diepste ons verbindt zal groeien door de dagen. Daarom wil ik niet klagen maar elders bloeien waar mijn wortel wordt geplant. Ik zal je missen, hevig missen als het licht dat na de winter alles kleurt en vreugde brengt in 't leven.…

Zou ik je missen als de wilde wind door lege steden raast het water de top van de dijken bereikt? Als een gans het luchtruim zoekt en de ekster een azend oog heeft voor alles wat blinkt zou jij mij missen? Zouden wij het missen als de wereld op slot zit en wij met lange adem haar ontstoppen?…

Als de dagen van het diepste kwijt zo zonder einde kunnen zijn en toch niet kwellen dan zal ik zelfs jou missen missen en geen tijd meer tellen…

Ik ga je missen met je mooie ogen stralend als altijd om mij heen. Je lieve gezicht dichtbij mij Ik ga je zo missen nog meer dan jij mij.…

wie oh wie zou ik allemaal wel niet missen bij schemerlicht alleen gezeten in de coulissen ik weet het heus wel niemand die mij niet zal missen bij schemerlicht alleen gelaten in de coulissen…

Maar we missen je zo, ze vreselijk we missen je aanstekelijke lach we missen je vrolijke stem kortom: we missen JOU. Dus mag ik je nog een keertje zien, zodat ik wat rustiger slaap misschien want ik mis je zo...…

Missen doen we gisteren. Morgen komt vanzelf wel. Het weer is wat het is. Missen doen we niets. Vandaag.…

We missen dat: wat we niet bezitten Net als de zon We missen dat: wat we nooit krijgen Simpel We missen dat: wat onbereikbaar is Net als de sterren.…

Ga je me missen Als je weg bent Een beetje missen Iets meer misschien Ik vind dat prettig om te weten Misschien omdat ik dat ook wel verdien Voorlopig loop ik in te vullen Zacht te mijmeren Dom te lullen Op een schaal van 1 tot 10 Niets staat vast En niets is zeker Ach, we zullen het wel zien…

Hoe kan ik je niet missen elke dag, elk moment dat je er niet bent maar waarom zou ik 't zeggen welke zin? Toch zei ik het. Zou ik zoiets vragen? Ik slik ze in, wil voelen wat je me doet hoe je me voedt Ik denk dat jij te bezig bent, om iets of iemand te missen misschien mis ik dat.…

Als ik zeg ik kan je niet missen, wát kan ik dan niet missen? Kan ik jou niet missen, niet zonder jou leven, niet zonder jou ademen Niet eten zonder jou, niet slapen alleen? Is houden van dan een ademend levend vol lucht gevulde droom? En toch hou ik van je.…

Missen is een woord Dat je niet graag hoort Het verdriet dat je iemand kwijt bent doet pijn Dat is niet fijn De pijn van het missen wat je dierbaar is Dat ben je kwijt, niet voor even maar voor altijd Je hebt het gevoel dat je door de grond zakt Steeds verder ga je van je pijn af Je hebt het gevoel dat je alleen op de wereld staat Maar…

(Dit schreef ik voor mensen, die hun geliefde zo moeten missen) Verdriet Iedere dag weer dat verdriet..... ik voel het omdat je niet meer bij me bent. Jouw liefde voor mij was heel groot. Jou te moeten missen doet veel pijn....…

Lieve jij hoe kan ik je missen als jij zo diep verborgen in mij zo dicht en dichter nog om precies te zijn: het cadeau voor jou en mij?…

Wij missen hen op dagen als vandaag, Maar of ze óns ook missen, is de vraag.…

De roomse kerk is liedjes aan het wissen, Ze schrappen uit de boekjes ‘Stille nacht’, (Dat u met kerst daar niet vergeefs op wacht) Ze zullen dat nog bij hun missen missen. Verboden wordt het niet dat lied te zingen… Dat vind ik nou zo zwak van roomse kringen……

als ik dood ben zal ik de regen missen maar nu even niet…

, zal ik jouw altijd missen, zal ik je fijne karakter missen, zal ik jouw grote lach die scheen als de zon jij was een belangrijke schakel van het leven en je karakter was uniek, je lach was zo warmhartig en vrolijk en missen zal ik altijd, maar vergeten doe ik je niet…

missen had ik je maar nooit ontmoet het was te mooi om waar te zijn had ik je maar nooit leren kennen het was te mooi meer dan een jaar geleden dit nare gevoel lijkt niet weg te gaan pijn omdat ik weet dat je bestaat dit nare gevoel om je te moeten missen pijn omdat ik weet dat je me haat deze emoties zitten in mijn gedachte elke dag…

een graf, blomkes, bestoven Naam Onbekend, je wordt gezocht Ik zou je missen als het mocht…

Ze was van het volk, gewoon Koningin Juliana, we zullen je missen, zoals we álles missen, wat ooit van óns was?…