Alle inzendingen over Oogverblindend

In de spiegel stralen donkere ogen zij kijken de waarheid naar het licht ontnemen in het duister helder zicht wat heeft een mens er ooit toe bewogen om een glazen ziel uit te vinden misschien om de leugen te verblinden ?…

Felle winterzon zilverwit gesmukt het land zo oogverblindend…

Ik verblind je met mijn buitenkant. Want binnen is slechts duisternis die men, zelfs door mij te breken, gelukkig nooit zal zien.…

ongesluierd op blauw satijn zo klein en puur wit vang je geslepen licht in ieder facet ik zoek je schaduw maar tref de schittering…

hey Amanda ik zag je dansen in de regen heilig water als zilveren vlammen om je heen de manier hoe je bewoog in je blauwe jurk hoorde prachtig gitaarspel in mijn hoofd reikte je je handen uit naar de nacht regendruppels rolden gracieus over je wang danste je zo fier weg van alle malheur zocht je ogen om te…

Een rododendron doet mij verbluft het licht zien, oogverblindend paars…

Laaghangende zon straalt vurig oogverblindend maar stagneert proces.…

twee oogverblindende lippen houden me in de hitte van de branding in 't schemeruur vuur vast…

De kantelpoort klikt hoorbaar dicht verbluffend licht valt op mijn gezicht ongelooflijk wat voor een oogverblindend wit is dit…

Als de wereld oorverdovend, oogverblindend ook, me omarmt, insluit in het oog van de orkaan van leegte, dan verblijf ik op een lege zolder van gemis.…

Gevat in groen en rozerood, sta je daar, oogverblindend boeiend, in een moment van stilte, beschermd door wat schaduw van de bomen, nog even te genieten.…

eendagsvlieg oogverblindend zacht met wit doorzichtige parelmoeren vleugels vliegen vanaf de oever naar de overkant had ik vleugels van morgenrood…

Ze is nog even oogverblindend schoon. Wel kost het moeite niet jaloers te zijn op haar geliefde vriend. Hij is m'n zoon.…

Oogverblindend mooi lach naar mij raak mij aan zie mij zie mij zandkorrels kom neem mij mee naar het zilte nat waar golven rollen…

Met gebloemde pijlen sieren je takken in ongekende schoonheid aan je stam en zet je de lente in vuur en vlam oogverblindend mooi gekleurd in karmozijnrood…

in een rode gloed ontwakend laat de passie van de nacht het bed terug hevig kraken en zelfs al wordt er na nooit meer in geslapen toch zal men nog zwichten voor oogverblindende gezichten…

zweven leven vergeten tunnels licht onmondig stikken gevoelloos stromen oogverblindend zicht de verte wenkt zal zich sluiten als eindeloos geschenk…

Een oogverblindend schouwspel als de zon opkomt een oranje kleuren palet danst carnavals optocht aan de horizon woorden opgesloten ik laat ze voor wat het waard is mijn hart springt op bijna lente…

de sluier van de nacht ontbonden zo zal de morgen zijn beeld uit het zachte duister en oogverblindend zoals het langzaam anders wordt er is geen ontwijken aan roze plaatsen en hoe het daarna egaal trekt in meer feestelijke schepping…

lieve madeliefje wit kopje in de wei streelt het groene grasvlak oogverblindend blij zon warmt je gouden hart symboliserende maagdelijke schoonheid koningin van mei…

lieve madeliefje wit kopje in de wei streelt het groene grasvlak oogverblindend blij zon warmt je gouden hart symboliserende maagdelijke schoonheid koningin van mei…

het niets is niet het anders iets het niets is niet het niet iets het niets is pijnloosheid het niets is zijnloosheid het niets is oneindige ruimteloosheid het niets is eeuwige tijdeloosheid het niets is het oorverdovende oogverblindende adembenemende diepste van het diepste blauw ginds aan de andere kant van de horizon ach uit te kunnen…

vanuit de gevelbelijning opgaand naar oneindigheid slaat de zon in scherven stuk een oogverblindend geel en langs de kromming van de schaduw vervluchtigt haar beeld tot schim verzonken in de huisverhalen verstreken in de tijd…

een mooie belijning een ritme op een doek je ogen meegaand in elke beweging je helemaal geven bijna oogverblindend een schittering zo mooi vermengde kleuren samengesmolten voor altijd vereeuwigd portret van de liefde…

Het lijkt zo lang geleden en voor iemand anders dat jij danste in je brandnetel jurkjes, oogverblindend, met ijzel schoentjes. O Liefde! Kijk naar mij! De oude zottin en boze teef die blijft (aan wat over is) maanbot knagen.…

wij spreken zonder woorden en ik versta je goed je stem is oorverdovend je ogen oogverblindend maar ik ben doof en blind en voel alleen je zinderende zinnen jij spreekt zonder woorden en duwt me zondermeer omver.…

De strenge rechter zei heel raak: 'Uw schoonheid maakt u oogverblindend.'…

groen kleuren de blaadjes van bomen aan de kant van de sloot die vol kikkers kwaakt vol water stroomt blauw glanst de lucht en vogels snavelen hun taal naar de mens vol vreugde de natuur is zo prachtig zo oogverblindend schitterend mooi vandaag…

een man zonder vrouw baart nogal verrassende kleurcombinaties…

Waar ik blijf denken vallen mijn woorden stil als ik je zie oogverblindend zo mooi van buiten maar ook diep daar binnen je weet me te bereiken door er te zijn aan je te denken zo fijn met je te praten te luisteren naar je laat me je voelen mijn warmte is er voor jou…