Alle inzendingen over Oor-deel

Bij nader inzien klopt alleen het oor de rest lijkt nog het meest op Demi Moore!…

Luister naar de groei Leg je oor op aarde Slakkenhuis hoort worm…

Het oor waarmee wij horen, getuigt van grote wijsheid, genialiteit. Toch heeft het onze hersens nodig, voor begrip en onderscheid. Een ingebouwde filter, laat woorden binnen, of juist niet, soms bewust, soms automatisch. Stel jezelf open, of juist niet. Het kan beslissen over dood of over leven.…

De consternatie is nog niet geluwd, maar zelf is hij niet echt ondersteboven: ‘Zo’n oor is er vooral voor het idee, het zit er, maar ik doe er weinig mee.’…

mijn hand Als door de goden zelf gezonden Ik fluister ertegen, dichtbij mijn mond Lieve dingetjes, ik verzin ze terstond Haar reactie is begrijpend liefdevol en zwijgend Sereen naar het bovenaardse neigend Verlicht toen het lot haar aan mij verbond Ik heb een schelp gevonden Direct om haar parelmoeren vinger gewonden Wanneer bij mijn oor…

in het zachte oor van de ezel valt de avond in de muren de rest van de zon valt de schaduw langer en langer in het trage gebaar van de rijzende duisternis ----------------------------- uit: Formentera (1984)…

De kunstexperte Rita Wildegans zegt dan Van Gogh niet zelf zijn oor afsneed. Zij heeft ontdekt dat Paul Gaugain dat deed; die was door drank en drift wat uit balans. Zo'n vondst doet zeker heel wat stof opwaaien! Of laten wij ons weer een oor aannaaien?…

dit is alles wat ik vraag mijn vriend geef me een plaats 't zij nu of later leg me vast in tijd aan jou gegeven ik zal de ruimte delen met alle vrouwen die je op je netvlies hebt bezeten je oor gestreeld in hun verleden tijd veel mooier nog is zij, die lang het bed met je mocht delen maar geef mij toch een plaats al was het…

men moet zijn verdriet kunnen delen hoe moeilijk het is om erover te spreken of het soms een ander hart kan breken toch zal gedeelde smart vlugger helen een luisterend oor kan wonden strelen of de scherpste kanten zacht afbreken men moet zijn verdriet kunnen delen hoe moeilijk het is om erover te spreken toch is er angst dat je geklaag…

men moet zijn verdriet kunnen delen hoe moeilijk het is om erover te spreken of het soms een ander hart kan breken toch zal gedeelde smart vlugger helen een luisterend oor kan wonden strelen of de scherpste kanten zacht afbreken men moet zijn verdriet kunnen delen hoe moeilijk het is om erover te spreken toch is er angst dat je geklaag…

men moet zijn verdriet kunnen delen hoe moeilijk het is om erover te spreken of het soms een ander hart kan breken toch zal gedeelde smart vlugger helen een luisterend oor kan wonden strelen of de scherpste kanten zacht afbreken men moet zijn verdriet kunnen delen hoe moeilijk het is om erover te spreken toch is er angst dat je geklaag…

deze kant op, zeg jij en ik volg je lijf in liefde voor later en slierten vol licht voortdurend openen handen en ik vind je adem voel je huid weet het antwoord meer dan zwijgend zonder zwaarte ook als de dag herbegint volg me, zeg ik en je streelt mijn ziel het dichtstbijzijnd…

Door acupunctuur, met in de oorlellen ‘speldeknoppen’ wil ik met roken stoppen M’n hele leven kan ik al m’n oren bewegen; gebeurt ook onbewust blijkt als de arts zegt: je oor wijkt voor de naald en ik prik zojuist ‘n gaatje in je nek In m’n schrik zie ik de arts als Don Quichotte, m’n oren als wieken, en knijp er tussen uit…

Mooie herfstdag wandelend door het park zocht een bankje beschenen door de zon las op een terrasje de plaatselijke krant een oudere man uit een ander land kwam op enige afstand bij me zitten we wisselden even van gedachten ik luisterde in gebroken Nederlands intens naar zijn vluchtverhaal, nu is hier zijn thuis, het opnieuw beginnen…

Door jouw snaren te minstrelen ontlok ik mijn muziek aan jou Als ik mijn kin op jou laat rusten is mijn oor zo dicht bij jou Je laat mijn stemming duidelijk horen als ik jou te woest bespeel Maar het lieflijke wil je delen als ik jou beminnelijk streel Jij vertolkt mijn gevoel van vreugde en ook van verdriet ach als wij maar…

Zijn we gezoken in de Donau zijn we als een pas op de plaats Wat hier allemaal meespeelt twaalf vibrafonisten die een liefde delen voor plaatstaal Hier kan niets gebeuren want het anker hangt als een bel aan het oor we luisteren het af Achter die boom heb ik je gekust je mond gaf mee Wat we verwachten van harmonie wat van de vuurpijl…

Zeven dart'le nimfjes vonden Geiten-oor, waar hij sliep in 't woud. Elke nimf was even stout: Daad'lijk zag men Pan gebonden. Hij schoot op en lag gewonden In een touw van kruid en gras. Meisjes, riep hij, wat zal 't wezen? Maar hij zag gauw wat het was: Elk wou 't eerste zijn genezen.…

Zij die hun oor lenen of een schouder met anderen willen delen. Zij die begripvol meedenken als het leed de anderen te groot is; iets opbeurends bedenken als het leven van de ander in nood is. Naasten die naast de anderen willen gaan staan. Zij die iets willen geven als de anderen niet meer iets kunnen delen.…

Wat toch als ik je zou vertellen dat je deel uitmaakt van mijn geluk, van de zin van heel mijn bestaan; echte liefde is immers onvergankelijk. Zou je mij dan zeggen, als in mijn oor gefluisterd dat weet ik toch mijn lieveling ik heb immers altijd naar je geluisterd.…

lentezon Het toonde een mysterie Dat ik altijd al aanvoelde Maar met woorden nooit benoemen kon Dat er vele grootse zaken zijn Waar de mens geen deel van uitmaakt...…

Een lelijke man aan de golf van Biscaye wilde zijn uiterlijk wat laten verfraaien, zijn oor liet los bij de wond en viel pardoes op de grond. Hij heeft zich toen een oor aan laten naaien.…

ik was scheerslags plat gegaan en besefte gestrekt op één oor dat ik mijn gezicht verloor en voelde eenmaal opgestaan van voren alleen een open wond daarbij viel ik ook op mijn mond met droge ogen en lange bloedneus water stijgend tot aan de lippen geen kies over om mee te bijten geen baard om aan te plukken ja wat je noemt zwaar flippen…

Gelukkig wil God altijd naar ons luisteren Hij heeft steeds voor ons een open oor Bij Hem gaan onze woorden niet teloor. Wij mogen steeds maar weer tot Hem gaan En aan Hem onze dagelijkse zorgen voorleggen Het past ons, om Hem daarvoor dank te zeggen.…

mijn haren zijn weer kort naar oud-sallands model de kapper was verbaasd, dat artistieke vond hij, stond me wel hij schoor de krullen bij mijn oor in een haal weg, ik schrok zag zonder bril een kale plek ik ben nu weer gewoon mijn kunstkop bleek een droom die illusie is geweest en wordt nu langzaam bij elkaar geveegd ik sier weer…

, dat schilderij Het was om dol van te worden, het was om er je oor van af te snijden Zodoende.…

Zij had een Fath-beklede superderrière en daar stond hij voor en schopte raak en dat was hem een weelde oneindig groter als dat stomme oor. ------------------------------------------------------------- uit het werk van Joh. C.P. Alberts (1893-1967)…

Ik trad eens uit m'n lichaam, 'k wist niet wat ik zag. Wat een lelijk ventje merkte toen op dat ik het was. Ik zweefde euforisch door de kamer net als een onzichtbaar iemand "hij" begon plots zo raar te beven moest toen wel snel in hem terugkeren. Ik werd toen wakker en zag de chirurg hij gaf aan z'n collega een demonstratie van een…

Toen hij zijn vriendin een oor wilde aannaaien, verloor hij zijn gezicht…

Vincent had een homofiele vriend die ook als schilder naam had verdiend. Die impressionist bleek een syfilist en bovendien bijzonder bijziend.…

En benepen zonder echt vertrouwen zoeken velen naar een luisterend oor. Maar dat helaas soms moeilijk is te vinden. Doch als men iemand vindt die open staat voor zijn verhaal, op een zelfde golflengte zit met wederzijds begrip, en het gemoed is aangesterkt dan geldt voor beiden dat een goed gesprek werkt.…