Alle inzendingen over Pot verwijt ketel...

De pot verwijt de ketel dat ie zwart ziet. Maar de ketel, die boeit dat in 't geheel niet. Het zal hem worst wezen of anderszins dat verwijten niet wit maar zwart is!…

Voedsel weggooien schande, roept de mestkever tegen de strontvlieg huichelaar, gilt Bacil liefhebber van keverkak en verse vliegenpoep…

Mijn man is me niet... trouw, ons laatste kind gelijkt zeker niet op hem!…

Natuurlijk triggeren ons vele beelden De arts of architect die straten veegt De moord of zelfdoding die wordt gepleegd De macht van overmatig rijk bedeelden De wonden van soldaten die niet heelden Een kind in hongersnood dat haast niets weegt Naar voedsel zoekt als huisvuil is geleegd Of gifgas op een plein waar kinderen speelden Een land…

de zitzak verweet de luie stoel dat deze geen poot verzette…

Wat schoot ik deze week toch in de lach Toen bleek dat onze rechtse senatoren Zich eensklaps aan hun linkse broeders storen Om reden van hun regentesk gedrag Want op het pluche van elke kamerzetel Zit naast de pot sinds jaar en dag de ketel.…

verwijt hier de Japanse ketel maar verlos ons van het kwade * Uw aardbevingen, tsunami's en pedopaters Amen…

Wie is Jan B. wel niet met zijn verwijten Dat Koreanen hondeneters zijn? Want ik herinner mij (ik was nog klein) Wat dingen bij het eten die niet slijten. Het was - als ik te laat kwam - eeuwig zonde: Had ik de hond weer in de pot gevonden.…

laatste bloemen huiveren bibberen in hun potten verwijtend roepen ze naar mij "wij willen naar binnen" in de borders is nog kleur van lage en hoge asters de laatste appels zijn geraapt noten drogen in kistjes…

Wanneer de ketel In 't schemeruur Zacht staat te zingen Op 't glimmend vuur, Dan zweeft de mijm'ring Mij door de geest En 't stil herdenken Wat is geweest. Verdwenen beelden Zie 'k voor mij staan, En 'k hoor nog stappen, Die niet meer gaan. 'k Verneem nog stemmen, Al jaren stom, Ik zie mijn doden Nog eens weerom.…

Een auto start een hond blaft een deur klapt een kind lacht De ketel fluit de koffie loopt papa schreeuwt mama huilt Een vogel danst het water glanst een boot zinkt een ijsbeer smelt De kachel brandt de vloer kraakt een roos bloost het vuur laait De koek is op de schaal is leeg hond in de pot deur valt in 't slot Ik sla…

Kinderen roeren in de ketel, ze brouwen -- borrelend geluk.…

luiken zuinig blind de ketel neuriet een lied mens erger je niet…

Zoveel gedachten in mijn hoofd Waarvan ik liever heb dat ze worden verdoofd Ze zeggen “je bent het niet waard” Maar hoe waar is dat als de gemoederen zijn bedaard? Ik ben walgelijk, niet goed genoeg en zal het ook nooit zijn Maar is dat waarheid of slechts een spinsel van mijn brein? Alles ligt aan mij en ik doe alles fout Of voelen die…

Laatst kreeg ik het verwijt, Ik maakte geen onderscheid. Het was infaam, Mij trof blaam, Ik kreeg spijt. Gelukkig heeft dat verwijt uiteindelijk mijn blijk verwijd.…

eeuwigheid terug hij kan de pot op ook hij heeft de aarde na overdadig denken overeenkomstig het lot als sterfelijk mens verlaten…

Een pot voor hem, een pot voor haar, een pot voor 't kleintje dat doodziekjes is geweest. Hier heb je je speelgoedkonijntje, kleintje, je had zoveel troost aan dat pluchen beest. Droeve dromen druilen en tranen druppen neer, maar ik heb niets te huilen : mijn hart doet nog geen zeer.…

als de donder bijna op de bliksem valt de wind nijdig raaskalt onder de luifel de regen tegen het rolluik slaat geen vogel nog een poot zet op het dak de herfst de eerste lansen werpt zal ik luisteren naar de babbelzieke regen tegen welke prijs hij samen met de wind dit hels geweld bekokstoofd heeft…

ketel op Baas Koperrood die ging terstond en zocht zijn hele winkel rond toen bracht hij een ketel op de baan die nauwelijks in het vertrek kon staan maar Flip die zei heel kalm en koel is dat de grootste van je boel dat zal wel niet meneer die poep ik vol in ene keer wat riep de man als je dat kan verwed ik de ketel eraan maar als je…

niets verwijten De schaamte vlot negeren en de leegte doen verdwijnen De leugen regeert, kwetsbaar, mooi, antiek en naief Prullen en tierlantijnen, opsmuk, dat al schijnt waar…

Paradijsvogels zijn uniek want als je ze ziet blijf je je vooral verwonderen Paradijsvogels zijn tijdloos want als je ze ziet staat de tijd gewoon even stil Paradijsvogels zijn ook mensen met een zeldzame helicopterview van het wereldse en het paradijselijke Paradijsvogels zijn veelal po(t)ten laat ze gaan, laat ze vliegen blijf met je poten…

Slechts in tijden van tussenpauze Daal ik af en plaats mijzelf waar ik ben Tast ik en vind een nieuw antwoord Dat wegvlucht bij de volgende verbeelding. Door deining immer meer weggedreven Van gewild verwachte ongerijmdheden Vloei ik over in een nooit gedacht tegendeel Van een onontdekt verlangde wandeling Die schijnt te gebeuren zonder beweging…

Ik wist het, maar kon je niet zeggen dat je onverwachts op reis moest een dief in het holst van de nacht me achterliet met te veel vragen Heb je niet meer kunnen vertellen hoe ik me met je verbonden heb in gedeelde tijd voor je zo verdunde je huid steeds witter werd Je ging als een luchtvaartballon dreef weg omhoog in de lucht zonder geluid…

Nou ja, jammer, is geen verwijt. En dit lees je ook al niet. Ook geen punt. Wel! Ik moet mezelf verwijten, maar wat in de kroeg te zitten.…

stel je vader pleegt zelfmoord terwijl hij het eigenlijk makkelijk had en de geschiedenis kent van miljoenen die alles deden om te overleven in ondenkbare toestanden de hemel schreeuwt om de dood in zandstormen de hemel huilt bij een begrafenis men is onderweg naar nergens voor een betere toekomst bedenkt mijn vader hier...…

Na haar verwijten keren de straatgeluiden -- maar langzaam terug.…

het is waar, hete zonhitte witte hitte die tot kalmte maant die je laat fluiten haast als een thee- ketel op het blauw oranje vuur.-…

de druk van het bestaan een helder moment weet het afglijden de druk van de ketel een helder moment weet van gaan de druk te en dan verlang je naar rust heel bewust…

(voor de liefhebbers) ze wisten dat er tussen wolken stoom een trein verborgen ging als in een mooie droom de brute kracht uit ketels stoom het aandrijven der wielen was iets waarvoor zij vielen…

Ik vind dat die bedwaterende meiden Voortaan de pot op kunnen met zijn beiden.…