Alle inzendingen over Roestvrij

ik ben een strenge vorst als een striemende hagel scherpe kantjes op een harde schaal leef gehard met graniet voorkomen wacht gewoon tot ik compleet verstaal van dag tot dag gisteren verliep met de wijzers voorbij verleden vergeelt toch, soms, misschien bij wijze van is er de roestige drang naar zalf die breuken heelt…

Bij een robothoer klaagde een gast: 'Ik vind niet, dat u goed bij me past, want u maakt me niet blij met uw roestvrij gevrij. Bovendien bent u naadloos gelast.'…

Een hoedje van papier In een tel of vier Wil ze niet Één van roestvrij staal Passend Vouwen met haar eigen handen Dat is de taal Die zij blijft herhalen.…

In die dagen werd hij ingekeerd, zijn roestvrij staal verweerd. Hij zag eruit als in geen tijden afgestoft, haar serreplant als goed verzorgd met zwoele bloemen op het Zuiden.…

Mijn heup is van titanium Mijn knie van roestvrij staal Ik adem met een donorlong Mijn kop is al jaren kaal. Mijn hart klopt met een kunststof klep In mijn kransader zit een stent Mijn kunstgebit zit met drukkers vast Ach ja alles went.…

Stel dat ze alle plakken gaan vervangen Die winnaars met ceremoniële eer Eenmalig, zonder kans op nog een keer, Tijdens hun volkslied kregen omgehangen Dat voelt nooit echt - en ook onwaardig toch... Gelukkig hebben wíj de beelden nog...…

haren voor de ogen buitenwereld dichtgeplakt gesluierd onvermogen ’t koffer vol verlangen al gepakt een sluik gordijn van koperdraad je eigen koudeoorlogstaal gepantserd schromen over straat wattendot in roestvrij staal wanneer zal de bloem ontwaken die sluimert onder glimmend ijs wanneer de rozenknop ooit blaken wanneer zaad in plaats…

laat me nooit alleen gaan slapen, liefste verdwalen in die duist're spelonk: eeuwenoud het veenbos ver onder het moeras waar beenderen rusten van hen die verdronken roestvrij een dolend zwaard maar nu heerst de ebstroom volle maan trekt zee van land..…

ogenblikje van onachtzaamheid verloren op de hei al wandelend bij Laren Om dikgeworden vinger knelt het goud heel even om de pink dan maar bewaren beslissing snel genomen heel erg fout en hóe het sieraad weggleed ook niet te verklaren De schrik bij het ontdekken voelt ellendig hoewel eenvoudig was het heel uniek tot troost is goud roestvrij…

mijn ogen, neus en mond zijn uitgewist wie naar mij kijkt, staart in een leeg ovaal een atlas op een onbekende schaal de aarde hult zich in een dichte mist het rookgordijn van een illusionist die speelt met vuur en zaagt met roestvrij staal en kan verdwijnen voor een volle zaal op een manier waar het publiek naar gist ik tover telkens als…

lager hoe eng de wereld ruimtes bouwt, hoe hoger het doel leek, alsof tranen en een lach zwaarder waren van gewicht, zonder gaven ze mij een gelijkenis en leerden de kunst van het bewegen ik werd klein, veel kleiner toen ik handen en schouders kreeg om op te klimmen tot langzaam die stoel wielen kreeg en wij benen deelden roestvrij…

Het is voor ons van belang dat alles vervalt tot stof terwijl ik bij de wadi´s zong in fata morgana´s voor jou bestond, geen droom of vreugde zeker geen geluk of zaligheid Ik beitel herinnering in jou uit opdat je mij zult gedenken regels die galmend versterven en tevens ogen, die angstig sluiten om dat kransje ijzer van roestvrij staal…

Van roestvrij staal was zijn gezichtscontour alras, haar zogezegde slangengif zou hem niet langer meer verrotten en die veel te weke tintjes groen in haar zo bleke lentebotten bevroren onder zijn druk van snoer die zij probeerde nog te weren.…

muur handen en ellebogen dragen haar hoofd, zij staart zich blind op zijn rug, de schotwond spreekt niet terug langzaam valt er licht op de vloer een spelonkje opent bundels stofzaad daarmee staat de tafel ineens in bloei ontbreekt chlorofyl en spat het bloed uiteen in een palet van oorlogsgeweld haar gezicht lijkt op verwrongen staal roestvrij…

wij zijn hier hevig verontrust woont onze Koninklijke Majesteit bij voorbeeld niet te dicht op de kust kan ze niet beter ongebruikte kroonjuwelen bij Lopik in de bewaar geven in roestvrij stalen laden met al die toegenomen winderigheid hoe staat het met haar assurantie weet zij dat er alleen wordt uitgekeerd bij officiële storm met gedeelde…

wegbereiders zijn het recept kwijt met de zeebenen van een landrot uitzichtloos op golven deinen een beetje zonnig zinnen schijnen klankrijmen in dubieuze tweestrijd men ziet geen metaforen bij de zot ik zie vreugdevuur op alle pleinen we dalen af in vergeten mijnen roestvrij stalen zenuw leidt er is geen gebod en geld is God laat mij…

groot gebrek toch verbaas ik me over wat hij daar allemaal bekokstooft hoe hij tussen zijn gloeidraden een krokante korst schroeit vier sneden passen in de gleuven die ik met een draai open- of dichtschroef net genoeg om mijn kroost te voeden soms prop ik zijn muil al eens vol bijvoorbeeld met een bevrozen pistolet die smelt tussen zijn roestvrije…

'Gegarandeerd roestvrij'. Wij leggen alles in hem terug, het gehoest waarmee hij 's ochtends ontwaakte, hoe hij bij vertrek zijn das omsloeg (kruislings over de borst), het houten speelgoed dat hij voor ons maakte, de dingen die hij na het eten aan ons vroeg. De kistenmaker ziet het allemaal gelaten aan.…

als een useful idiot die je was van dag één roestvrij staal en waterslangen zie ze daar de mensen die mij mijn eigen melk te drinken gaven alsof ze van me hielden ze zetten straks een mes in mijn zachte huid mijn warme zachte buik terwijl mijn blauwzwarte ogen breken in het neonlicht en mijn hart mijn laatste bloed pompt in de goot ze onteren…