2532 resultaten.
Sla
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 372 Ons land moet nodig eens in therapie
De Tour en het EK gingen verloren
De zomer is zo kil als nooit tevoren
Nu ook nog kaalslag in de poëzie
Mijn jonge sla hangt slapjes naar beneden
Vandaag is Rutger Kopland overleden
-----------------
Na Gerrit Komrij is nu ook dichter Rutger Kopland overleden.
Zijn bekendste gedicht is 'Jonge Sla'.…
Rutger Kopland
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 571 Dichter Rutger Kopland, pseudoniem van Rudi van den Hoofdakker, is overleden.
---------------------------------------
Opnieuw is er een dichter overleden.
De Nederlandse taal laat weer een veer,
Nu is het Rutger Kopland, deze keer,
Dat Rudi ook maar rusten mag in vrede.…
Rutger Kopland
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 562 Rutger
Kopland
doet
niet
mee
aan
het
lintjes
circus
slechts
een
simpel
lint-
gedicht
als
eervol
gebaar
wilde
hij
na
lang
aandringen
wel
boven
zijn
bed
hangen
bij
deze
Rutger
en...
graag
gedaan…
Met geen pen te beschrijven
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 446 Wat ten diepste
Werkelijkheid is,
Werkelijker nog dan
De waarheid, is
Met geen pen te
Beschrijven, zo
Ongelooflijk eenvoudig,
Zo mooi
Vrij naar Rutger Kopland,
Laatste Bevindingen…
Slechte tijden voor dichters
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 217 Rutger Kopland en Gerrit Komrij
schoven hun dichtersveer droef opzij.
Ze vouwden hun bril
en prevelden stil:
"Claus, pak de fles: we komen er bij!"…
Tuin
gedicht
2.0 met 61 stemmen 7.544 Ik zit voor het raam en zie
hoe de tuin niet is veranderd
voor haar ben ik niet weggeweest
de tuin kijkt mij recht in mijn gezicht
het is vreemd te bedenken dat zij mij
niet kent, zich mij niet herinnert
na al die tijd dat ik hier niet was
ik de tuin was vergeten, zij voor mij
niet bestond, is zij nog helemaal als toen
hoezeer ik ook…
Kopland
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 619 *
Rutger Kopland, een van Nederlands
meest geliefde dichters, was behalve
dichter en psychiater ook commissielid
van de commissie voor de
reizende tentoonstellingen
van kunst gemaakt door mensen
met een psychiatrische handicap.…
Kopland
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 195 Aandachtig lees ik steeds de doodsberichten,
Vaak wordt daar Rutger Kopland*) geciteerd,
Het is dus waar wat altijd wordt beweerd:
Poëten leven voort in hun gedichten.
*)Een dichter van formaat en grote faam:
BLIJF DAAROM MET JE POTEN VAN ZIJN NAAM !!!…
Cello
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 1.308 Brief aan Rutger Kopland
bij het lezen van De stem van een cello uit 'Wat water achterliet'
Beste dichter
Het oergeluid der cello kunt u vinden
bij het baren van een kind en bij het
windloos voelen. Denk toch niet aan
jaargetijden: klinkt de herfst van tessi-
tuur dan lager dan het zwoelen van de
lente in uw oren?…
zwartboek
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 176 onlangs nog Gerrit Komrij
en vandaag hoorde ik dat
de dichter Rutger Kopland
(van jonge sla in september)
op woensdag 11 juli j.l.
ook al van ons is heengegaan
zó wordt het lijvige boek
van de dode dichters
langzaamaan wel erg dik
en zwaar te tillen…
Tot stof weergekeerd
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 168 Dat met twee
Speldenknopjes
Begon, het een
Zacht als de
Dooier van een
Pas gelegd ei
Het andere speels
En levendig, vol
Beweging
Die in een
Wonderlijk spel
Van geven en nemen
Het leven doorgeven
Aan iemand die
Nu nog niet weet
Dat hij er
Ooit zal zijn -
En na tachtig
Jaar of zo
Na een rijk
En zorgzaam leven…
esdoorn
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 461 er zijn mij uit de poëzie
twee esdoorns bekend
de eerste ontdekte ik in het
werk van de dichter C.Buddingh'
de tweede onlangs in de nieuwe
bundel "toen ik dit zag"
van Rutger Kopland...…
Van den Hoofdakker
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 488 Laatst spraken wij van somberheid
hoe de tijd op een gegeven moment
met het voortschrijden van jaren
stroperig en krakkemikkig wordt.
De hersenen van jou en mij hebben
geregistreerd en stichten als vanouds
een nieuwe, herkenbare werkelijkheid
terwijl een vage onrust ontstaat.
Wij gaan door als lijnen evenwijdig
aan elkaar en met de ijdele…
Onder het vee
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 318 Het werd zomer
En zonder het
Te willen zat ik
Onder de zwartbonte
Een van de twee
Die mijn ouders
Hadden op hun
Kleine boerderij
Melken moest ik
Leren - ook al wist
Ik niet waarom -
Aarzelend aanrakend
De geaderde warme speen
Waar als ik het goed deed
Warme melk uitkwam -
Angst voor 't grote beest
Overheerste de verwondering…
[ Hier heb ik gewoond ]
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 20 Hier heb ik gewoond,
waar nu mijn huis niet meer staat –
al blijf ik zoeken.…
Gaan zonder heimwee
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 126 Intens verlangen doe
Ik ernaar een rivier
Te zijn - niet
Geremd door
Allerlei vermoeiende
Beslommeringen -
En zijn gewoon zoals zij:
Te kunnen komen
Zonder het verlangen
Te blijven - en te
Kunnen gaan zonder heimwee…
Op de grens van de waarheid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 79 Ik sta op de grens van de waarheid
Maar nog in het grensland
Met links grazige weiden
En rechts de roodverbrande resten
Van wat waarheid had kunnen zijn
Als niet de bedrading van mijn gedachten
Was doorgebrand, gedachtenstroom
Die zichzelf electrocuteerde
En die er voor gezorgd heeft
Dat ik wel mezelf, maar nog niet
De universele…
Rutger Kopland
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 576 Er is opnieuw een dichter overleden
Die ook als psychiater roem genoot
Hij legde fijnbesnaard emoties bloot
Waarbij metriek en rijm er niet toe deden
Hij gaf ons heel pregnante beelden mee
Maar jonge sla, nog slap, in bedjes, nee…
Dichtersdiploma
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 170 Toen ik eens tijdens Poetry International
samen met Rutger Kopland
in het herentoilet
naast elkaar
in de hangende pispotten piste
beschouwde ik dat als
een waardig diploma voor mijn dichterschap.
Samen pissen is wel heel mannelijk close
en doe je enkel met je beste maten, dus
waande ik mij die dag de evenknie van Rutger,
ik, Rutgers.…
Het gedicht schrijft zichzelf
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 172 In de overtuiging van een verhaal,
De zeggingskracht van een gedicht,
Is de verbeelding meester
Over haar eigen werkelijkheid -
De fantasie gaat er met
De maker vandoor, gedicht
Dat niet door hem, maar
Door de poëzie zelf geschreven
Wordt, en de schrijver de
Hoogste toppen laat bereiken,
En daarna laat vallen in bodemloze
Diepten…
Waarheid of Werkelijkheid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 128 Wat ten diepste
Werkelijkheid is,
Werkelijker nog dan
De waarheid, is met
Geen pen te beschrijven
Zo ongelooflijk eenvoudig,
Zo mooi…
De telefoon van God*
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.127 *voor Rutger Kopland…
Voldoende reden
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 94 Voldoende reden heb ik
Om het zonlicht niet
Binnen te laten,
Me te wentelen
In een warme deken
Van alles bedekkende
Duisternis, onzichtbaar
Omgeven door alles
Wat zij in de jaren
Heeft bedekt -
En dan is daar
Zo ineens, zo totaal
Onverwacht dat luide
Krassen van die zilvermeeuw
Dat me wakker schudt,
De ogen opent voor…
[ Reikend naar jouw hand ]
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 88 Reikend naar jouw hand
hangt de mijne in de lucht –
als een afscheidsgroet.…
[ De oude geit staart ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 122 De oude geit staart
naar mij en ik besef dit --
is wat afscheid is.…
[ Ik vermoed een koe ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 36 Ik vermoed een koe
in de wei 's avonds laat, daar --
die zwarte vlekken.…
Stiekem vertrokken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 197 (voor Rutger Kopland)
Je naam passeerde bij de lessen Nederlands
een naam die staat als een menhir
die mijn leraar Nederlands uitsprak
alsof je Alexander de Grote was
en later wisselde ik je gedichten uit
met mijn geleerde penvriendinnen
omdat er zoveel meer tussen de regels lag
dan wij konden bevroeden
we zagen de tedere diepten in wat…
Geen heimwee naar mij
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 99 Hoe vaak heb ik niet
Terug verlangd naar het huis
Waar ik geboren ben,
Waar ik ben opgegroeid
En waar ik man ben geworden -
Elk hoekje trekt me nog,
Elke naad, elk klein
Scheurtje is me nog eigen -
Nu ben ik er weg,
Woon er al jaren niet meer,
Maar vandaag kom ik nog één keer terug
Terwijl anderen er al heel lang
Hun thuis…
mijn wandeling
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 222 ( als antwoord op het gedicht Wandeling van Rutger Kopland )
we wandelden, verwondering alom
deze schoonheid die bloeit hadden we niet
verwacht, dat groen zo groen kon zijn
en dat de wereld lacht in het fluiten
van de bomen
we praten niet, dit zou de rust kunnen verstoren
ik vang haar blik, het lijkt alsof de liefde
groter wordt als de aarde…
[ Met jou op de hei ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 25 Met jou op de hei,
berkenboompjes in de mist –
een vluchtige geur.…