Alle inzendingen over Sheriff Sjors Boes

Sjors z’n ontwikkeling In z’n jeugd blijven steken Tijd van de Western; Desperados jaagt hij met z’n posses de wereld over…

Nieuwe bewoners van de flat zijn vogelvrij waarom dat is Sjors omdat ze geen vogels hebben wat is daar zo moeilijk aan…

Scrooge gaan heten Charles Dickens is bij de Grote Oversteek door Kaatje Boes - ongetrouwd moeder from Urk - over de railing gesmeten…

En Sjim noemt me Sjors Een dwerg vond me fors Een reus vond me iel Een psycholoog een ziel Mijn vriend ziet me als brein Maar een Ier als chagrijn…

Ik heb mijn leven hard gewerkt zegt Gerrit met een koffer in zijn hand en ik heb heel veel geld verdiend en was de baas van Nederland En dat kleine groepje mensen dat een beetje anders praat moet eerst maar integreren voordat mijn grens weer open gaat Als ik nou schijnheilig lach mag de poort dan open? ik heb een koffertje met geld kan…

Afstand is gelogen in dit godverlaten oord licht wordt hier verbogen schreeuwen in een gat gezogen gedachten in de kiem gesmoord Zoveel plek en toch omringd door harde zwarte kilte zoveel ruis en toch alleen dromen spatten hier uiteen tot eindeloze stilte…

Jouw kleur wordt mijn kleur Je gemoed de mijne Jouw tranen rollen van mijn gezicht Mijn leegte vult zich met jouw aanwezigheid Ik neem het over en geef het terug En ik eindig, ik eindig Kleurloos…

Je bent niet lelijk Je straalt Ook onzeker Mannelijk met een beetje vrouw Sexy, oh, zo sexy. Lief, maar niet voor altijd… Je zit in mijn hoofd, en komt er niet meer uit.…

"- hij stootte zich fors - en Jozef riep blij: "Hé, da's leuker dan Sjors"…

mijn kleuterjaren,geplette boterhammen met chocolade op zaterdagmorgen Sjors en Sjimmie ,geschreeuw van spelende buurkinderen klanken van het getingel van een bel, mijn opa op zijn bakfiets,als dorpsomroeper zijn geschreeuw waaide wondermooi naar binnen moeder druk in de weer met de was bij de waterbak vader oefende op zijn orgel…

Een stadsdeelraadslid, die Jami, kiezer, gebruikt uw mandaat zowaar voor zijn loopbaan als ex-islami- tische TV talkshow-martelaar. Voor vrijheid van de regen in de drup: Kiest Jami van de rebellenclub! NOS Journaal 11/09, opening: "De steunverklaring aan het comité voor ex-moslims van Eshan Jami is ondertekend door drie fractieleiders…

De kolenboer verkocht nog antraciet Ik moest een zak gaan halen met mijn step En die verdween dan in de zware klep Van onze zwarte kachel in Hoogvliet We woonden in een industriegebied Met Sjors en Sjimmie, Donald Duck en Pep De kolenboer verkocht nog antraciet Ik moest een zak gaan halen met mijn step We waren nog bevreesd voor Sint en Piet…

ik wil tegen de tijdsgeest in gaan maar ik weet niet tegen welke ik wil van alles helemaal niks vinden maar ik vind overal heel veel van ik wil geen schoonheid zien in ’t onbenullige en ‘t tenenkrommend knullige ik wil geen wijsheid horen in de woorden van totaal gestoorde leiders ik wil geen aardigheid krijgen in middelmatigheid…

de blaren als bergen bedwingen in de eerste zonnestralen wolken drijven uiteen in streven naar hoop in de doordacht gewraakte wind de spiegelende voeten in woeste rivieren waar oevers verruigen de wegen naar de verte gericht op de pijn prikken door verdriet…

onder een golvend dak van gebrek bleef hij droog door te dromen over de grote dag van zijn vertrek de noorderzon hoefde niet te schijnen zolang de tegenslag maar niet zo intens zou zijn dat hij met zijn hart niet vooruit komen kon waar de lang verlangde bossen ook liggen mochten veel vochtiger zouden zijn ogen nooit meer worden van blijdschap…

ik geloof dat ik niet bestemd ben voor jou ook jij wil mij niet voelen al sta ik op de top van de wereld die jij in je dromen gemaakt hebt…

bij één ster ben ik al dik tevreden dan heeft iemand waarschijnlijk de moeite genomen om ’t gedicht te lezen of tenminste die ster te geven bij nóg één ster kan mijn dag niet meer stuk wat ’n geluk dat ’n tweede lezer ook één ster heeft gegeven en heel misschien (ook) ’t gedicht heeft gelezen maar als ik dan twee sterren krijg dan word…

het mag soms ook gewoon een landweg zijn waarlangs de bloemen nog wel bloeien tenminste als de juiste tijd aangebroken is en dat hij die dan toch wild plukt stuk voor stuk met zorg en liefde tenzij er niemand is om ze aan te geven dan zou hij een smoes kunnen verzinnen om de lezer niet al te somber te stemmen teneinde de verbintenis…

Ik zag de kleuren van het leven in de tijd veranderen, al was niets ooit zwart-wit; wat zich voor mijn ogen volbracht kan niet slechts gebracht, als men zich aan geschiedvervalsing niet wil branden, als weldoordachte esthetiek worden; het bewijs voor wat zich afspeelde [hier wordt gehint op de waarheid] in ieder afzonderlijk, of in elkaar…

hij had een gat gegraven niet op het strand zoals zijn ouwe ik soms deed maar in zichzelf in de breedte de diepte dat kwam later wel nu ging het om de stilte de lang verlangde leegte van het gekozen moment en het genot dat niemand een voorstelling had van de grot waarin hij alles vergat wat er niet toe doet…

de boomer aan de bar met z’n jazz zelfs een vestzak met aansteker zeker voor de sigaar bij de whisky hoegenaamd geen blauwe cent op zak doch dagelijks drie glazen in het café het zou scheef zijn als hij de taxi nam hij zucht zich over de krakende vloer in de kamer met de typemachines op de tafel voor het raam en de fles levend in de…

de dagen glijden uit zijn handen verdwijnen in de mist van vergissingen het spiegelbeeld verraadt wie hij moest zijn nu houdt hij het nu vast om niet verder weg te zakken of te moeten vrezen vrezen voor een terugslag een terugslag met gevolgen een terugslag als een moker die alles kan breken wat tot nu is opgebouwd het is de wilskracht…

Toen mijn oma mij met Sinterklaas verraste met het allereerste Sjors en Sjimmieboek, Zwart, rood, geel en spannend. Toen mijn vader mij midden in de nacht uit bed trok omdat het 1-februariwater ons gevaarlijk dicht omspoelde. Toen ik weer eens ziek was en de bloemen op het gordijn de tango dansten, door zoemende muggen begeleid.…