Netgedichten

netgedicht (nr. 67.342):

Nostalgie

De kolenboer verkocht nog antraciet
Ik moest een zak gaan halen met mijn step
En die verdween dan in de zware klep
Van onze zwarte kachel in Hoogvliet
We woonden in een industriegebied
Met Sjors en Sjimmie, Donald Duck en Pep
De kolenboer verkocht nog antraciet
Ik moest een zak gaan halen met mijn step
We waren nog bevreesd voor Sint en Piet
Het putje van de douche; een handicap
Dat je daarin verdween was echt geen nep
De telefoon was nog van bakeliet
De kolenboer verkocht nog antraciet

... Aangestoken door het lezen van de biografie van Wilmink. ...

Schrijver: Anneke Haasnoot, 18 april 2019

annekehaasnoot

hotmail.com

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: literatuur

Nostalgie

2.0 met 3 stemmen

105

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:: Anneke Haasnoot
Datum:: 19 april 2019; Ja meneer Max.Bij ons kwam de kolenboer ook hoor. Jutezak over hoofd en schouders. Was altijd beetje bang dan. Ik denk dat als de voorraad bijna op was het kolenhok bijna leeg dat ik dan op de step kleine zakjes haalde. Zal ik wel met financiën te maken hebben gehad. Ja en scharensliep en melkboer enz. kwamen ook bij ons toen nog langs.

Naam:: Max
Datum:: 18 april 2019; Wat een pech, Anneke. Wij in Tukkerland hadden de mazzel dat brood-, melk-, groente- èn kolenboer aan de deur kwamen (een doodenkele keer een lompenboer en een 'scharensliep', kent u die nog? Voor ons was het kolenkit vullen en sjouwen dus een fluitje van een cent!

Naam:: Anneke Haasnoot
Datum:: 18 april 2019; Ja zakje van vijf of tien kilo op plank step en dan naar huis lopen.

Naam:: Max
Datum:: 18 april 2019; ...in welgekozen woorden klinken namen
de jaren vijftig als een 'levenslied'
maar hoe ging je die kolenbalen halen
zo op je autoped daar in Hoogvliet?...

Geef je reactie op deze inzending: