Alle inzendingen over Sociale contacten

Ik zit alléén Niemand Om me heen Ieder sociaal Gebeuren Kost me Zoveel Inspanning En verkramping Van te voren Ik voel me Zo vaak verloren En verborgen In Sociale Contacten Verdwijn Zelfs Soms Het voelt Voor mij Dan zo Zo alléén…

Johan Cruijff - "na regen komt zonneschijn" De coronaperikelen doet ons het belang van sociale contacten meer dan ooit beseffen; uitermate het genot van een stevige wandeling, fietstocht, Palm, Duvel of ne frisse Leffe.…

Mensen missen het sociale contact. Mensen zitten te smachten op bezoek. Mensen willen elkaar een hand of een knuffel geven, het is te lang geleden. Mensen zijn bezorgd over de toekomst! Mensen op aarde willen graag dat corona verdwijnt, helaas is dat nog ver weg.…

Sociale contacten onderhouden, zo mal is dat echt niet Erg makkelijk, je tact en menswaardigheid hanteren, neen. Wel rijkelijk lonend; dom ook gefrustreerd verleden begraven Hoofdstuk achter me gelaten, dus dank aan Macht ook Kracht.…

Waar wij eraan gewend Zijn geraakt elkaar Wegkijkend voorbij te gaan Is daar zo maar die ontmoeting Via Marktplaats waar we Zo waar een mens ontmoeten Die we in de ogen zien, Die zijn verhaal vertelt, En die bereid is ook Ons verhaal aan te horen…

U weigert de taal van het normale volk U voelt zich bedrogen Ik kan u een cursus aanbieden Speciaal ontworpen voor staatlozen zoals uzelf Er zijn redelijk wat raakvlakken waar ik wat vertrouwen uit delf Mogelijk doet u wat sociale contacten op onder andere voormalige staatslieden Zie het als een inburgering Eens zover erboven en nu er middenin…

Nadat de social media waren geboren, Is een groot deel van het menselijk contact verloren. Leuk je weer te horen of leuk je weer te zien: dat gesprekje mis jij ook misschien? Nu is het met je qwerty communicatie: Ben jij mijn TYPE in een relatie?…

zo hun speciale structuur voor stad en wijk familie en gezin met praktiserende religie als moreel warm contact tussen alles in het sociale netwerk is vrijwel verloren gegaan door gebrek aan tijd waar bestaan zoveel inspanning vraagt dat kinderen zijn uitbesteed of aan het gamen gaan op hoogpolig stiltekleed…

als ik op mijn PC werk voel ik mij soms als een hond met parasieten in mijn vacht en aan mijn kont hackers met beperkte sociale kwaliteiten wroeten als vlooien in je mobiel en pc pikken je inspiraties, foto's, werk geld, contacten en creaties mee voor hun eigen infantiele rariteiten hun onnozele argument is: 'omdat het kan' de vrijbrief…

te snel ging de bus langs de grijze streep van bleke bekkies en ogen zonder blik door te weinig variatie krijgt het bewegen een verkrampt beeld door de ookal introverte leefwijze een veel te kleine woordenschat door het mankeren aan sociale vaardigheden intussen is de rij tot kring verworden de open einden hebben contact…

dromendroom maakt een begin aan winterse dromendroom er is een weg naar waarheid het liefst uit deze eenzaamheid cultuur mag natuur niet verdringen natuur is de enige weg naar voldoening je ademt jezelf vrij uit jouw sociale positie eenzaam, maar zeker niet zielig, jezelf alleenstaande met beide voeten je maakt contact met de aarde…

Bruggen zijn geen rijkdom meer, ze bieden geen ruimte maar drukte boven mijn hoofd, ze scheiden mensen af en sluiten ze op op een eiland zonder energie een leegte die me uitput en die ik niet kan vullen met de contacten die ik leg over al de bruggen waarmee ik me behelp bij gebrek aan tijd om de deur uit te gaan en mijn eiland te…

een einde aan zomerse dromendroom maakt een begin aan winterse dromendroom er is een weg naar waarheid het liefst uit deze eenzaamheid cultuur mag natuur niet verdringen natuur is de enige weg naar voldoening je ademt jezelf vrij uit jouw sociale positie je maakt contact met zwarte aarde eenzaam, maar zeker niet zielig jezelf, alleenstaande…

Ik doe de deur open en ga naar binnen Jij bent er alles gesloten Dat voelt zo eenzaam…

heeft losgelaten is gaan verwaaien als los zand uit een steeds leger wordende hand die hunkert naar een diep menselijk contact om zich te herinneren wie en wat hijzelf nog ooit was…

Wat social lijkt, wordt morsig metterdaad: De Tweets op Twitter blijken zeer tweeslachtig En Facebook toont nu -even twijfelachtig- Opnieuw dat norse, andere gelaat Zo kan 't op social media verkeren Totdat de boel vanzelf gaat exploderen…

tussen boeren en verzamelaars Lijken te wijze op diffusie Langzame overname van gebruiken Ontaarden in een later stadium in hevige ruzie Vrouwen vertrokken massaal uit de mesolithische kampen Trouwden boeren voor een hogere sociale rang Teveel vertrokken op deze manier Gevolg was een toename in interne sociale rampen De grens bleef voor…

Soms stel ik me voor dat ik je echt ontmoet Een rosse bloes met korte mouwen, een beige rok tot op de knieën en zwarte klakschoenen je kijkt me aan en dan snel weg Loop naar je toe, jij tilt je armen op ik schuif mijn handen onderdoor leg ze te rusten op je schouderblad Hoe de spanning uit spieren verdwijnt tot je soepel en zacht tegen…

Dikke tranen, groen blauwe ogen Stoer gedrag ogenschijnlijk onbewogen Het minuscule contact in een neergaande lijn Totdat er niks meer over is………………… Alleen gemis en pijn!…

Juni-zalving, laatavond. Aarde en hooi, geurzomer, aureool. Canada eenzaamt. Grasland strekt. Veld: groen vegeteren. Achter horizon hoeve, gehurkt. Luifel spar en vogelkers: bosrand, mijn rug. Geduld. Geweer en ik: de hand op het leven. Schot spat avond uiteen. Veld, hoeve, bomen ontploffen, vallen op hun plaats terug. Stilte likt…

zeg mij niks over mij soms zoek ik gewoon contact ik mail naar de dichtst veraf gelegen persoon liefst teder qua inborst in woorden uitgebeeld ik zeg joh kietel mij gewoon linker schouderblad rechts daar ja jeukt ja lekker heerlijk neen vraag mij verder niks ik zocht gewoon het contact begrijp je weet jij veel What's in an email…

Jij mag het zeggen maar of ik het hoor ik bedoel maar, de klanken ? ja die hoor ik wel de zinnen ? komen niet aan denk ik maar even husselen en dan staat er wel iets wat er dan staat ? ja zeg nu zelf hoe kan ik dat nu weten wanneer ik je niet versta ……

Hij heeft nog nooit zo 'n fijn contact beleefd. Een innig samenzijn blijft echter uit. Slechts in gedachten ziet de vent 'r bloot. 'Je morst je ijs,' zegt neven hem z'n bruid.…

praten met de hond hij kijkt woorden uit mijn mond met een neus voor taal…

onze woorden lagen op gevoelsafstand van elkaar in centimeters dichtend de rusteloze ruimte die er nog was voordat ze elkaar aarzelend zochten zo nu en dan als lettergrepen elkaar aanvulden schoot er een vonk door de geheime stilte ik kon de ogen zien achter de stem de glimlach achter het luisteren…

waar ik mijn handen rond jouw stil vertrouwen leg groeit genegenheid…

Contact heeft het blondje Sofie met veel mannen - per dag minstens drie - en algauw wordt ze dik. D'r verklaring luidt: 'Ik ben behept met contactallergie.'…

Ik maak het contact met mensen, het bestaande, met god, zo je wil. Het contact is er ook zonder helder antwoord, simpel door mijn wil. Zoiets als de zon, die verlicht en verwarmt ook zonder reactie. Ik zend mijn geest uit en hoop dat alles ook zal worden herschapen.…

Contact is de smeerolie in ons bestaan zonder dat loopt alles stroef…

het Tsjechisch in hun land versta ik niet de krant kan ik niet lezen de welsprekende ogen van mensen die ik zie voel ik met mijn hart behoefte aan ontmoeting in hun gebroken Engels zij lachen om mijn: "Dobre Den"…