Alle inzendingen over Speuren

Dwalend speur ik naar iets wat ver lijkt te liggen, echter om mij heen verslingert zit. Graven doe ik, door ademrijke lucht. Mijn ogen als een hand, om vast te grijpen wat zich in de verte ophoudt. Speuren doe ik! Naar dat wat zich daar heimelijk verstopt.…

De drinkschaal verbeeldt wat in den hoge gebeurt en heel misschien de vlucht van vale gieren die naar kadavers speuren.…

vaak ben ik aan je kust gestrand op je zand heb ik mijn huid verbrand ik zie de glooiing van je duinrug weer doch de geur van mijn gazelle speur ik niet meer.…

Vergenoegd speuren langs hoge maïsvelden en dichte struiken... Almaar gestreeld door die geur van onzichtbare geiten...…

Achter geheime heelalnevels waar de lens van de machtigste sterrenkijker zich vragend _ onwetend naar richt ziet Gods oog genoeglijk rond in de kleine vertrouwde ruimte Zijn handen verzorgen met nauwkeurige liefde de mateloze nietigheid onder het beste vergrootglas Hij die 't oneindige bestiert eert het leven binnen kruimels.…

De man, die zoekt naar gaven en speurt uit alle macht, bezoekt een aanleghaven op zijn talentenjacht.…

de geur van appelen speur ik in je haar de boomgaard van verlangen in je gebaar de wolligheid van schapen het welig dauwen van het gras alsof je een landschap van de zomer was.…

Het lange leven geeft steeds opnieuw dat vraagstuk: moedig speuren naar wat nietig is in 't grootse en geweldig in 't kleine.…

het is lang geleden dat ik paden betrad waarvan ik dacht, die kan ik betreden ik heb de stoffige straten die ik belopen had in speuren naar kracht, amechtig achter mij gelaten…

(filosofiemaand) zoals psychologen speuren naar andermans ziel zo zoekt de dichter naar juiste woorden om zijn gevoelens te vertolken... de filosoof echter peinst en denkt er het zijne van…

de meeste dichters zijn altijd op zoek naar nieuwe woorden en die schudt je nu eenmaal niet zomaar uit de mouw zelf speur ik naar duidelijke taal waarmee ik simpel kan verwoorden hoeveel ik van je hou…

Door een tovertuin speuren, waar koekjes lokkend aan struiken groeien! Zulke gedachten sterken dikwijls de wijdte van de rijpe geest.…

Degenen die de trekkers overhalen, zijn schuldig. Verantwoordelijken maken munitie, die ons beschermt tegen ons. Hetgeen volksvertegenwoordigers, die duurzaam naar vrede streven, namens ons allen doen. Degenen die ons triggeren, kennen de oorzaken niet. Of we onszelf verbranden, in angsten en depressies. Hoe we onszelf verslaven. In woede…

De olievlek werd een vieze melange Je beseft dat 'Knowing' profetisch was En zag je 'Enemy of the State' pas Dan snap je nu de klopjacht op Assange Wie graag wil weten wat er gaat gebeuren Moet even naar een DVD'tje speuren…

Het blijft verbazingwekkend onbestendig De buienradar blundert keer op keer Hoe grillig het ook is, dit zomerweer Ik voel me daardoor echter niet ellendig In plaats van druk naar nieuwsitems te speuren Ben ik relaxed over ons weer aan ‘t zeuren…

Ik wandel en zoek immer naar haar om, eens alleen en dan eenzaam, hyperdom speuren naar een nieuw begin. Mijn leven blijft een wandeling.…

het Slavisch bloed kruipt langzamer dan de luiaard die beschutting vindt in heel langzaam bewegen een zwarte panter jaagt het eind en het begin zijn zoek speuren machteloos naar elkaar we wachten tot de tak breekt of zich buigzaam toont…

Priester zijn is woorden geven, een lied vertalen, en speuren naar de zin van veel verhalen. Priester zijn is herder blijven in donk’re dagen, maar wetend dat de Heer ook jou zal dragen.…

Vertwijfeling in harten het speuren naar geluk verdwijnen alle smarten en niets gaat er meer stuk. De wolk zal eens verdwijnen de zon zal er weer zijn weg zijn verdriet en pijnen want dan is alles fijn.…

Het gebouw, dat Friese oudheid bewaart, bemint stille stemmen uit elke tijd, tot bescheiden, blijvend bestaan bereid, binnen sterke muren van nodende aard. Strenge laden, onverstoorbaar bedaard, voelen zich somtijds door schuiven verblijd, waarbij opbeurend licht langs hun wanden glijdt: verborgen woorden springen op, zijn vermaard. Voortdurend…

In het schijnsel van de zon blijft het insect speuren. Zichtbaar ingenomen vangt de thuisreis aan. Vliegend op de wind, nog een lange weg te gaan.…

Meisje zeer begaafd en geliefd met grote belofte voor sterke toekomst voor ons stervelingen oneindig WAAROM hoe kon Gods boze vijand de satan jou overgeven aan iemand vol kwade wil? een opbloeiend kinderleven moest onrechtvaardig en wreed eindigen met krachtige gebeden werd je begeleid naar het Leven hierna dat altijd voort duurt…

De broers Jacob en Wilhelm doorzoeken boekenkasten, minnen het verleden, waar deugd en kwaad tegen elkaar streden. Verder kijken dan vier kamerhoeken! De jonge, geleerde heren bezoeken het boerenland, haastig gaan hun schreden naar een werkvrouw, wier gedachten veel deden: volksverhaal bloeit binnen haar hoofddoeken. Beide beoefenaars der…

bij het ochtendgloren dippen je lippen mijn ogen hibiscusrood het daglicht kriekt met witte woorden je glimlach open teder schuift de geur van oleander en jasmijn door het halfopen raam onhoorbaar plooit het lippenrood zich open op je mond mijn vingertoppen speuren de kleur van stuifmeel in je haar.…

dolgraag speur ik in de hoeken van de wind niet dat ik een of ander antwoord vinden wil eigenwillig tast ik tussen citrus en hibiscus ja de geur van wilde kruiden snuif ik op op mijn lippen bijt een zoute smaak gevuld zijn de olijven maar zachtmoedig zal ik je ontvoeren nu dat ik je onder milde twijgen vind.…

De winterjasmijn kroop beloftevol omhoog het wordt een bloeier de rododendron al vol knoppen lacht in zijn vuistje het wordt niet saai dit jaar er roert wat in mijn tuintje ik speur het er komt een taaie winter het is middagtijd nu spieden naar een stekje om te toeven en te proeven wat dacht je van een coq au vin…

hoe avond maakt dat ik je stappen hoor jouw bijzijn speur in verre tonen als van een late gast je stilte proef als het legen van mijn glas een onverklaarbaar zwijgend weten dat het zo is zoals het was jouw vragen worden dan mijn eigen woorden ze stellen mij gerust op mijn papier verstrooi ik ze als as…

Tenen draaien kleuren Kolkend in het zand Voeten volgen het strand Soms steekt schelpengruis Hart en hoofd speuren Weven een lief verband Vrienden nemen je hand Lopen mee naar huis Schelpen die met golven gingen Bezingen het nieuwe heden.…

Vele dichters uit de jaren twaalfhonderd dertienhonderd vermeldden geen namen bij hun voltooide werken die op de dag van heden nog gelezen worden schoon niet geheel begrepen lezers blijven boeien naar zekerheid doen speuren de stem welke riep tot doorgeven van zienswijze en levenswijsheid aan de mensheid verdreef het bewuste ik.…

Ik zou de zee willen zijn Om op een zonnige dag Te verdampen En al is het maar voor heel even Mijzelf naar boven te begeven Zodat ik hoog vanuit de lucht Opgetild door de wind Naar jou kan speuren En zodra ik jou vind Naar beneden kan pleuren Nu ben ik maar een druppel Verdampt uit de zee Maar nu ik op jou val Ben ik daar best blij…