Alle inzendingen over Sterrenstof .....

De goudzoekers Vonden op de planeet Sterrenstof Het orakel was geschapen Want de duisternis Kwam Met het licht Sterrenstof danst overal tussenin De slang waakt…

Het dakraam straalt licht in deze donkere nacht ik tel de sterren een voor een en doe stil een wens, onbereikbaar maar toch grijp ik naar die ene ster, stralend knipoogt ze naar mij en laat wat stof dwarrelen langs ijzige zinnen, letters ontdooien langzaam, ik puzzel wat en vorm zo maar wat kleine woordjes, ik voel dat een zachte…

Waar sterrenstof mij omringt Gedreven door kosmische stralen Waar mijn geest de kracht ontvangt Doe ik omvattend op u nederdalen Open uw aura voor dit magisch moment Zowaar ik het beheer en geeft u door het helende Mijn handen signalerend uwe serene ziel strelende…

en bevrijdend vloeiden de uren over onze lippen samen in innerlijk evenwicht maakten wij de stap vooruit in de kamer omsloten door warmrood alleen verlangend naar wat er was werden onze namen opgetekend in sterrenstof...…

Sterrenstof waait weg toch brengt de machtige zon het noorderlicht thuis…

Voor mij op de grond een schaduw Voor mij in mijn droom een zwaluw Dromen doorgronden mijn geloof gemaakt van sterrenstof.…

vind mij in het licht van het einde raak mij in het einde van dagen als sterrenstof valt aan je voeten…

ineengedoken lopen ze door de witte wereld verlaten en alleen Maar dit gaat niet op voor jou want het voorjaar is weer in je terug hoe hard het ook kan stormen jij loopt met grote passen met de wind in je rug De winter ademt een kille sfeer uit het kan je niet bekoren je hebt de liefde opnieuw ontdekt daarom is de sneeuw net sterrenstof…

ik tastte met mezelf in het duister een roep in het heelal ontving een dalende luister omhulde het hoofd hart en ziel in een fragiel kanten fluister geweven in het licht van wevershand.…

Harten aas wacht in de handschoen op liefdesspel in vogelvlucht ik kuis mijn zwaar besmeurd blazoen met nectar van de passievrucht de lust naar lijfelijk vertier tekent zich af in open lucht de lokroep van de valkenier is nergens anders zo beducht als minstreel maak ik jou het hof buiten het vaste protocol de kaart gelegd in sterrenstof…

Kan ik vergeten Maar waar ik ook zijn zal Na deze mooie reis Trots kan ik zeggen Ik kom van het Paradijs Ik zal op je wachten In mijn sterrenstof dromen Tot zich voegt, lief, Jouw en mijn atomen Slechts dan hernieuwt zich De eeuw’ge cadans En komt het heelal weer Perfect in balans Uit mijn bundel: Zomaar uit het niets ... iets…

Sterrenstof zijn wij.…

Een licht van fluistering daalt neer op kleine schouders vertelt een mooi verhaal van voortgang door 't heelal. Hun tijd lag nog omsloten bij sterren en planeten maar stuurde steeds zwak licht door diepe duisternis. Na eeuwen stille voortgang kwamen zij flitsend aan lieten een droom ontstaan door vallend uit te gaan.…

hoe licht moet men zijn om aan de aarde te ontsnappen hoe ver zal men gaan om de horizon te bereiken hoeveel honger heeft de zon als zij de planeten opeet hoeveel as is nodig voordat de zon een ster wordt hoeveel jaren duurt het voordat de oceanen verdampen hoe pijnlijk is de sterrenstof waaruit we gemaakt zijn…

Mijn echos verstillen, tot sterrenstof vergaan.…

koele, heldere zomeravond van de duizenden sterren nog geen teken onze voeten in de zandgrond onze handen verstrengeld in elkaar om nooit meer los te laten zie daar; een vallende ster, welke ervoor zorgt dat we in gedachten stilletjes praten maar ook dit moment onderhouden het onze memorie niet zal verlaten want het blijft voor altijd, als sterrenstof…

Hier volgt een inhoudloze mededeling U denkt wellicht hij schrijft dat uit verveling Een lofzang die het grote niets bezingt Het onaanwijsbare dat ons omringt Het woordeloze Zijn van heel het al Waar e gelijk is aan mc kwadraat Dat over een miljoen jaar weer vergaat En wederkeert tot stof in berg en dal En dat als mengsel, voor het…

Je bent gemaakt van sterrenstof en draagt de wereld in je wezen. Je tracht met moeite hier of daar iets van het al te lezen.…

Zijn teruggekeerd tot sterrenstof, nedergedaald in dat plekje waar je me ooit als een bliksem trof.…

In de zomer van de laatste rozen zonk jij weg in de tijd loste op in sterrenstof voorgoed als een onaf hoofdstuk in een nog onvoltooid boek.…

Ik breek elke avond het sterrenstof alsof het mogelijk is want wat je overhoudt is gewoon stof dat met een zuchtje wind op alle meubels springt alsof.…

de nacht sluipt over lichtresten er valt geen sterrenstof uit deze inktzwarte poel rauwe keelklanken voeren de speld richting pijn laat de poppen dansen…

Ik ben Sterrenstof. Ik ben Universum. Ik ben Godin. Ik ben Licht. Ik ben Liefde. Ik ben Bron. Ik ben Engel. Ik ben Bengel. Ik ben Allesomvattend. Ik ben Mij. Ik ben.…

Het Leven is moe De takken verdorren De bladeren sterven Onaangeraakt Tot aards stof vergaan Om weder te keren Uit 't hemels' sterrenstof Bij Lentemaan…

De trotse dag loopt op z’n laatste halmen en begraaft de aardse vuilnis achter zich, laaft zich aan de transcendentie van de nacht, breekt in duizend splinters, verwaaid tot sterrenstof en stuifzand in de ziel van mijn gedicht.…

Een meteoor schiet door de hemelhof met achter zich een staart van sterrenstof.…

Sterrenstof! Een kamer vol van sterrenstof! Wij hebben geleerd ons op ons gemak te voelen, thuis te zijn, dat wil zeggen: nergens heen te kunnen. ---------------------------------------------------- uit: "Er moet sprake zijn van een misverstand".…

de ziel is niet mannelijk of vrouwelijk de ziel verlangt alleen maar vrij te zijn de ziel wil zoeken en begrijpen ervaren en groeien de ziel wil alleen maar oneindige schoonheid zien het leven wil groeien en bloeien maar leven kan ook niet zonder de dood schoonheid kan niet zonder lelijkheid het is niet meer dan een perspectief het leven…

Wij zijn kinderen van eenvoud ooit uit sterrenstof geboren opgestaan in vroege morgen toen haar zonnewind verscheen en zo hingen wij er jaren in oneindig navelstaren onverzadigd aan haar rokken als haar schemerlicht verdween En toch - zij liet ons steeds geloven in haar zee van regenbogen die zij strooide over velden met verdwaalde hagelsteen…

als koud van woorden verdwaald in een hart langzaam met zachte handen de verborgen smalle lijnen van een lichaam streelt neervalt in rillingen van vergeten gevoel ontwaakt als goud van sterrenstof het verloren verlangen…