Netgedichten

netgedicht (nr. 30.152):

Zonnewind

Wij zijn kinderen van eenvoud
ooit uit sterrenstof geboren
opgestaan in vroege morgen
toen haar zonnewind verscheen
en zo hingen wij er jaren
in oneindig navelstaren
onverzadigd aan haar rokken
als haar schemerlicht verdween

En toch - zij liet ons steeds geloven
in haar zee van regenbogen
die zij strooide over velden
met verdwaalde hagelsteen
dat zij er meer was dan het licht
dat zij er legde in ons ogen
waarmee wij een maan verdroomden
die zij stilletjes bescheen

Zij was een moeder - sterrenzaaier
baarde hemel en de aarde
kuste goudgelokte haren
zonnejaren als geen één
en wij - de kinderen van eenvoud
die haar sterrenstof eens waren
draaiden duizelend in banen
ons geluk steeds om haar heen

Zie ook: http://www.stromangedichten.blogspot.com

Schrijver: jan haak, 17 januari 2010

janhaak

zonnet.nl

Geplaatst in de categorie: heelal

zonnewind

aarde

moeder

3.0 met 21 stemmen

1.409

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:: lijda zieleman
Datum:: 4 augustus 2010
Email:: lijda-zielemanhetnet.nl; Wat een schitterende omschrijving deze zonnewind die ons alle 'kinderen van eenvoud' met elkaar verbindt.

Naam:: pelgrim
Datum:: 31 juli 2010; prachtig deze zwoele zonnewind, kinderlijk vrolijk geschreven door een sterrenkind!

Naam:: katty
Datum:: 2 maart 2010
Email:: katty.wijnspandora.be; Hier kan ik me in terug vinden...Mooi

Naam:: Inge Deconinck
Datum:: 24 januari 2010
Email:: deconinckstergmail.com; Een gedicht dat betoverd is door jouw woorden. Mooi als een sterrenhemel.

Naam:: Manuel Van den Fonteyne
Datum:: 18 januari 2010
Email:: drebddronefishmsn.com; Mooi jan hoe je hier met woorden van licht strooit. Je maakt van de eenvoud een magisch schouwtoneel. Graag gelezen dichter!

Naam:: pama
Datum:: 17 januari 2010
Email:: pebmartenshome.nl; Uiteindelijk komen we voort maar uit een ding.
Mooi gedicht.

Geef je reactie op deze inzending: