Alle inzendingen over TANKA BLOEI VERLOPEN

Op het weilandje staan wat dorre bomen; één is vol bloesem: een schilderachtig aanzien van de vergane boomgaard.…

tanka Bosanemonen bloeien overweldigend, toch teer en fijntjes. De ijle wens hun bestaan steeds vast te mogen houden...…

buiten tijdsbesef vormen jaren het lichaam een soepel verloop in de bloei van het leven buigt wilskracht lome stappen…

bekoord ben ik door Tanka en Haiku het is méer dan lettergrepen tellen de wezensinhoud doet er voor mij toe bekoord ben ik door Tanka en Haiku compact verdichten is wat ik dan doe zonder bezieling kan ik het niet stellen bekoord ben ik door Tanka en Haiku het is méer dan lettergrepen tellen…

kom maar, zeg je je armen open de lucht die nog siddert de donder weerkaatst de galmende verwijten de nacht der gewoonte maakt zwak en gewillig op je schouder rust reeds lang een ander hoofd toch hunkert herinnering het vrijen intens nog eenmaal die koorts ranzig en bitter smaakt verlopen liefde…

en waar wij lopen veert de grond iedere stap wat meer we grijpen naar wat achterblijft maar het heeft geen handen het gesloopte huis is zijn herinneringen kwijt die vinden niet meer in de hoeken waar ze schuilden en zweven zonder thuis wie kan de wind vangen het water vatten…

Sneeuwklokjes wiegen zacht, nietig en bescheiden, worden bemoedigd door heersende narcissen. Knipoogt dichter Staring nog?…

Een zonnehemel kleurde ochtendrood in huis gekleurd leeft het nest waar vogels verzamelden tot de lentedans in mei.…

Het grasveld ziet bont van krioelende krokus; schoon de lente wacht, toont zij hier al vol trots haar kleurige vingertoppen.…

het ranke heeft je opgebroken nog wieg je in de wind en zonder knak is het tot heden goed verlopen je tulipt uit een nieuwe bol met een grote meerkleurige bloem bekroond in fris groen dat lente je heeft meegegeven jouw tweede bloei is gewonnen levenstijd voor een extra generatie door liefdevolle verzorging is er nu deze unieke…

Het was al avond, toen hij 't huis genaakte, Een lauwe geur van vee dreef uit de stal, En heerste over 't parfum van zijn verval; En was de essence van wat hij verzaakte, Dit: wat het leven klaar en helder maakte, De grote knuisten van zijn vader, al Moeders gedrentel, en het driest geschal Van lach en grap, als 't volk de arbeid…

Hij was het graf al uitgegaan Vóór ik Zijn dood bezoeken kon. Een zwarte leegte in de zon Gaapt de spelonk mij aan. O wát ik hoopte in mijn verdriet, Hij kwam mijn ongeduld nog vóór. Maar, Die ik door de dood verloor Vind ik ook levend niet. De olijven met de lichte wind Verzilvren in de zonneschijn, Waar 't hart niets dan zijn oude pijn…

Er is geen leed, er zijn geen tranen meer. 't Is al door Uwe liefdebrand verslonden.. De dood is als een schaûw voor u verzwonden. Wij zien slechts licht, wij zien alleen de Heer!…

O Heer, ik ken die zaalge zondares; Het was mijn ziel, die wenend voor U bukte, Die met haar liefde Uw minnend hart verrukte, De nardus gietend uit albasten fles. Ze ontwond in drift de slingerende tres Der haren die haar teedre schouders smukte. Slavin, die kussen op Uw voeten drukte, Was ze aller zondaars zoete meesteres. Nooit in haar…

Laat 't hart Uw gunst ervaren, Tot het in bloei bezwijkt.…

bloemen slierten tussen geurig groen trillen kleur in spiegels water bloei verlopend in groei omhoog hang naar licht gebogen loof verdwaasd pluk ik in rood en blauw mijn bloemenzee rood golft bloot in blauw de koele ondertoon voor jou je kijkt me aan met het verwelken van de dag zie ik je gaan…

(tanka) bomen hebben veel verhalen te vertellen door te luisteren naar het ruisen van de wind hoor ze toch eens fluisteren…

Het wit dat aan je lippen zit lijkt het blad dat je leven vormt onbekommert en in schaduwzijde met of zonder water en licht. Gevogeld opwaarts keer ik met vleugels stijf vanuit een onmogelijke hoek mijn snavel op je dan rode lippen.…

Ieder gevoel waait over in een ander hart wat best gestolen mag zijn en kan daar wat stof op doen waaien. Niets is hier voor eeuwig toch lijkt het soms van wel gevoel met al die ogen je huid, je hand, je kus het kan ook over gaan. Mijn hart staat even stil vergeten is de tijd spijt kan ik vergeven armen blijven altijd paraat…

station Ik loop door de menigte Het uurwerk loopt achter Ik loop rood aan Ik loop over van ‘t werk Ik loop om eten Ik ontloop de drukte Alles gaat zijn beloop Ik loop in de gangen Ik loop heen en weer Ik loop weg naar huis Ik loop de laan af Ik ben op de loop Mijn droom loopt me in Ik loop op mijn tippen Ik loop vooruit naar jou Het verloop…

Gewezen acteur overgevoelige groet haartransplantatie verwoed valt hij uit naar het groeizame gezag dat hogelijk acht maar nimmer verzacht verbitterd verkleurd gewas verouderde bloemen.…

[Tanka] Verwachtingsvol bespeelt de wind de bladeren maar onvermurwbaar houdt ze haar schatten bij zich tot de herfststorm overwint…

#IS #tanka…

hoe vergankelijk het leven zich openbaart in dwarrelend blad hoe gedreven mijn bestaan zich nestelt in zon en wind (tanka)…

slechter of beter de dobbelsteen wordt gerold door eigen ego als je bent in wat er is valt al het oordelen weg Tanka…

[Tanka] In de lentezon maakt het koolmeesje zich op voor zijn liefdestoer en schikt met snelle halen rommelige dasje recht.…

(tanka) er was een vlinder in mijn bloemen bloeide hoop maar ze vloog voorbij toen de zon vergeten was haar vleugels te verwarmen…

(tanka) aaneengesloten verlaten lege coupés een eindstation daarbuiten beeft in stilte hun koude verslagenheid…

(tanka) Met Jezus meegaan; daarbij stevig doorstappen, moeizaam strompelen of struikelend voortkruipen: dit alles is Hem volgen!…

een tanka…