Alle inzendingen over TRALIES

Omdat ze achter de tralies voor je zitten. Ik wil zo graag bij je borsten. Dat kan niet mijn kind want mijn borsten zitten voor jou achter de tralies. Voor lange tijd. Het leven is een lijdensweg. Voor hoe lange tijd? Voor levenstijd.…

De tralies die ertussen staan, zullen niet zomaar weggaan, zullen niet opeens verdwijnen, ze blijven hen omheinen. Twee zielen, een gedachte, blijven naar elkaar smachten, steeds kijkend naar elkaar, de liefde o zo voelbaar.…

traag openen ze zichzelf om dan te breken tegen de tralies. Net zoals mijn gedachten en ideeën altijd gebroken werden door de tralies Even waren ze open doch… Steeds worden ze terug gesloten en gevangen in zichzelf opgevouwen.…

herfst: opgesloten achter tralies van regen in je eigen huis…

Achter de tralies van de geest zit de mens levenslang gevangen…

speel liefde door het leven als een spel van verzoening tegen geweld voor vrede zonder tralies zonder hel…

met tralies voor de zon gevangen tussen hemel en aarde verkleuren we in schaamte…

breekt met kracht de tralies en.... opent het raam. Vlieg!…

Steeds in het ongewisse, 'ontoerekeningsvatbaar', ondanks ijzeren tralies.…

Van achter de spijlen Van mijn gekooide ziel De oneer voorbij, Het diepste ondergaan - Van alle begeerte bevrijd Getekend door het bestaan Eindelijk vrij En tot nieuw leven opgestaan…

Zaterdag zondag maandag trage week en weke dagen Een stilleven een landschap een portret De wenkbrauwen van een vrouw Die zich sluiten als ik nader Het landschap waarin blonde kalveren waden Waar het weder van erbarmen In het Pruisisch blauw der weiden ligt gebrand Toen heb ik nog een stilleven geschilderd Met onherkenbare wenkbrauwen…

weet de gekooide vogel dat hij vleugels heeft waarom dit zingen achter tralies een gestold vleugellam leven lang? koestert hij de tralies het hokje waarin hij zit rouwt hij om het verlies van de kunst van het vliegen?…

maar ze willen hem niet laten gaan, dus blijft hij maar achter tralies staan.…

gekooide liefde gedijt niet tussen tralies gaat ze dood ongevleugeld heimwee naar de hoge vlucht een windei in het lege nest…

Alleen op blote voeten in een hok en achteer tralies. Dag en nacht.Ze verlangen naar moeder. Ze houden gelukkig nu van Maria en Jezus en Jozef.…

Mijn ogen zien tralies, de gevangenis, ben ik.…

Al worden er kettingen gelegd tralies gebouwd met sloten van goud Nooit kan de geest worden beperkt Altijd vindt én bereikt een ziel die ander door de kracht van het Zijn…

Die afstammen van hun Woordeloze soortgenoten Staan met schaamte die Op hun wangen groeit Te gluren naar twee Wezens achter tralies, In wie zij zo ontegenzeggelijk Veel van zichzelf herkennen, Waarbij de woordelozen zich Verbijsterd afvragen wat de Apen aan de andere kant Van de tralies in vrijheid doen, Tussen het bekijken van…

ik zie peuters achter tralies het is slechts de dependance van kinderopvang 'jong dynamisch' maar goddank de schijn bedriegt ook al ogen ze wat bang hier heeft niemand levenslang…

Je zoekt logies in een leuk bastion met de charme van tralies en beton ? Kijk niet op een cent : boek een arrangement ! BONGO komt wel met een BAJES-bon.…

Als kerst inslaan Wordt en de kribbe Een met tralies Gewatteerde winkelwagen Komt het besef Nog net op tijd Dat er uit het Verhaal van kindje Jezus Meer is te halen Dan louter oppervlakkigheid…

Ik heb genoeg aan de zilveren vogel die mij voor de tralies met zijn snavel, met zijn ogen groet.…

Ingesloten in mijn cel breng ik de dag door die mij weer gegeven werd mijn vrijheid houdt de wacht staat voor mijn deur door de tralies schijnt de zon de stralen breken in mijn brillenglas ik pak de kleuren stevig vast en verdeel ze over mijn gedachten zo kan ik verder leven een kleurrijk bestaan in deze vergetelheid is nu mijn deel,…

Door mijn eigen gesponnen web zit ik gevangen in mijn trui van losse wollen draden waarvan ik niet meer weet wanneer de steken zijn gevallen Met verbeten mond lig ik onder mijn deken van vlinders hun vleugels wijzen mij het pad waar ik met mijn blote voeten de aarde weer kan voelen Door mijn eigen tralies om mij heen te solderen voel…

hij kwam uit een land dat eindigt op –stan de vrouwen dragen er tralies voor de ogen de mannen zijn er stoer en onmenselijk wreed in een land ver weg van –stan baarde hij nieuwe wonden in een oude man en nieuwe trauma’ s ter herinnering aan een dode oude man…

ik zie peuters achter tralies het is slechts de dependance van kinderopvang 'jong dynamisch' maar goddank de schijn bedriegt ook al ogen ze wat bang hier krijgt niemand levenslang…

emoties opgesloten achter tralies zwalkend van links naar rechts en weer terug gevoelens gevangen in piekerend denken zoekend naar een uitweg verlangend naar vrijheid…

een spel met woorden zinnig ontledend een naam valt bijvoeglijk vergeten voltooid de dood delend gevangenistaal leven achter tralies mondiaal stelt het niets voor moerstaal…

Ik zal waarschijnlijk wel niet bij machte zijn om je te bevrijden uit jouw gevangenis, al zal ik het toch proberen Maar ik kan wel proberen je er van te overtuigen dat ik misschien een heel klein beetje dan met een lieve en welgemeende Vriendenknipoog wat tralies voor je wil verbuigen.…

ja, tot haar schuimkop definitief achter tralies zit en dan moet de avond nog vallen…