Alle inzendingen over Ter Heijde ligt tuss

meer dan vijftig jaar nu geleden dat wij naast elkaar op onze knieën aldoor rozenhoedjes hebben gebeden mijn vader stond op de Slapersdijk in de wacht met kijk op Ter Heijde achter de duinen Ary Storm stoere heyenaar ging later weer rijden altijd veilingvers zijn groentenwaar met naar men zei voor de reclame in helrood gerijmd…

De iele duinenrij beschermt de huizen, die sober zijn geschapen door één hand. Een steile trap geeft toegang tot het strand en altijd klinkt een onheilspellend ruisen. Het dorp is voor de zee een onderpand, zij kan naar lust en willekeur beschikken, met overmacht of slechts met speldenprikken. De slapersdijk is voor het achterland. Een dorp…

Talud is versteviging in kunstmatig aangelegde duinen - zoals bij Ter Heijde. In herfst en winter komen zij nu al jaarlijks bloot te liggen. Hetgeen wil zeggen dat de zee er bijna door heen zit. Het dure alternatief: opschuiven van de strandlijn.…

Alleen met mezelf kan ik goed overweg Alleen met mijn handen kan ik maken wat ik wil Alleen mijn lippen kunnen zeggen wat ik meen Alleen mijn hart is vol met dat van jou Gewoon wat ik zeg wat jij hoort Wat ik nooit versta naar jouw woord Ik ben niet zo vaak Alleen wat ik ben.…

Onze dagen worden langer, onze nachten worden klein onze stiltes worden dieper zou ik liever bij jou zijn wonen mensen altijd samen die elkaar steeds lieven hebben vogels nog een nest als alles anders is?…

Glas breekt als niemand kijkt het vergeet zich bijeen te houden. En niemand ziet hoe alles wat het was bijeen met zichzelf nu rent over de vloer als een kleuterklasje met speelkwartier over het schoolplein naar de zandbak waar alles vies wordt als kastelen worden gebouwd waaruit prinsessen worden gered omdat die vroeger, opgesloten…

Geef me vrede geef me liefde geef me stilte geef me rust geef me alleen-zijn geef me samen geef me lijden geef me pijn geef me alles wat ik zoek wat ik al heb wat ik nog wil geef me geven geef me krijgen geef me leven geef me terug.…

Totus tuus, Hirshi, totus tuus*! (*-Geheel de uwe)…

rond het torentje van Ter Heijde werd blauw plotsklaps donker pikzwart afgetekend tegen wolken het strand lang breed leeg alles stond stil en zweeg de zee was waarlijk top ik kon nog precies rechtop staan in het zilte ruime sop kleren zichtbaar nog als hoopje storting naar benee met bakken oh heer dat had ik nu weer alles zou straks plakken…

Decemberwind blies onze wangen rood We vierden dit jaar kerstfeest in Ter Heijde Met luchtruim-engelkens aan onze zijde De golven bruisten, gaven vreugde bloot De honden voelden alles feilloos aan De stemming en de blijdschap van hun bazen Bij het hotel konden je houten klazen Ter ere van Tsjaikovsky niet ontgaan En in de kribbe spartelde…

innigste omhelzing, dat ademhalen eigenlijk niet meer hoeft tot aan de dood, uit een vonkje ontstaat een vuurzee niet gedempt, en overslaat tot een humane wereldbrand, tot onvoltooide symfonische partituren de opmaat tot de mooiste dromen waar iedereen aan deel moet nemen, zonder zich pijnlijk te vermoeien, de tijd door hemzelf bedacht ligt…

Er was een Schot bij d'Ieren Hij ging naar Rome brevieren Hij kreeg de zegen aldus Van BENE-DICHT-TUS en ging het bij d' hoeren toen vieren…

Daarentegen laveren mensen tus- sen de be- drijven door. Omzei- len alles inclusief de confron- tatie Bangeriken van karton zonder e- nige rug- gengraat…

Ter Marse 'in het veen' onland, wildernis er omheen drie boerenplaatsen op een verhoging dicht bijeen pioniers waren ze midden in het veen een hard bestaan ze ontginnen het onland er omheen met de buitenwereld geen contact alleen een pad naar Onstwedde het veen verdween Ter Marse werd normaal een paar boerderijen langs de weg…

op het plein werd nog gevoetbald aan open ramen werd muziek geoefend er was iets zuiders in de straat de deuren stonden op een kier wij brachten brieven naar de post blij en opgewonden als kinderen de avond voor de schoolreis elders kwamen de troepen weer in beweging ------------------------------------------ uit: 'Het verband tusen…

mijn gedachten teer naakt ontkleed breekbaar in behoedzame onschuld waarin mijn moedertaal ligt geborgen ongrijpbaar stort het de woorden in ongebreidelde poëzie ontknopend uit de slapen van mijn denken ontvouwend, ontwikkelend uit mijn hand tastend en gissend zichtbaar op het papier…

jouw schoonheid, sierlijk ontleend aan de broze teerheid van bloesem ontwakend in tijd van het uur van puur pogend te blinken in het spoor van elegantie schoonheid wat simpel speelt op de achtergrond in de transparantie van zachtheid bespeeld met jouw deinende ogen in een lichtval van begeerd geluk, reikend over de horizon…

Hij bloeit weer wit en teer en dat al voor de tweede keer vijf september jarig ben je en ik zie je bloeien wit en teer als een rododendron weer…

Geluk is zo teer houdt het daarom stevig vast zolang het nog mag.…

in feite ligt alles besloten omdat een wezen zo'n duidelijke kring beslaat kijk maar de tafel toont gelijk dagelijks aan levens…

Soms ligt geluk bijna aan je voeten. Vertrap het niet de tere twijg, die graag wil groeien. Zet niet je voetzool achteloos neer op teer geluk, het keert nooit weer. Koester deze jonge plant, hij groeit door liefde en niet door verstand.…

Slaap doet wonderen en wandelen ook zoals onze vriend Matthew Walker reeds zei ik denk aan het eind van de ochtend dat ik straks met mijn tweewieler op pad ga alhoewel ik een harige viervoeter van vrouwelijken kunne wel prefereer nog in gedachten en twijfels neem ik toch maar de benenwagen om een uurtje te struinen…

Monsternaren, Loosduiners en Terheijers(Bewoners van vissersdorp Ter Heijde) wisten al eeuwen van die Merovingerspotten en -urnen, die Den Haag nu ontdekt heeft.…

Hier voor u ligt de tweede druk van d' èchte almanak Met Jan en Piet en Kees en and're lulloos zonder zak Wij vrouwen van het nieuw dispuut 'Met zweepjes vrij en blij' Wij maken man en naam bekend zonder opschepperij Met Christiaan van Veren is een vrouw rap uit de kleren Dat is wat je verwachten kunt bij veel van deze heren Helaas…

ik wankel tusen afgrond en ravijn voor beide moet ik springen ik haat het eeuwige onzekerzijn waarheid zal tot keuze dwingen de weg ben ik al kwijt geen handen om te helpen als ik diep in me kijk zie ik slechts lege schelpen gebroken zonder kleur het leven is verdwenen in de stilte van mijn huis voel ik me niet meer thuis ze zwaaien…

Na Hekendorp, Ter Aar kwam Kamerik ‘Daar waart de vogelgriep,’ zo klonk de roep 't Kwam door besmettelijke smientenpoep ‘Waar ligt nou toch dat Kamerik?’ vroeg ik De hanen kraaiden, zelfs de duiven koerden: ‘'t Is logisch, Kamerik ligt vlak bij Woerden!’…

Heijde en Kijduin.…

en hij is er niet hij woont waar jij je woorden laat: op elke snipper schrijversgrief glanst de gouden regen de bodem van het glas fungeert slechts als een lens als jij -in tegenlicht- je teugen neemt zoveel liefde huist er in het vluchten van jouw pen Naar aanleiding van: Tonio Een requiemroman door A.F.Th. van der Heijden…

Europa in de greep van het kwaad Vecht zijn vetes uit in de zwijnentrog Slagveld van de eerste wereldoorlog In de modder, drek van mens en paard Beelden van het loopgraven front Maken me telkens weer stapelgek Miljoenen jongens sterven in de drek In een oorlog zonder duidelijke grond Wegens lafheid geëxecuteerde soldaat Die in shock niet…

Het tere roze van de bloesem dekt nog niet al mijn verlangen maar ik wil niet blijven hangen bij wat achter ligt, bij de pijn en dood en stilte maar 'k mag leven omdat Gij leeft, voorgoed, Alleluia!…