Tonio
(er steken duizend vaderhanden
uit een stukgebroken hart
ze grijpen,
maar de smart van losgeraakte schakels sterft
in eindeloos verdriet)
hij is er en hij is er niet
hij woont waar jij je woorden laat:
op elke snipper schrijversgrief
glanst de gouden regen
de bodem van het glas
fungeert slechts als een lens
als jij -in tegenlicht- je teugen neemt
zoveel liefde huist er
in het vluchten van jouw pen
Naar aanleiding van: Tonio
Een requiemroman door A.F.Th. van der Heijden.
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...ogedicht.php?fotogedicht=Tonio
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 8 september 2012
Geplaatst in de categorie: literatuur