Alle inzendingen over Victor Muller

Van míj mag ie een standbeeld: Victor Muller Ik vrees dat ik dit weekend heel slecht slaap; Mijn allereerste auto was een Saab.…

De dag was niet vervuld van somberheid Maar wel van rouw en weemoed om het sneven Van Saab, het merk dat toch bij leven Iconisch was voor lef en kwaliteit De fans zochten geen spijkers op laag water Maar hadden van die Muller wel een kater…

maar ineens die klap en hij was dood De dag daarna kon men toen lezen keurig netjes in de krant Victor Vlieg is uitgevlogen hij is voor altijd zacht geland…

Die Nees was in zijn tijd echt een der groten Een bikkel die exact deed wat hij moest Hij schoot zoals hij tackelde, wat woest Helaas was het der Bomber die 't verklootte *) 't Was niet der Kaiser, Wolfgang, Rudi Völler Of nee, iets met een G, toch niet die Muller... __________ *) WK '74…

Mijn gedachten wapperen als was aan de waslijn, de mouwen en pijpen alle kanten frisse wind waait en geeft gul, droogt, daarna met de hand glad gestreken draag ik ze opnieuw en ruik de geur van buiten en voel me één geheel.…

Victor Hugo, een beetje vrij vertaald: “Geschiedenis wordt altijd weer herhaald.”…

de koperen kop een schijtlijster steekt over en miste me net een kunstige spin spannend draadjes door het bos vangt mijn aandacht monsieur jacques staat te staren in het licht een grijs schilderij grijze stuwadoors van muller en co lossen de zontomaatjes in de rij voor lunch een dagmaaltijdsalade op tafeltjes jacht…

Één goed gesprek en zie hoe amicaal Victor aan onze Mark een handje geeft Dus nog maar even en de NAVO heeft Een nieuwe secretaris-generaal Geen mens weet wat die twee hebben besproken Toch is voor Rutte de Orbán gebroken…

Vater MULLER* ontzei me zijn tafel. Ze verliep anders helemaal. Mijn holle kaak deed de lui denken, Het eten was bij hem zo schraal. En mijn oppasser* heeft zelfs de ploert* al Een goed woord voor een draagplaats* verzocht, Als soms mijnheers begraafnis Te Leiden plaats hebben mocht.…

Jij schonk water in een porseleinen kop het schoteltje paste er niet bij liet een barstje zien Het oor zag er breekbaar uit schulpte mijn handen om de kop heen liet de schotel staan, dronk voorzichtig, zag jouw glimlach opengaan, binnengegaan…

De kleine Spyker en de grote Saab 'T sprookje is vandaag dan toch begonnen En Victor heeft de Zilvervloot gewonnen Een ambiteuze en gedreven knaap Maar 't is mij téveel pak en gladde prater Of zoek ik nu een spijker op laag water?…

'BLOEMSTILLEVEN' *Kroller-Muller Museum (met zowel een Umlaut op de 'o' als de 'u')…

Ik zag in’t Kröller Muller mijn opa staan, als Monsieur Jacques in brons gegoten, al heette hij gewoon maar Jan. De handen op de rug, de welgevulde buik vooruit, het hoofd welwillend kijkend, de rug fier recht in zelf voldaan’ tevredenheid.…

als de harten zijn veroverd overwint zij schroom tot leven dat geprezen en bewonderd nu in handen ligt van liefde aan wie het ook ontsprong vol maakt hij het leven van zijn mama en zijn papa als met nieuwe tijd van jaren eerder dan gedacht verwacht zich victor judah melden laat als geen ander klopt zijn hartje in moeders schoot zijn…

als de harten zijn veroverd overwint zij schroom tot leven dat geprezen en bewonderd nu in handen ligt van liefde aan wie het ook ontsprong vol maakt hij het leven van zijn mama en zijn papa als met nieuwe tijd van jaren eerder dan gedacht verwacht zich victor judah melden laat als geen ander klopt zijn hartje in moeders schoot zijn…

Als dichter ben ik meer dan geniaal En is het dan teveel om te verlangen De Stip Prijs ooit voor licht verse te ontvangen? Of vindt u zulk een ijdelheid banaal? Wat zegt u? Ooit? Wellicht? Misschien? Een keer? Nou, weet u wat? Ik hoef hem al niet meer!…

Jij zong over liefde, bergen en zeeën. En vrijheid voor Chili uiteraard, maar ook voor ons. Je bracht troost, solidariteit en blijheid voor je volk in verdrukking, dus ook voor ons. In het stadion werd je stem gesmoord; lachend sloegen ze juist je handen kapot. Daarna werd je met 30 kogels vermoord, want hun zieke geest was totaal verrot.…

Een uitgeslapen onderzoeker zegt Dat mensen onvoldoende nachtrust nemen En dat zij daardoor vragen om problemen Zo'n slaaptekort blijkt buitengewoon slecht Dit zal op schrijvers vast veel indruk maken Omdat zij meestal voor hun welzijn waken ----------------------------------------------------- Victor Spoormaker, een wetenschapper in Utrecht…

zo plotseling weg schouderophalend, de duimen tussen de bretellen een buiging en klak af ook die schelmse lach -geen tijd- om afscheid te nemen en nog vanalles mijn berevent ergens daarboven meer Antwerpen een stukje Victor een stukje Verdano een stukje Cyriel mooi man --------------------------------------------------…

“ Liefde is het mooiste kind van de wijsheid “ Victor Hugo…

Rechte stenen, lange benen Een bloeiende roos achter de lach waarvoor ik koos Stengels rijzen in de lucht, reikend naar de vrucht Voor wie ik koos…

Hij sprak in vierenzeventig die woorden: "Zijn we er toch nog ingetuind," zei hij Toen Müller Duitslands tweede doelpunt scoorde. Die ware woorden kwamen weer voorbij Toen we van Hermans trieste heengaan hoorden. Erin getuind is hij nu volgens mij.…

Toen door een hemelse vergissing Vincent weer plots’ling in ons midden kwam bezocht hij ook zijn Grote Exposities bij Kröller Müller en in Amsterdam. En ‘t eerste wat hem trof was zo een dame van goeden huize met op zware borst d’antieke broche, die zij ter Borinage en voor d’Aardappel-eters had getorst.…

Fiere Victor op weg naar victorie. Zonder zijn onderdanen te verwaarlozen voorspelt hij een fijne toekomst, toont hij de zege van het Optimisme, belooft hij een grandioos feest. Ik moet de weldoener nog tegenkomen die dat voor elkaar krijgt.…

Eenzaamheid minachtend, Het roemrucht gefluister bedwongen De grootheid verzachtend de ballade bedachtzaam gezongen.. Tekenen tot algehele waanzin, tot het minimum beperkt... De boventoon komt van binnenin.. Door zijn illusie gesterkt...…

Ontneem mij alles, wat gij wilt, Ontneem mij geld en goed, Ontneem mij steun en hulp en trouw, Ontneem mij vreugde, ontneem mij hoop, Ontneem mij zang en lied: Ontneem mij alles, wat gij wilt, Maar slechts de liefde niet. De liefde is leven op deez aard, De liefde is kracht en moed, De liefde is hoop en vreugde waard, De liefde is geld en…

Mijn liefde is niet die liefde dezer aarde, Die vurig streeft en steeds haar doel bejaagt; Mijn liefde is zo zacht en kwijnend, en zij draagt De stempel niet van blinkende eigenwaarde. Nog niemand die deez liefde mij verklaarde: De scheemring en de schaduw weggevaagd Door ’t morgenlicht der ogen van een maagd, Dat zedigheid aan englen fierheid…

Ja, wij hebben niet te klagen, Beets is dichter-nationaal, En Ten Kate kneedt de taal, En Da Costa doet ons vragen: Wat beduidt dit altemet? Last not least: de Génestet. Ook van Lennep was een dichter, Ook Ter Haar zong menig lied. En vergeet dan Heije niet, Tel van Zeggelen niet lichter, Denk aan Potgieter en Thijm, Als gij spreekt van…

O spreek, mijn hart, waarover wilt gij klagen? Ik dorst naar liefde en haat is om mij heen, Ik zoek naar recht, en onrecht heerst alleen – Wees sterk mijn hart, haat, onrecht kunt gij dragen! Spreek weer, mijn hart, ik wil u telkens vragen; Ik vors naar waarheid, leugen heerst alom, Ik snak naar vrijheid, en elk buigt zich krom - Wees sterk…

Een handvol verwelkende bloemen, Geplukt met een bevende hand, En gesnoerd met een rozenband - Is dat wel een ruiker te noemen? Een handvol bedrieglijke vreugd, Met een ijdel hart genoten, In de kring der uren besloten - Is dat wel een zalige jeugd?…