Alle inzendingen over Voorhout

de laan der lanen parelt in de zon de krokus heeft een paars tapijt geweven Café de Posthoorn blijft de gulle bron alwaar bezoekers aan hun glazen kleven Hotel des Indes start een tweede leven en kruipt voorzichtig uit een flets cocon Den Haag is hier gewoon Den Haag gebleven de baksteen blijkt veel sterker dan beton Couperus kijkt, gebronsd…

Op het Lange Voorhout kwam ik Louis Couperus tegen Hij droeg een duffelse jas en een zwierige hoed en onder zijn arm een klein wit poedeltje dat was bewerkt met een flitspuit onkiese parfum Hij knikte beleefd en ik, blij verrast: hé Louis! Dat vond hij net iets te pop…

De stad vol tekens, de vogels die een spoor trekken boven het Malieveld of de blik van die fietser op het Voorhout. De haringkar en wat iemand daar zegt. Je bent weer terug in deze speurtocht vol betekenis in een spel van het ene woord en het andere, waarin de mensen weer rijmen in een doorlopend gedicht.…

sneeuwklokjes schuchter de kopjes scheefweg geloken witwassend een zee tussen de bomen, en daarna de anemonen, vaak wit en soms roze akoniet, geilend geel gillend om aandacht, schiet uit de grond krokussen, Japanners flitsen foto's wereldoverstekend naar het Lange Voorhout de lente naakt en smaakt naar zoveel meer…

Verbaasde kleuren, uitrekken, krimpen, weglaten, toevoegen wat er al bijhoort vanaf het begin. Verbuigen, vervoegen, contaminatie: taal maakt beelden tot rake sculpturen van vege tekens. En het publiek in trage gang beleeft ootmoedig, telkens opnieuw, haar eerste bezoek.…

Ieder jaar, elke kaar zijn het de krokussen op het Voorhout, is het de voorjaarswind waar je van houdt, zoveel lentes alweer even warm en weer koud. Zoveel lentes alweer word je oud, langzaam oud in de voorjaarswind waar je van houdt.…

wanneer gaat het weer sneeuwen op het lange voorhout zal het schreeuwen van meeuwen verdwijnen in de wit neerdalende rust waar mensen gestaag schuifelend voorwaarts bewegen omdat de trams het hebben begeven langs kade en muur oprijzend uit de hofvijver waar het bestuur zijn laatste uur torent komt die winter er nog na verhitte…

Des Indes is een heel erg chique hotel, Dat aan het Lange Voorhout is gelegen. Maar onlangs kwam je er studenten tegen, Die waren uit op het creëren van een rel. Die lieten er banaal hun broeken zakken, Maar zetten daarbij puur zichzelf te kakken.…

lang keek ik naar haar uit de vrouw omhuld in blinkend goud uren heb ik staan wachten op het Haagse Lange Voorhout ineens zag ik de gekroonde koets en hoopte op een blik van herkenning de majesteit kwam echter tussenbeiden met handenwuivende inmenging thuisgekomen voelde ik enige smart haalde haar verkreukte foto uit de la en drukte deze…

Het tweede gezicht, je profiel zoals je aankomt op een avond - De wind van het Voorhout in je mooie haar - en langzaam aan komt lopen met je lach van kijk mij (Yes I do). Op het derde gezicht zit je naast me in de stad en tegenover me, net als een doorwaakte eeuwigheid tevoren.…

Couperus een science fiction word afgedraaid al dagdromend over het Lange Voorhout voel ik me toch wel wat bekaaid omdat ik loop in voetstappen van de dandy en lach zijn leven in parodie als in een nieuwe tijd van woordgestoorden die nooit zo raak als die van hem zullen worden en ik laat mijn gedachten stromen sta eventjes bewonderend stil…

Krokussen op het Voorhout in het vroege voorjaar en in het Mauritshuis een meisje van Vermeer, lang gras tussen de rails naar Scheveningen en bij Kijkduin de rook van Ockenburg, dat moest ik maar eens tot mijn zegeningen gaan tellen.…

's avonds naar de Haagsche Comedie schuin tegenover het Lange Voorhout waar krokussen de Lente inluidden Haagsche binnenstad zo vertrouwd Met het Binnenhof ,de Koningin per Gouden Koets naar Ridderzaal over de Oranje boven maar da's een heel ander verhaal Haagsch gevoel Haagsch gevoel weet u wat ik hiermee bedoel?…