Alle inzendingen over Wederopbouw

Afgebroken tot In 't diepste Fundament werd ik In in de kelder Van het UCP-gebouw Weer opgebouwd Daar, in de onderste Verdieping van psychiatrie Werd ik weer op mijn Beide benen gezet bij Arbeidstherapie - Mozaïek, icoon Ik maakte het bij Jullie doodgewoon En was er blij mee Dat mijn leven bij Jullie en ook door jullie…

lente als kunststuk de wederopbouw van de natuur krijgt z'n beslag... de rest spreekt vanzelf zoals we dat eigenlijk wel een beetje van de lente verwachten…

Als op een dag de moord in mijn handen slaat de hond najaagt over straat worst van de slager niet meer veilig is rondkleumt de bakker zijn warme melkbrood niet meer slijten kan de straat uitgestorven raakt de bom gevallen is moord zichtbaar in scheef gezakte raamkozijnen laat ritme licht en liefde overblijven muziek weerklinkt wat vriendelijk…

Daarmee doelde hij op de civiele deskundigen in Tarin Kowt, die hem adviseren bij wederopbouw. - Volkskrant…

verjoeg, waarin een Koele luchtstroom kopzorgen verdreef Een prille wind in een negorij Die een reddingsboei toewierp; een krans Van sneeuwklokjes, krokussen en Vroege narcissen Waardoor je weet er is nog hoop, toch Nog hoop, toch nog wel redding Het fluisterende riet van een liefelijk oord Beweert dat je er zeker van kunt zijn dat Wederopbouw…

Hoe zou het zijn zonder benzinestations kantoorkolossen varkensstallen kassencomplexen veehouderijen post- telegraaf- en telefoondiensten zeepziederijen veevervoerbedrijven Hoe stil zou het zijn zonder afhaal- en besteldiensten deltawerken lichtreclames boerenleenbanken luchtmachtkazernes wegrestaurants elektriciteitshuisjes viaducten…

na elke oorlog moet iemand opruimen de demonen de laatste kogel het heilige gelijk het opperste kwaad de muren het prikkeldraad na elke oorlog moet iemand blijven op verstikkende zwarte grond om plaats te maken voor het rouwen om verdwenen geliefden de dood van het kind na elke oorlog moet iemand zich vasthouden…

Het is niet erg dat het leven geen zin heeft er is voedsel genoeg en huilen mag om illusies die verdwijnen - ik ben een kind uit de tijd van wederopbouw en weet verdriet bestaat sinds heugenis, dus lang voordat de Duitsers kwamen.…

Een kind danst over de zonovergoten straten Ze volgt haar passen moeiteloos en licht Instinctief, vol passie en lichtvoetigheid Geen verdriet, geen angst, geen zorgen Onwetend over wie haar heeft verlaten Niet wetend welk pad nog voor haar ligt Kan het niet beseffen maar is haar wereld kwijt Ze denkt nog niet aan morgen Verdubbelaar, wederopbouw…

een pennenstreek bekrachtigde de overgaaf die bezetters krijgsgevangen maakte juichende handen streelden eindelijk de spanning van jaren weg kinderen speelden in het puin dat ongeruimd een eldorado was na euforie kwam inkeer en besef dat het land een wederopbouw nodig had in strakke lijnen liep de maatschappij weer stevig in…

In mijn kind ontkiemt nieuw leven Ik houd haar tengere lichaam vast Terwijl ik naar ‘t verleden tast Waarin aan haar werd vormgegeven Met grote, donkere bezieling Trad ze een wereld tegemoet Waarin een lange, bonte stoet Van wederopbouw en vernieling Maar ook- van warme veiligheid Tot aan beschadiging en breuk Vanaf die tijd leek ze verdeeld…

Lopen hele einden lopen lopen naar het water lopen naar de bron de bron vol helder water waar het dromen ooit begon dromen over het leven dat het leven beter kon. hopen dat het beter kan al is de toestand hopeloos is het uitzicht troosteloos kinderen hongerig brodeloos ouders ziek en moedeloos. denken dat het beter kan in de hete zon…

Honderden duist're vliegmachines kwamen aan bij nacht en ontij en boven slapend Rotterdam lieten zij hun lading vrij. Met hun bommen en granaatvuur sloegen zij de vrede neer tegen zoveel vuur en donder had de stad toch geen verweer zwartgeblakerd, platgebrand zoals Rotterdam toen was herrees zij echter als een phoenix groots weer uit haar…

opbouw bloei beton geur van nieuw woonblok de auto start niet meteen duwen lachen springen de deuren klappen dicht zodat de richtingwijzer naar buiten wijst de ochtendzon geeft vanzelf- sprekend licht verf kalk cement geuren gezamelijk tegelvloeren tegelwanden voor en achter glazen puien in staal gezet het is nog vroeg in Rotterdam…

...Want in Roemenië goddelijk apathisch waar al meer dan tien jaar geleden een god werd weggezonden omdat de mens hem niet meer moest draaien steden langzaam om de as van de inflatie draaien de nek om dragen vrouwen het hoofd in doekjes voor het bloeden de jaren vijftig wederopbouw veegt men straten die nog vol bladeren waaien zullen…

in wederopbouw zijn zij uit beeld verdwenen toekomst dooft stukjes verleden herdenken met oranje tintje heraldiek en romantiek de stoere jongens van het pintje vrijheid is ons hoogste goed gebleken maar de zekerheid is wel gesleten langzaam zijn zij weer tot leven gekomen gezichten uit mijn dromen namen krijgen nu een stem angst…

Het overkwam een dorp als Arnemuiden Dat vaak verloren ging in zilte golven Nog hoor je in de klokken als ze luiden Hoe het herrees, maar nooit werd opgedolven Zoutziederij, wolwevers, handelsschepen d' Avilla die kwam plunderen en doden Afbraak en wederopbouw, telkens strepen Door ieders moed van weer- en oorlogsgoden Als Lazaretdorp…

Het overkwam een dorp als Arnemuiden Dat vaak verloren ging in zilte golven Nog hoor je in de klokken als ze luiden Hoe het herrees, maar nooit werd opgedolven Zoutziederij, wolwevers, handelsschepen d' Avilla die kwam plunderen en doden Afbraak en wederopbouw, telkens strepen Door ieders moed van weer- en oorlogsgoden Als Lazaretdorp…

Duits Dresden’s binnenstad: ´de altstad´ kreeg in 1944 ´n koekje van eigen deeg het centrum werd genadeloos gebombardeerd Maar na "het brand meester" bleken ze na de Duitse vereniging met meesterlijk vakwerk de ´altstad´ weer zo op te (her)bouwen dat ik als Rotterdams post-oorlogs kind alleen maar diep respect kan hebben voor zoveel architectonisch…

Klei is eigenlijk het enige dat helpt in een eeuw van afbraak en wederopbouw in een eeuw waarin niet alleen de schoonheid niet schoonheid alleen haar gezicht heeft verbrand in een eeuw die ieder van ons baarde, grootbracht en voedde, een eeuw weer van doorbraak en woede een eeuw die ons doorgaf tot waar we staan, in een moegeprezen moegestreden…

Klei is eigenlijk het enige dat helpt in een eeuw van afbraak en wederopbouw in een eeuw waarin niet alleen de schoonheid niet schoonheid alleen haar gezicht heeft verbrand in een eeuw die ieder van ons baarde, grootbracht en voedde, een eeuw weer van doorbraak en woede een eeuw die ons doorgaf tot waar we staan, in een moegeprezen moegestreden…

je samen geen eenheid meer vormt een kluwen van liefde en haat je van elkaar vervreemd bent, onverschillig er kilheid en gewelddadigheid opborrelt elke betrokkenheid is weggeëbd het vanzelfsprekende niet meer vanzelfsprekend is is de ooit geknede liefde een chaos geworden een ontrafeling verworden tot een kilheid uit de pogingen tot wederopbouw…

Als morgen zoals verwacht Het landschap wit is Omdat april doet wat ie wil Maak ik geen grappen Zeker geen 1 april mop Want het is oorlog, verschrikkelijk oorlog “De schaduw van Rotterdam” Hangt over ook mijn land Mijn Nederland, mijn vader- en moeder land Zelensky sprak en maakte indruk Maar maakt Rutte zich echt druk Om Nederland…

zal zijn maar wat die waanzinnige egoïsten talloze onschuldigen aandoen kan niet vrij gelaten worden en daardoor aangewakkerd Ik denk dat we met een overmacht aan grondsoldaten naar die domme vechtjassen moeten gaan om hen eens en voor altijd te verslaan om de vredelievenden bij te staan en het misbruikte grondgebied vrij te maken voor wederopbouw…

1940 ROTTERDAM, dinsdag 14 mei 1940, kwart over één ‘s middags.... Een zonnige dag een levendige grootse havenplaats een warm kloppend mooi stadshart dan... plotseling… vliegtuigen in lagen bommen die vallen grenzen vervagen een bombardement op Rotterdam huizen in brand scholen in brand winkels in brand kinderen verbrand…

Uren later, als het sein veilig is gegeven Middels een afschrikwekkende sirene Ga ik terug naar mijn straat Op de plaats waar mijn woning stond - Een diepe, snel gladgestreken vlakte Brandweermannen, uitgeblust De laatste verkoolde resten worden Weggeveegd, van een wederopbouw Kan ik niet langer zeker zijn, zo Volledig verwoest ben ik…

We, ze leren niets van het verleden het verleden leeft voort in ons/hun heden in Oost-Europa in het Midden-Oosten in Midden-Afrika en nu ook, op Rotterdam-Zuid Het is weer oorlog in de stad Rotterdam Rotterdam staat op scherp mijn hart bloedt mijn Rotterdamse hart kind van het puin man de wederopbouw De wereld is puin, puin, puin de…

Na de oorlog, wederopbouw de woningnood zou doortastend worden aangepakt nou het kwam er niet van idealen ingezakt koude oorlog, stijgende prijzen burgemeester van Ulrum ging bewijzen dat het toch kan het 1000 woningenplan vraag niet hoe dat kan voor de gele provincie Groningen kwamen ruim 1100 woningen.…

De stad die nog slaapt onder volle maan. Lichten op de Zwaan en langs de kade, terwijl nu en dan schepen voorbij gaan. Rondom de Laurenskerk en daken van huizen hangt een serene stilte. Later weer aan het werk in kantoren van beton en glas afgewisseld met monumentale gebouwen. Moderne architectuur en nostalgie. En zie de havens met…

Mensen mogen hun dankbaar zijn, voor het helpen voor de wederopbouw van een land.. En dan terecht komen in zo'n toestand.. Zich in willen geven voor vrede en een betere wereld.. Je leven wagen in een oorlogsland.. En dan omkomen door zinloos geweld.. Ze probeerden om de levens van onbekende mensen op te bouwen..…