Alle inzendingen over Wintermaand

Niezend in zijn schnaps, scheurt hij de wintermaanden uit zijn agenda...…

De zomerkleren weg, weer het wild gepruts met knopen, oorwarmers sjawls en wintermaand en elke dag weer stamppot met Unoxworst. De vreselijke regelmaat der dingen; Ik kan een golf van walging niet bedwingen.…

Zijn benen schuiven langs elkaar en volgen een ritme dat als stemmen in zijn hoofd van wintermaanden zingt. Een keten rond een steen geworpen, zo is deze boef geboeid: met ijzerdraad en diamant. Het volk haalt, met bloedbesmeurde koning in het land.…

in deze donkere wintermaand ontwaakt de zon zo schuchter maar binnen deze kerk gebouwd op ‘n klaterende levensbron straalt ‘t zachte gouden licht zingt men over barre wintergrond juicht men het ontluikend leven zo nederig begonnen in de kribbe langzaam aan kracht winnend naar de langste dag…

als ik een vlinder leven laat door slechts haar vleugels uit te vouwen in pastel dan schijnt geluk door ramen en mijn open deur laat lichte uren binnen daar dan teken ik een ziel in broze schetsen tot de glimlach van de tijd ons bij elkaar brengt in de dromen van vandaag och wat zie ik graag een zomerbloem in wintermaanden…

Afgemeerd lig ik hier de motor zwijgt voor wintermaanden Afgemeerd aan de oever van de rivier kabel aan de bolder Geen schipper durf ik naar de koers te vragen Geen boeking wordt er gedaan geen kinderstem geklets,roepen Geen kip....…

Sta even stil en blik terug hoe het een en ander is gegaan al wat gebeurd is mooi en minder mooie worden herinnering en in de verborgen plooien van het onverwachte ligt nieuwe hoop gewikkeld wacht ongeduldig het nieuwe jaar om groots uit te pakken vouw dit jaar met liefde dicht proef nu van de kille stille wintermaanden en laat je gaandeweg…

In het bos stond een boom Met zijn takken wijduit Liet voor het dier Zijn eikels vallen als buit Het dier zo fier verzamelde en verstopte zijn voer Voor de barre wintermaand Hij moest hebben een heleboel Voor zijn knorrende wintermaag Het ene vergeten eikeltje Wachtend op regen en zon Om dan te gaan groeien in het bos Tot een grote volwassen…

de geur van zure tepel rebellie zonder hartevuur dove netel kwartel op tafels gedoopt in gierst bij boeren geruild en opgedeeld in kavels besproken niet anders dan gedane zaken in luiletterland duf gepriegel in kantlijnen van schuldeloze burgers met salie in hun gerstenat groene knoppen al uit de tak monsteren verlopen wintermaanden…

voldoende en in overvloed te horen, te lezen te voelen onbegrip of juist warmte negeren of een luisterend oor een reikende hand of een afwijzend gebaar leven en dood allemaal zo dicht bij elkaar donker en licht groeten of voorbij lopen wist jij fluisterde de wind dat een vriendelijk woord of een hartelijke groet twee lange koude wintermaanden…

In het land van ontluikende tulpen, staat de zon gedurende het voorjaar grillig hoog, warm gekarteld, traditioneel wordt het lente, na de tijd van extreem koude wintermaanden ondanks krokus en hyacint geuren overal lentekriebels, ziet men dubbele gevulde bloemen, bloembladen, gecultiveerde tulpen in opvallende kleurencombinaties, liefdevol…

De maand begint met natte kou Het oude jaar maakt baan Al wat we wilden en wat zou Het is voorbij gegaan Een nieuw jaar en een nieuwe kans Om dromen waar te maken De wintermaand verbergt, verstilt De sneeuwkristallen kraken Moeder Natuur verandert zacht De wensen en de dromen Onder een toverlaagje ijs Gaat transformatie komen…

Ik heb er nog een nachtje over geslapen Over de eerste uitzending van wintermaand Maar ik blijf bij m’n standpunt Ook zelfs met 2 miljoen kijkers Reclame, reclame en nog eens reclame haar programma, zijn partij tussen alle blokken Floortje en Marc, 2 pubers en juf Linda Licht, luchtig maar in feite heel leeg Allebei lieverds van zee…

Een vreselijk koude kip uit het dorp Hardinxveld had laatst op een morgen een modezaak gebeld Zij vond de wintermaanden akelig kil en guur en wat ze ook probeerde ze kwam niet op temperatuur Haar vraag betrof een bontjas passend bij haar postuur niet al te opvallend en zeker niet al te duur De brave winkelier nu was belust op elke…

Toen kwam jouw jeugd voorbij, sindsdien kom ik zintuigen tekort, na de droogte van de wintermaanden, worden pioenen roze borstels, steken schorpioen met zoet venijn, ontspringen bronnen die de lusten mogen lessen, ontkomen aan de slavernij van tijd dien ik mij naar hartelust te bedrinken uit de klare deugd die de Poëzie schenkt, onverzadigd…

De wintermaanden hebben gedragen en gebaard hebben ons als voorjaarsboden aangestaard, wensen nu eveneens met het daglicht te spelen, al wilden krokussen deze zonnestralen al stelen. De aarde is vol van al dat water door de stormen, wil ze haar wil nu tonen in deze verschijningsvormen.…

De 26e XII van Wintermaand MDCCXXXI…

De dood is de gezel der lange wintermaanden, plichtmatig, zoals zij, voor de armen op het land. Zij zwoegen rustig voort, zij strooien nieuwe zaden, en rustig, als een veldbloem door een kinderhand, plukt hij een zwoeger weg van de omgeploegde aarde.…