Alle inzendingen over Zeemeermin van Kopen

Haarfijn en op de man af schieten ze het plaatwerk: 89 geworden in een bejaardentehuis op Bornholm. Een halve eeuw terug had ze triomfen gevierd als prima ballerina bij het Koninklijk Ballet van Kopenhagen, waar ze model stond voor het bronzen beeld van Edvard Eriksen. Alles kijkt gerimpeld de lens in, vooral de armen als geploegde akkerstroken…

Dat was, wat je gisteren aan de waterkant zag: Ik ben die zeemeermin, eerlijk waar het is alleen een beetje raar: als ik weer de kant opklim, MET benen: maar ZONDER vin.…

Die zeemeermin in Kopenhagen, Elisa, wacht op mijn lokroep...…

kleine zeemeermin…

de schelde wemelt van zalm en zeemeermin ik zie ze vliegen…

kleine zeemeermin het zeezout glanst op je huid teer monumentje…

Ik ben min of meer een zeemeermin.…

een zachte stroming vervoert mij in haar golf ze neemt me mee in kolken schuim haar wereld stroomt mij over ontvoert mij machteloos ik laat mij gaan verpoos in haar in haar zilte armen verdrink ik onze liefde…

Ze verrees uit de blauwe baai zoutschilfers aan de staartvin belaagd door de tijgerhaai die haar wonden ruikt. Het zilver van schubben een kiezelstrand Haar handen krullen krols. Zie ze lonken naar de stad die gevels koestert waar de koningszoon schuilt in een nis klaar voor een beet in een haak. We gluren gretig naar de wenken Vergeten…

Ik zag laatst vanaf een veer Een zeemeermin in de weer Heel ongeremd En ongetemd Wat gaat zo'n viswijf tekeer!…

Een zeemeermin uit Westerschouwen wou dolgraag een aardse man trouwen ze zong wuft en trots "kom hier op mijn rots" maar wie kan van een viswijf houwen?…

Het geluk bracht mij naar de zee. Het bracht met het zout van de golven ook het zoet met zich mee. Ik hoorde reeds van verre het minnelijk gezang van die vrouw vis uit de zee. Zij dreef op onstuimige golven en nam mij op haar staart mee. Het geluk bracht mij naar de zee. Het bracht met de wassende golven ook de rusteloze diepten met…

Kijk daar bij die scheefgewaaide bomen zal ik blijven komen want zo zei men bij de haven daar ligt een zeemeermin begraven Aan de vloedlijn zoek ik mooie schelpen en ik leg ze op die plek Dat de mensen lachen kan ik ook niet helpen Misschien zijn ze wel een beetje gek…

Even vlug trok jij een ander plan zwom aan land rekte je uit toen de zon haar warmte en licht aan je gaf jij glinsterend mooie water fee het zoute water droop van je af maar de golven wenkten je terug je riep nog kom het kan ik liep met je mee maar bleef op het strand en dacht was ik maar een zeemeerman…

De zeemeermin slaat haar staart om de benen van de man sleurt hem mee naar de diepte van haar wezen Samen bereiken ze de kern van hun zielen, ver buiten het aardse bestaan…

Een strandjutter op Ameland Liep vele dagen op het strand Hij vond een vette zeemeermin -met een gezette onderkin- En bovendien een haaientand…

De zeemeermin wou hem verleiden. 'Dat viswijf kan mij niet verblijden: ze is onbevoegd,' dacht Don Juan misnoegd. 'Ik verkeer niet met naadloze meiden.'…

ik heb die ogen gezien, groen als de zee ze had geen been om op te staan maar danste met schelpen in haar hand en in de diepte van haar ogen zwom een zeemeermin naar sprookjesland…

de zeemeermin zong angstig haar allermooiste lied terwijl zij wegzwom voor de haai die zei: maar ga toch door ik vind het prachtig zo’n allerlaatste levenslied…

Wat niet te koop is, dat is echte vriendschap. Vriendschap dat spel van overleg met zachte emotionele waarden. Zonder verzuring blijft er ruimte voor begrip. Elk stap is nimmer één te veel. Ziet niet neer op de levenspech. Kijkt bij voorkeur terug op de goede dingen die zich in herinneringen bewaarden.…

Kostbare kolossen zwaar van poot de staart geknot en billen ach wat voor billen stille ogen in een eigenlijk vrij kleine kop slapen staande staande slapen erbij dromen of is het meer dan dat…

Er zijn zo van die dingen die kan ik niet onthouden en nu vraag ik mij af ligt het aan die dingen of ligt het aan mijn kop…

Het was een raadselachtig schilderij een klein doodshoofd bovenaan daaronder een dode vogel zei mijn vrouw de kop van een stervend rendier volgens mij het was heel mooi ook van heel nabij…

wij willen alles kopen verteren, consumeren bergen eten, stapels kleren een auto, een huis, veel vertier we kopen de luxe we kopen 't plezier als wij zo doorgaan met gebruiken, verbruiken de centen te ruilen de aarde vervuilen roept eerlang iemand "stop" gedaan nu met kopen de wereld is op…

Mam, zegt zoon ik heb er geen ruimte meer voor dus ik zeg, dan zet ik hem te koop! Op een gerenommeerde site bied Ik het ding te koop aan, tenslotte zijn er zat mensen die wel zo'n ding willen hebben toch? En dat blijkt, want er gaan een paar mensen ver onder mijn vraagprijs zitten.…

Ik schrik me dood want Ariël wordt zwart Kan ik mijzelf nog wel in haar herkennen Ik weet niet of ik daar wel aan kan wennen En is het te verdragen voor mijn hart Gelukkig heb ik nog wat Ariel Met twee capsules lukt het zeker wel…

ik draai een kleine revolutie af ik draai een kleine mooie revolutie af ik ben niet langer van het land ik ben weer water ik draag schuimende koppen op mijn hoofd ik draag schietende schimmen in mijn hoofd op mijn rug rust een zeemeermin op mijn rug rust de wind de wind en de zeemeermin zingen de schuimende koppen ruisen de schietende schimmen…

mocht ik jouw zeemeermin ooit zijn louter verlangen uit zout en zand gekneed gekleed door vloed en naakt bij eb wentelend getij trotserend…

Water water Ik spring erin, ik voel me als een zeemeermin. Water water Zout of zoet, water is en blijft natuur. Water water zeg nooit later, maar leef nu!…

Langsheen de kusten van Israel ziet men sinds kort een dartele del. Zakt de zon in 't sop dan duikt een min op. De Joden schrikken zich een keppel.…