Alle inzendingen over Zondag met Lubach

Wat is die Lubach toch een oproerkraaier En dan die stem hij lijkt wel een castraat want ballen toont ie niet die onverlaat Weg met die noordelijke onrustzaaier Een dikke 10 gun ik die onheilstichter Te hoog? Welnee...´t is op de schaal van Richter…

Your poetry, (so great of course), comes first May we present: 'Gedichten point enel?' Fine verses, read them loud, they rhime so well! The poems on other websites are the worst! The Belgians nor the Germans do come near You find the very best speedsonnets HERE!…

Dus Lubach gaat met RTL in zee Hij groeide uit tot een der grote namen Maar Arjen onderbroken door reclame Is dat wel zo’n aantrekkelijk idee? Jack Spijkerman koos ooit voor commercieel Vergetelheid en hoon waren zijn deel…

Ja, Lubach, maar die gaat straks commercieel…

Het is niet alleen molens meer, met klompen, Cruijf en kaas Nee, Nederland is Second Best, en Lubach is de baas! We hebben Trump eens laten zien wat ons klein land vermag Want klein maar dapper strijden wij zoals hij nog nooit zag!…

Heimwee naar familieklittenband, moe van zondags lege uren?…

Er is iets met de zondagmorgen als stilte heerst in vroege uren, die langer dan gewoonlijk duren. Dan ben ik thuis, en als geborgen. Nog nauwelijks begonnen kijken straten voor zich uit met auto's, fietsen - zo door de ruit als voor gebruik verzonnen. Het heeft iets weg van Legoland, een speeltje voor een kind dat elke dag opnieuw begint…

Zo zondag is de morgen zo zeg ik zie ik je graag zo zonder zeg ik zomaar…

het is weer zo'n grijze-grauwe zondag een dag waar niets hoeft, maar alles mag achter pc, mailen en telefoneren nieuwe spelletjes proberen tv is ook iets voor zo'n luie dag boer zoekt vrouw is wat ik zag morgen weer een nieuwe dag op het werk na onze doorstart staan we weer sterk…

De zon laat via haar stralen weten, dat zij de naam vandaag eer doet!…

De zondag is aan mij voorbijgegaan Vlug ging zij zonder vaarwel Onrustig lig ik voor het slapen Af te wegen wat ik niet heb gedaan Zoveel mogelijke zaken te bepraten Alleen mijn ziel onder het deken Geeft U mij eens wat aan Zo is mijn bed te verlaten Graag had ik iemand ontmoet Op de fiets richting het niets Een wisseling van de ware…

Het was op een zondagmorgen, de lakens lagen strak gevouwen, we baden tot de dove goden of we alsjeblieft dan eindelijk... We zoenden, een fermate, jij wist plotseling hoe alles moest, als de moeilijkste knoop, zei ik. En er was hoop. Later stonden we erom te lachen in de vuistjes van ons kleinste kind. Ik strikte de linten in je haar.…

De stilte, nu de klokken doven, Wordt hoorbaar over zondags land En dorpse woningen, waarboven Een schelpenkleurge hemel spant. De jeugd keert weer voor d' in gedachten Verzonkene, die zich hervindt Een warm, van onbestemd verwachten, In zondagsstilte eenzelvig kind.…

het is zondag. en niets zegt me dat het nog steeds hartje winter is. in de tuin groeit het verlangen naar strelende handen.…

Zo'n zondag waarop de zon zich niet laat zien, dat het 's morgens zo lang donker blijft dat je beter de ochtend in bed vertoefd? Zo'n zondag, waarop je niks doet, waarop alles mag? Ken je zo'n zondag? Ik nu wel, en ik zit me heerlijk in mijn zondagse vel!…

De geur van rozen een gebrom hoog in de lucht zo teder de wind…

Maar zondag zou toch vrijdag moeten heten want ik heb vrij op zondag en een proper geweten!…

ik dagdief me naar je toe, al besta jij enkel uit zondag en ben ik slechts jouw weekdier.…

Hoe mooi, hoe uitgekiend, om: juist op deze prachtige zondag, in al haar glorie ze haar warme stralen richting ons sturen mag!…

alleen maar zonnen op zondag maar ik moest! ging ik niet was het een zonde zonde van de zon op zondag…

Rustdag zondag, kijk ze lopen naar de kerk, vrij van alles, vrij van werk Netjes in de rij, muntjes op zak, voor de collectezak, voor kerkgemak want het is zondag. Vaste prik, elke zondag weer, zie je ze gaan, hoedjes met, of zonder veer Achter elkaar voor het gemak, want het is zondag, en die verloopt strak.…

Zo'n dag waarop de thermometer stijgt Naar waarden die wij kennen uit de tropen Doet je weer op een mooie toekomst hopen En zorgt dat je weer eens de kriebels krijgt. Toch rust er op zo'n zomerdag geen zegen. Na zonneschijn komt immers altijd regen.…

Zondag kabbelt 's nachts voorbij wanneer ik rust in vergetelheid mijn compagnon (hij kent de tijd) slaapt mee, zet alles op een rij Laat me nog niet wakker worden ik zie fantasieën razen Bailey's glas uit wolken blazen tussen ongepaste borden Dichten kun je slapend af een kwestie van diverse wegen vloeiend, om geen woord verlegen een…

Spreeuwen kwetteren dat het lente is de tuinmeubelen tevoorschijn gehaald en in de zon gaan zitten kijken naar de mieren die een autostrada aanleggen op ons terras Later, binnen, het strijklicht over de anemonen rose en paars gloeiend in de lenteavond ik dacht: God is een natuurkundige formule die het licht over de bloemen breken laat Nog…

Elf uur Lokale TV bakken koffie of mokken thee twaalf uur Buitenhof, politiek variété één uur boeken en cultuur maar dan de radio, vlug 89.5 FM sport lokaal mijn jongen schiet nét tegen de paal verslaggever gaat met zijn naam aan de haal Giovanni Hainje, niet zo moeilijk toch? logisch dat ik baal! vijf minuten later…. Govaane Haanie…

Over dorp en over veld 't helderklingend klokske schelt; oud en jong, de dorpelingen naadren langs de wegelingen, ieder op zijn best gepint, vro en welgezind. Wierookwalm en orgelklang, stille bede en kinderzang smelten in harmonisch stijgen t' midden een godvruchtig zwijgen, en eenvoudig wordt aanhoord Gods eenvoudig Woord.…

Oktober. De dagen worden sneller moe en staan met tegenzin op. Het is nog donker hoor. Ze willen dat ik iets doe. Voor hen. Wij samen, wakker, toch? Of ik de kelders van de duinen weet wonen. Of de instelling voor Gesleten Dagen. Ze willen her en der zoetjes beter worden. Ja, maar zwijg. In haar ogen tonen de bloemen nog steeds de glimlach…

het dorp vol zachte geluiden wat koerende duiven op het plein de wind die het gebladerte terloops streelt gezangen achter het glas in lood van de kerk de tijd is stilgezet ik droom dat ik niet wakker word zondag is nog niet begonnen…

Ik hoor nog hoe Den Uyl ons destijds ernstig onderwijst de autoloze zondag werd verplicht we fietsten op de snelweg zo van Amersfoort naar Zeist en 's avonds weer terug met zonder licht Dat waren nog eens tijden u heeft vast nog wel 'n foto maar als ie er ooit komt wil ik een zondagloze auto…

er sloeg een paard op hol in het bos terwijl ik net aan het walsen was met een parasolzwam kwamen eikels en kastanjes aangevlogen als een gelegenheidsorkest met hoefgetrappel het bronzen tapijt werd opgeschud als een dekbed een hoed waaide verveeld langs de beek er hing een ruiter aan vast de zon scheen maar dat is een detail…