inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 11.300):

Zondag

Er is iets met de zondagmorgen
als stilte heerst in vroege uren,
die langer dan gewoonlijk duren.
Dan ben ik thuis, en als geborgen.

Nog nauwelijks begonnen
kijken straten voor zich uit
met auto's, fietsen - zo door de ruit
als voor gebruik verzonnen.

Het heeft iets weg van Legoland,
een speeltje voor een kind
dat elke dag opnieuw begint
met luchtkastelen aan de kant.

Ook lijkt het door het raamkozijn
op 'n aquarium waar vissen zweven,
om tussen werkelijkheid en schijn
er tover aan te geven.

Het leven, in zondagspak gehesen,
nog onbestemd van alle doelen vrij
past door zijn eigen mijmerij
als gegoten bij mijn wezen

want in de loop van heel de dag
wil niets bijzonders meer gebeuren
- en in die leegte kan 'k bespeuren
dat er iets moois verborgen lag.

Schrijver: Porter, 31 mei 2006


Geplaatst in de categorie: algemeen

5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 439

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)