Alle inzendingen over Zondag was vroeger e

Bij e-mail lijkt er heel veel fout te gaan Hoe wij dat toch in het verleden deden? Ook zomaar ‘dus’ noteren zonder reden? Of puntjes waar geen puntjes moeten staan? Zo komt er dus een e-mail protocol Niet zondags, geen gescheld en ook geen lol…

duizend kramen op straat en plein compleet bezet straks die binnenstad burgers komt en plaveit uw boekenpad met prijzen op kaartjes van de trein voor wie er met mij bij stil staat niet op uylenburg of waterlooplein daar moest je al vóór de oorlog zijn voor zoetzure uien galle met maanzaad van alle markten thuis heette de jodenhoek de handel…

Jij zweefde boven dagen van maan- naar zondag Groette de hemel en Maakte voort. Naar wie? Haastte je Groette en Bovendien Stierf jij D-u-i-z-e-n-d D-o-d-e-n Daar haat. Zomaar. Opeens Aanleiding?…

zwarte aarde, elektriciteit loopt eenzaam door de lucht langs bomen en velden naar de hoeven de huisjes de keetwagens in het gehucht, herfstig in de nevel wachten er de W E R K E N op de ochtend vol kilte, gemompel het stalen gerucht.…

Ljocht tusken beammen fan eartiids ferduste poëzy har yn it hear en fear yn e limoer fan ljocht bruts se iepen trochskinend yn e linen fan natûr fuotstapjend op e wyte wei sa sêft yn sjeandereach wher yn fûgels fleane ûnmerkber hast stil yn it tsjinljocht fan e joun vertaling Licht tussen bomen van vroeger verdrong poëzie…

Chapeau voor ruim tweehonderdvijftig snelsonnetten waarvoor je trouw de zondagsrust opzij moest zetten, al deed je dat geheel Pask(e)willig, welbeschouwd. Voortaan mag jij als brave hendrik ’s zondags rusten. Het Stoute Gijtbier zul je trouwens ook best lusten!…

Vroeger vluchte ik het uit huis Voor Neil Diamond, en hits als ding a dong En vooral als moeder meezong Kwam ik voorlopig niet meer thuis Vanaf zondag wordt alles beter! Radio 10 verdwijnt dan uit de Ether!…

Zo heet als zondag heeft het in april Sinds mensenheugenis niet mogen wezen Zo viel alom te horen en te lezen Het wordt nóg warmer als het even wil De thermometer lijkt weer niet te stuiten Het geeft je echt zo´n warm gevoel van buiten…

Afgelopen zondag, al valt het me zwaar, Was een van de belangrijkste dagen van het jaar. Vroeger, las ik in de geschiedenisboeken, Ging men vader dan bezoeken, Nu gedenkt men vader het hele jaar. Maar hoe je het ook wendt of keert, Een beetje aandacht is nooit verkeerd.…

de wereld is een bol b r e e d u i t g e m e t e n h a n g t e - e - n - g - r - ij - z - e - m - a - s - s - a rond te zijn H-O-O-F-D-P-IJ-N…

M I S T De l e e g t e van m i s t i s volmaakt heeft alles wat elke andere l e e g t e m i s t…

Ze was zo blij, mijn moeder, want ze had zo'n lief boeket gekregen van fleurop met lelies, roze rozen, vol met knop, wat groen erbij: het deed haar heus wel wat. Das mooi, want wee, als ik het was vergeten kreeg ik het vast nog op mijn bord gesmeten.…

zich niet dat zij van alles echt onvoorstelbaar teveel hebben De Wereldkampioen van zondag 18/12 Doet in een vergelijking alles veel kleiner Met sportieve grootsheid VERZILVERD IN GOUD...!…

D e geur van ... E en lijf .... M et .... N eus, ... O og en .. O ok oor voor D e ziel die voelt.…

Vroeger op zondag, Met je ouders naar het strand. Vlakbij Heemskerk met je voeten in het zand. Blinkend het zonlicht ontvangen in je ogen. De toekomst nog lang niet vervlogen. Je hoofd nog vol van het heden. Dat is nu lang geleden.... Het is nu raar...en denk telkens... Ik hier jij daar. Dag lief mens.…

Eeuwige nazomer 't Was reeds november haast Maar -regelmatig toch- Scheen weer de zon Soms was het bijna zelfs Zondereenjasaanweer Wat onberekenbaar Omdraaien kon…

Wij zijn geen dominees maar handelsgeest Wij vragen niet hoe 't vroeger is geweest Op zondag trekt men er en masse op uit De Scheveningse bosjes in Den Haag De lommer van het bos, Haarlemmer hout En Planken Wambuis - 't is er berekoud Of 't ook in Rotjeknor is, is de vraag Want enkel 's nachts maakt men haardblokken buit In de…

Orhan Pamuk Niet langer veilig Om wat hij denkt Zegt en schrijft Waar is R-E-S-P-E-C-T Toch gebleven? R-E-S-P-E-C-T Eerbied slechts Voor een ander (Nieuw) leven Waar is R-E-S-P-E-C-T Toch gebleven? Baan van schrijver dezes Hufterig en onbeschoft Na een ernstige Ziekte gejat Daar ik gewóón Wil(de) leven...!…

Eerder een ziekte die je met een handvol hopeloze idioten deelt, een uitgekookte klacht die anderen vooral verveelt en 's nachts - een h e e l k u n s t is het niet. De kamer blijft een kamer, het bed een bed.…

'k Was thuis en Dacht dat ik droomde 'k Was daar en Zei tegen mijzelf: Voor áltijd Nooít meer eenzelfde N-E-G-E-N - E-L-F…

Voor E.…

je ’t gevoel dat door je kamers waart niet vrij met vlekjes kan betichten van welgemeende poëzie immers, zonder sproetjes op zijn bekje is de giraf maar licht vervormd paard met een wel h e e e e e e l lang nekje…

D e ene dag is de andere niet E n dit is precies zo met mensen C haos soms in hoofden E erlijkheid vaak vaag P recies dan gaat het wringen T elkens als waarheid zich wil openbaren I s het tegenovergestelde het geval E igenlijk onaangenaam…

Dit is ons T o r t e l d u i f j e s-spel en ja...het bekoort Soms stemt het droef,tot tranen toe dan weer blij met een schaterlach. Soms lijkt alles zoek,... verloren maar dan komt het terug Nu eens bent U zo ver weg dan weer heel dicht A D E M B E N E M E N D dicht bij…

N-ooit G-enoeg W-ijsheid E-motie L-iefde L-ust is T-evens, H-oe je het ook wendt E-n/of keert B-eslist E-n S-ubtiel T-egenstrijdig. Hoe R-aar E-n V-aak contrasterend E-igenlijk, dat N-are G-ezichten E-volueren... Living well is the best revenge; R.E.M.…

Ik kan niet b e t e r doen dan best, Zo wil ik ’t dan bij a n d e r s zoeken.…

Versteende stem van vroeger tijd! Wat spreekt gij tot mijn hart, En wekt er droevig echo's op Van weedom en van smart?... 't Is van van een vroeger lustpaleis Z e l f sombre puinhoop thans, En slechts herinrings avondrood Ontgloeit het nog met glans.…

dat ga ik je zondag vragen…

E en man vast ..... I n de ...... N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

, piepte ik, ‘…òf een p o e s j e?’ De klap die kwam kan ik vandaag nòg horen: schuimbekkend vloog de arts de kamer uit, kwam terug en schoof een lasbril op m’n oren. Maar ditmaal zag ik s t e r r e t j e s voor de ruit! Doch déze observatie hield ik vóór me, en prees het zicht. Kwam thuis op het geluid.…