Alle inzendingen over Zwaartekracht

In de trein staart de wereld je aan. Maar de bomen die verder staan staren langer. Ze zwaaien naar me omdat ze moeten van de wind. De wind heeft ook een hart daar niet van. Je hoort het zelfs kloppen in de trein. Als ze het kloppen stoppen dan vlieg ik. Ik vlieg over de mensen die de uitgang verstoppen. Hoewel, meestal vlieg ik…

met kabels als vleugels tart je de zwaartekracht vallen is vliegen als je geboren bent om te vliegen wandel in de lucht loop over glas van de hemel naar de aarde spring van de brug zweef en beweeg in ruimte en tijd go to the edge and peer over it wie ben je?…

De wereld is me Te zwaar geworden - Ikzelf was lichter Dan gedacht - niet meer Dan een pluisje ben ik Dat wordt voortgedreven Om te ontsnappen aan De zwaartekracht die me Dagelijks naar beneden Haalt, kracht ook die Zo vaak mijn eigen ik vermaalt…

Was te zwaar Beladen, vracht Die tot ver over Mijn grenzen ging, Spieren stram van Het starre denken, Ging door mijn ankers Heen en kwam op het Aangezicht van de Aarde te liggen Die me met magneten Leek vast te houden - Tot Jij met ontferming Werd bewogen en me Precies zoals ik ten Diepste had gewild - Tegen de zwaartekracht…

Over zwaartekracht valt in boeken veel te lezen, terwijl dit duidelijk plaatje juist inzicht zal kunnen geven. Wie had dit kunnen vermoeden, Er komt geen kracht bij kijken, Daarom moet je een begrip Altijd verstoffelijken.…

Ik hield de stenen zo lang in mijn armen dat het draagbaar leek en ogenschijnlijk bedroog Tot ik ze -wat bezielde me- op het punt van oplossen van me vandaan legde ..ik vloog..…

Steeds lichter plaats ik je op mijn weegschaal Tandje voor tandje wordt verzet, duw je weg naar een gedachte die ik niet denken wil Soms gewaarschuwd met een vingertopje laat ik je toch struikelen over de rand van mijn bed Ik heb de wereld beloofd je heel te laten en als ik jou centimeter voor centimeter beheerst en voorzichtig…

Zo-even ontwaakte ik zo zacht, ik dacht dat ik kon zweven, waar eindigt zwaartekracht tot hoever reikt de macht van leven?…

Terwijl mijn gemoed Zich zichtbaar verzwaart Tot in de diepste Krochten van mijn ziel Word ik opgetild door jou, Klein pluisje, dat Tegen de zwaartekracht in Zichzelf verhoogt, en zich Moeiteloos een weg Naar de hemel baant…

Wie denkt dat Kunst kijken Makkelijk is Kon zich wel Eens deerlijk Vergissen - Eerder is het Een soort gymnastiek, Want je kijkt Niet alleen met Je hoofd, Maar evengoed Met je spieren, Goede kunst levert Een soort kippenvel op, Het is een fysieke Gewaarwording, die Zich vergelijken Laat met Zwaartekracht…

Het huis is opgeruimd nu mijn hoofd nog handen om een warm glas lichten uit, staren naar een vlam, ongemerkt mijn zorgen verbranden Maar mijn schedel behoudt diep verborgen iets zwaars dat geen licht ziet, verscholen een verlangen te leven en ervaren mijn schedel behoudt mijn zwaartepunt…

Volg oude sporen terug naar wat voorbij zou moeten zijn maar niet losgelaten wil de kracht van zwaar het ver van verleden het dichtbij verlies geef en neem liefde in dit aards bestaan om de kramp te lossen hou ons op de grond zodat wij niet uit ons hoofd gaan op weg naar verdriet de kracht van zwaar het lief van liefde het dichtbij…

Is liefde een nieuw, scherend soort omhoogvliegen -- zonder zwaartekracht?…

Een eksterpaar bouwt een nest, zat van zwaartekracht, dwaze doolhoftaal...…

Onthecht valt een blad Ten prooi aan de zwaartekracht Op het zachte mos…

Lucht stuwt de buizerd cirkelend omhoog naar god ontkent zwaartekracht…

Mijn tranen - ze hebben plezier in het vallen - Ik ben De zon die op mijn tranen schijnt Ik ben De atmosfeer die warmte krijgt van de zon Ik ben De aarde die in leven blijft door de atmosfeer Ik ben De ruimte die aarde omgeeft Ik ben De zwaartekracht die ruimte bij elkaar houdt Ik ben En zoals ze vallen, ze laat vallen Mijn tranen…

licht is overal even snel ondanks de zwaartekracht die alles tot de hete kern dwingt het punt waar de steen vlam vat stel dat de ruimte stil stond omgrensd door vaste sterren als waakhonden, roerloos dan kan het rekenen beginnen zoals de baan van een kogel in het wilde weg gelost de loop loodrecht omhoog ontsnapt hij aan een vrije…

Behalve een engel valt alles wat men omhoogwerpt weer op de grond weer op de grond valt alles wat men omhoogwerpt behalve een engel ------------------------------------- uit: 'begrafenis van een keerkring gevolgd door eight love-poems', 1953.…

Aanschouw het geluid van stilte en de geur van zwaartekracht, als druppel leven uiteenspat op een espenblad als ragfijne nerven mist, de scherven worden opgedragen als bloedbaan in een bladerdak, waarlangs geen water is vermorst, in toegewezen grond, waar de moederkorst hem wacht, brak in tot de natuurlijke schoot, de toegang tot de…

ik heb gezien dat leven vallen is de één wordt hoger losgelaten dan de ander we leunen en we steunen wat klampen en verkrampen wat raken en verzaken wat beloven en geloven wat even wint de zwaartekracht en raken we de grond dan draaien we weer om…

wie ziet de stille in den lande gaan de bode van achteren vrij van zwaartekracht?…

Water drukt opwaarts zwaartekracht doet ons vallen vogels lachen luid.…

van nature mooi gewelfd rond haar sieraden schikt een vrouw haar kleed niets meer dan dat en minder dan de zwaartekracht van stof…

Mijn ziel danst mee in een zee van kleuren door het holst van de nacht weg van zwaartekracht en in 'n vonk gehuld met de zonnewind..…

Maar het miste perspectief geen verdiepte dieptes met verzwolgen gevolgen De rozen bloeiden zo vroeg dit jaar zij keek met handen maar een doorn drong stekelig in haar vinger witte rozen rood Zij keek naar het pluisje het pluisje in de wind dat bevrijd van elke last wegzweefde richting zon en voelde het volle gewicht van haar eigen zwaartekracht…

Ik passeerde tijd. Zij zweeg, liet mij voorbijgaan. Ik zing een lied in mijn hoofd, alweer. Bomen zwaaien, zwiepen. Een nieuwe wind, een nieuwe dag. Ik knijp mijn ogen dicht om de nacht te missen, maar zij is overal aanwezig, op tijd om ergens te zijn.…

Advocaten en notarissen Die zoals meestal maar Een zaak hebben om te Verdedigen, namelijk hun Eigen bankaccount die Liefst zo snel mogelijk Door en door gespekt moet worden Als een voorspoedig vetgemeste big Mijmerend over zoveel onzin Begin ik in mijn lichte euforie Welhaast gewichtloos te worden Tot ik door de wet van de zwaartekracht…

Er is een horizon gestorven in mijn droomland alsof er een boot met een ziel door de woestijn vaart en langzaam raakt de persoonlijke accu leeg er ligt een grasland omgeploegd in mijn werkelijkheid alsof de kust van een ver land mijn stem zal ontvangen uit zilte oceaanwind en spoedig verwelkomt mijn hart een nieuwe geest er…

de herkenning is waar je naar zoekt is vanuit waar je kijkt om de zwaartekracht van de ego te overwinnen heb je genade nodig liefde komt uit het niets en is vrij om niets te zijn…