8 resultaten.
Weekend
hartenkreet
2.5 met 17 stemmen
6.579 Laat me even aansterken.
8-7-93…
Coletje
netgedicht
3.8 met 6 stemmen
1.033 Coletje was gisteren jarig
kreeg een kaaps viooltje
in een potje en at het op
Coletje moest aansterken
ze had een zware bevalling
voor de boeg de maan was vol
met de geboorte van haar zoon
zo gaat het leven van Coletje
al een hele tijd en enkel
de planeten die het weten
pampers at ze eerder al…
Schuilruïne
netgedicht
2.8 met 4 stemmen
429 Hopen op een wonder
waarin ik niet geloof
een verlenging, weer kunnen
wat gewone mensen doen
op gewone dagen, eten
en niet verdrietig zijn
Aansterken, mezelf restaureren
de namen van mijn ziektes
niet meer nodig hebben
Alleen mijn neus is gezond
zet me in mijn eigen stank
ruikt waar het naar toe gaat
Duiven koeren klaaglijker
kauwen…
Flip
netgedicht
3.7 met 7 stemmen
337 De schildpad, die Flip is genoemd, mag aansterken en wordt daarna teruggebracht naar de Golf van Mexico.…
Styx
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
318 Zilveren rivieren houden zich op de vlakte
doch houden in het blauwe schijnsel
onopgemerkt de wacht, zoeken in
luchtledigheid naarstig naar bovenaardse
kenmerken, lenen zich als doorwrochte aderen
bij uitstek voor onderkoeld aansterken,
gaan loom voorbij aan boodschappen
dagzomend achtergelaten of verborgen
dagdromend aan het oog onttrokken.…
Ommezwaai
hartenkreet
4.2 met 9 stemmen
1.114 Ik vertel ´t namelijk graag,
zit er al even mee in m´n maag
Ze zei, `sterven zult u snel`
Nieuwsgierig als ik ben zei ik, `vertel`
Ze zei, `lijfelijk zult u er niets van merken,
ik kom uw goede kant aansterken`
Ik wist niet wat ik toen voelde
en ik vroeg wat ze precies bedoelde
Ze zei, `dat was je zwakke kant die sprak`
De godin keek me…
Vierde akte/ parallelle aarde
netgedicht
3.3 met 7 stemmen
657 weer
het was begonnen twee jaar terug
toen vader en moeder trouwden
Vader komt vandaag terug
van zijn spirituele reis in India
en moeder ging zijn favoriet
'blauwe appeltaart' bakken
ze heeft nog wat bloemetjes geschikt
om haar blijde hart de vrije loop te laten
Ze houdt het hout
van het aanrecht vast
om zich te vermannen
ze moet wat aansterken…
Ons doel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
241 een reis om nooit te vergeten zou het worden, samen de wereld rond,
jij en ik. Stoffige landkaarten opengevouwen op tafel, waar we vol plezier
zijderoutes aan elkaar knoopten, onontgonnen kleuren die we op gingen
snuiven, in landen die wij nog nimmer hadden mogen betreden
condities moesten op peil worden gebracht, uitgedaagd, aangescherpt,…