Alle inzendingen over aarde hebzuchtigen

Denken meester te zijn over de wereldgaard niet over eigen aard. Hebzucht is het allerlaatste toevluchtsoord voor al het falen.…

De hebzuchtigen hebben jou leeggeroofd en kapotgemaakt...…

Dat nu ons belastinggeld, opnieuw door de banken wordt geteld, daar moet ik van balen, wij mogen nu betalen, voor de hebzucht van banken en hun falen. Bij veel bedrijven gaat het slecht, soms denk ik, is dit wel echt, of maken ze nu schoon schip, zaten zij toch al op de wip.…

Heb je ooit bereikt Wat je toen wilde En gekregen? Ik gaf je alles Keer op keer Het was niet goed Viel telkens tegen Ik schoot tekort Jij wilde meer Je ging weg Op zoek naar beter Op jacht naar alles Jouw geluk Je kwam langs Als een tornado Zo kort en heftig Fel en vurig En na afloop Weer verdwenen Vernietigend Alles stuk Heb…

Op de planeet waar ik sinds kort verblijf, hebben wij het voor elkaar gekregen, dat de warmte is gestegen, door de hebzucht die ons drijft. Hebzucht, het moet steeds meer, genoeg is zelden nog genoeg, voor matiging nog te vroeg, dus nemen we van wat er nog resteer.…

de verblindende schijn van het aardse genot weeft een donker gordijn om het wezen van God want ook al is Hij de bron van het eeuwige licht zoals een wolk voor de zon bedekt waanzin ons zicht wie de lust kan bedwingen en de hebzucht kan temmen zal Zijn glorie bezingen in ontelbaar veel stemmen…

je woorden aaien langs mijn wangen strelen zich een weg naar beneden en nestelen zich naast mijn lippen die ik stijf dichtgeknepen houd ik wil niet proeven met welke saus je déze keer je gerecht hebt bereid onsmakelijkheid voert de boventoon door het allesoverheersende ingrediënt dat volmondig naar hebzucht smaakt…

En weer wordt hier bewezen dat door, dit in fluweel verpakt bedrog innig omarmt door eigen hebzucht en angst voor wat er na ons komt, ieder opnieuw naar de afgrond stormt.…

hier moet het ergens zijn klepperende lepelaars onderbraken even de hebzuchtige koortsige verlangens hier moet het ergens liggen hier zouden ze op dat machtige Zuidland botsen zo zuidelijk had nog nooit iemand gevaren de kaartenmakers lieten hun verbeelding spreken het Zuidland werd een getekende werkelijkheid hebzucht voedt…

het is de slang die ik moet volgen maar veel liever mijd zij glijdt in onmogelijke bochten door het aardse slijk de wrede ogen maken geen onderscheid zij bijt altijd het gif van hebzucht is genadeloos in een levenslange strijd zij bood mij de appel aan symboliek voor macht hoogmoed heeft de eerste hap gedaan het paradijs…

Onze Melkweg staat zwaar in het rood en onze wereld is op sterven na dood verantwoordelijk voor deze mismanaging de vernieling van de dampkring ingegeven door jaloezie en hebzucht is de mens, en dat is geen klucht nog eventjes en het is gedaan met onze aarde omdat een denkend wezen hem niet kan schatten op waarde de mens kan geen andere…

de grens van mijn adem dus kan ik slechts zuchten wanneer de aarde beeft en de wereld wil laten verdrinken in de hebzucht van bedrog…

Aan hebzucht gaat de aarde diep te gronde en oorlog lijkt er nimmer van de lucht. Het kon een paradijs zijn zonder zonden, doch onheil maakt de sterveling beducht. Miljoenen mensen slaan weer op de vlucht. Waar blijft de tijd? Die heelt toch alle wonden? Dat mensen arm zijn, laat de rijken koud. Oneerlijk is het aardse slijk verdeeld.…

Gelukkig is er tóch een happy end: een grote plaag op aarde is verdwenen. Het resultaat is werk'lijk ongekend. Een wereld van natuur is opgebloeid. Een paradijs op aarde is verschenen! De mensheid heeft zichzelve uitgeroeid.…

Gabriël richt een meteoor als een berg op de mooie blauwe aarde, het einde van ons bestaan; opgelucht zien we het ding op Jupiter inslaan. Collega's overtuigen Gabriël dat de mensheid vanzelf uitsterft door het gedrag van hebzuchtige halve-garen; hij kan zich de moeite besparen.…

Het zijn de zonen de vaders en de dochters die op te koude aarde sneuvelen voorgoed hun ogen sluiten is op hun lippen een laatste roep om hun moeder in hun doodsstrijd de hunkering naar haar zo warme schoot?…

verdeling van gestolen buit, de heerser zwaait met de scepter van geweld, levert zich niet uit aan de moraal, maar een springtij is niet te stoppen en vertakt de aarde zich in des zieners mededogen, dodenakkers worden autonoom, een aardse vrucht kent slechts een smaak, en proeft naar…

van gestolen buit, de heerser zwaait met de scepter van geweld, levert zich niet uit aan de moraal, maar deze springtij is niet te stoppen en vertakt de aarde zich in zieners ogen, dodenakkers worden autonoom, een aardse vrucht kent slechts een smaak, de roos proeft het recht op zelfbeschikking.…

Het vlees is zwak beschaamd gelipt hymne ik je vlies. Jij golvende venus, ik verslik me in de tongval van jouw G. Lippen wijken, 't gezwollen lichaam ontvouwt in kietelstand. Ik bevinger verlangen maar je wilt mijn hele hand.…

dozen vol sigaren met gescheurde enkelbandjes, gedoseerd en op rijm gesneden in dozen die van heling en eerzucht afkomstig blijken te zijn wel met hier en daar een knaagrandje want de muizenbevrijder kent geen waarde aan die dingen die eens in de lucht wolkjes gaan kringen zelfs de al opgeraakte stompjes in een verzameling van pruimtabak…

BRIEF VAN EEN DODE Zijn testament moest worden open gemaakt de erfgenamen hoefden ‘t niet te vernemen Ze waren reeds uit de boze droom ontwaakt en zagen nog geen uitweg uit de problemen De dode had zijn erfgenamen zelf ingelicht; had ze een lang afgemeten brief geschreven Wat hij hen schreef, deed hen de deur dicht; dankte hen voor het…

Leeg de vergaderzaal Stoelen weer in het gelid Het scherm in de hoek spuit nog de laatste nieuwsberichten Ik ga op de ronde tafel liggen rek me uit en geef me over aan welbehagen, gestreelde loomheid, oh, nu niet aan jouw handen denken niet aan genomen besluiten plannen en actiepunten en niet aan de ruis van buiten het rimpelen van…

ik sprak over spel zag in hun ogen winst en verlies wist hoe zij werden bedrogen want spelen was het echt niet toeval en willekeur krijgen op het eerste gezicht een prachtige kans maar in herhaling van zetten gaat winst op den duur naar de bank wij zijn het spelen van vroeger verleerd pure hebzucht is wat ons nu motiveert…

vrijwel verdrink ik in kussen onderhand voert zij mij oesters bij het openen van glanzende lippen kirrend glijdt zij onderuit: ik laat jou nooit meer gaan daar ben ikzelf bij: zucht ik tastzinnelijk gaat zij door: had je gedacht!…

Zou de rijkste man op aarde net zo gelukkig zijn als wij, Of gaat het in grote vaart telkens weer aan hem voorbij? Staan we er wel eens bij stil hoe gelukkig we eigenlijk zijn, of doen we vaak alsof en is het uiterlijke schijn?…

ben de sporen kwijt verdwaald in de woestijn van zonde waar zand als waarheid langs je vingers glijdt hebzucht van de wind blaast slijk der aarde droog in verduisteren van licht de oase van rechtschapenheid zit dicht alsof de duivel er mee speelt in helse spiegeling van lucht wordt het lieve lijf gelaafd terwijl de ziel voor eeuwig…

Hun hebzucht loopt de spuigaten uit. Voor mij verdient zo'n EU-kornuit volstrekt manifest een nul op request en een kartondoos in Brussel-Zuid !…

De wereld kronkelt zich als een slang om macht, geweld en hebzucht Ze is zelf echter degene die genadeloos gewurgd wordt en haar laatste hoop als een wanhopige ademtcht uitblaast…

, vertakt de aarde zich in des zieners mededogen, groene akkers worden autonoom, een aardse vrucht kent slechts één smaak, die proeft naar de schreeuw van zelfbeschikking.…

De hang naar hebzucht plakt vast, hij is enorm, onze leegte brengt slechts vernietigende storm. Waarom geven we moeder aarde geen omvadem? Toch zie je vaker twinkelingen bij de mens als vonken van liefde: deze era koestert deze wens!…