Alle inzendingen over afscheid van sigaret

je bent een rokerskind Dus jakker je de sigaretten er door heen Snoept lekker van het pak de rust keert in het lijf terug totdat je een keer kijkend in de lucht “dit is mijn laatste” zucht…

Ik blaas mijn handen warm en trek mijn handschoenen recht Iemand probeert zijn sigaret aan te steken, maar de wind is te ruig. Een geïrriteerde blik volgt. Gelukt, een geur van tabak maakt zich meester. Hij haalt opgelucht adem, ik niet.…

Na meerdere malen proberen kon ik je eindelijk verslaan, jij rokerig, adembenemende sigaret.…

Het merk dat uw sigarenboer verstrekt Bevat over een tijdje sigaretten Waar je als roker scherp op moet letten; Ze doven als je er te laat aan trekt Een nieuwe versie is alweer ophanden Dat wordt de sigaret die niet kan branden.…

Jij en jouw sigaret, jij samen met sigaret.…

De sigaret slaat niet aan tot haar derde alcoholische benutting Dan paft ze hem weg en maakt ze zich klaar om een nieuwe te bietsen Ze is geen roker, maar ze snapt het genot Dit is een euforische wending die de scherpe randjes doet slijten De bladeren aan de bomen krijgen weer vorm, gezichten gaan weer spreken, en ze denkt “nu ben ik aan het…

op restaurant niet-roker tafel en vlak voor mij een versgeschilderde dame een witte bloes heel strak lange roze nagels niet knap tussen twee lange vingers afwisselend sigaret en sigaret tandenstoker sigaret sigaret en tandenstoker zij rookte zich heel krap.…

Het heeft niet aan de woorden gelegen of aan de klank, het geluid van jouw stem de melodie die klonk op een avond in de regen de gierende remmen van een late natte tram of dat je naast me stond, in een bushok zonder bestemming, maar met een sigaret ik bedwelmd door de kleuren van jouw rok belande die nacht alleen met jou in bed toen je afscheid…

Bij het aansteken van een sigaret Heb ik even niet goed opgelet De vlam in een keer daar Verbrandde al mijn haar Vandaar mijn hoed maar opgezet…

Toen we keken over het water en de wind toevlucht zocht achter een andere rug, of Toen we onbepaald flaneerden met het oog op een ander gezicht, of Toen we die nacht werden verlicht door mijn laatste sigaret, omdat er verder niets was Zelfs toen, was het er…

niks lezen van de tekst met “doodsgevaar en ongezond” het is de steunpilaar voor hem en haar de gloeidraad van de zenuwen de vlam er in en klaar de rust komt weer en inhaleer en blaas weer uit je ziet het ritme van de opengaande twee de longen die zich vullen en toch is het een vreemd idee te graven aan je eigen graf de peuk, de sigaret…

ik rook er nog een misschien mijn allerlaatste toch iets opgestoken…

uitdrukkingsloos ben ik gestorven kringelend ging ik heen er is geen rook meer, geen vuur uiteindelijk uitgedrukt slechts as en een beetje tabak papieromhuld tussen al die andere peuken ik borrel nog even na in het besef van een saai leven…

jouw dijen hijgen amechtig na na de volkomen penetratie letterlijk had ik je liggen ik rook nog even na…

Toen: Stoere man op bamboevlot bedwingt behendig wilde stromen Hij steekt een Camel sigaretje op Werkelijk een man om van te dromen Nu: Dezelfde man is een loser met een brokkelbruin gebit Hij zuigt nog steeds aan sigaretten en is al lang niet meer topfit Toen: Hij is een gezellige dikkerd Bourgondisch type zogezegd Een flinke biefstuk…

ik tip de as van mijn sigaret en de ober is tevreden de voorzitter heeft het over leden ik tip de as van mijn sigaret…

Nog één trekje van mijn laatste sigaret Oh wat voel dat toch goed Bijna net zo goed als jij in bed Na al die jaren weet je heus wel hoe het moet Even een momentje met mijn laatste sigaret Het is verworven met mijn bestaan Na deze is toch echt klaar met de pret Maar wat heb ik het toch graag gedaan Twee tellen, voor mijn laatste sigaret…

als hij haar aanhaalde om te vrijen liet ze zich vluchtig kussen en meestal zei ze dan: eerst nog een slokje wijn, een laatste sigaret, en talmde meestal tot hij sliep toen hij haar tot kiezen dwong verkoos ze toch een slokje wijn, een laatste sigaret. het werd haar afscheidsdronk het was voor 't laatst haar laatste sigaret…

Een sigaret, Weg van de bol. Alleen. Een Bagage. Voor onderweg. Buitenaards. Een vrouw. Alleen. Sigaret Een nieuw Lied.…

Ik herinner mij jou. Die schuine ogen van je die ondeugende blik met daarachter dat immense verdriet. Hoe ik mij steeds verbaasde, over die vreemde combinatie van levenslust en levensmoe. Dat dwars door de pijn heen leven terwijl je bezig was te sterven. En nu, zonder jou gaat de tijd gewoon z’n gang zonder jouw oren om mijn verhalen…

oudjaar, het is over het is bijna gedaan er resten je nog enkele uren afscheid doet lijden mijn hart doet pijn velen hopen reeds op het nieuw laten het oude onterven ik kan het niet meer aanzien zoals bij alles in het leven is het ook voor jou zo… alle schoonheid moet sterven vaarwel … tweeduizend zeventien!…

hij stroopt zijn mouwen op neemt een slok bier neemt een haal, van zijn sigaret neemt nog een slok bier neemt nog een haal, van zijn sigaret en wederom een slok bier en wederom een haal, van zijn sigaret dan stroopt hij ze weer op, de omlaag gezakte mouwen en schiet, meedogenloos scherp met 280 tekens, zijn digitale vijanden aan gort…

De laatste peuk die Pim heeft mogen roken Voordat hij zelf opeens werd neergepaft Heb ik voor duizend euro aangeschaft En toen heb ik die peuk ook opgestoken. Maar na één trek had ik genoeg daarvan Omdat ik echt tabak heb van die man.…

ik beter en ik niet alleen, afspraak is afspraak, met mijzelf des te meer, afspraak is afspraak, ook al deed het mij nog zo zeer, oh stoppen met roken is zuur, afkicken een regelrechte hel, maar roken wordt veel te duur, en je zet je gezondheid op het spel, nu het bekend is blijf geen dwaas, ga niet door tegen beter weten in, de sigaret…

twee blauwe houten klapstoelen achtergelaten op de vlonder de boot in dezelfde kleur ligt op zijn kop ernaast ook op het droge getrokken. gereed om ze op te bergen voor een volgend seizoen een nieuwe zomer…. stil kijk ik uit over het meer het is of ik de echo hoor van kinderen die hier lachten zwemmend in het koele water op de klapstoelen…

Mijn lichaam nu verzonken in het aardse, de ogen gesloten de mond gesnoerd. En Ik ben in stilte verheven.In afwachting op een nieuw leven. Mijn ziel verlaat weldra het stoffelijk lichaam, dit door de tijd geschreven, mijn dood is geen dood maar het is overgegaan naar een nieuw leven, laat mij gaan in vreugde en blijdschap, met een lach en een traan.…

de lange straf werd dapper uitgezeten je hield een onberispelijk geweten blijmoedig nam je afscheid van het vet toch bleef het koud en eenzaam in je flat toen ben je weer gaan roken, drinken ... eten…

op oma’s zolder verkleedpartijtje spelen - eerste sigaret…

Ik rook; drink; lijd met je mee op jouw golven; te pletter waarschuwen ze voor de vloed. Als jij er niet meer bent in de nacht; dan eet ik nooit meer een hamburger met uienringen want dat doet zeer.…

Vroeger op zondag, Met je ouders naar het strand. Vlakbij Heemskerk met je voeten in het zand. Blinkend het zonlicht ontvangen in je ogen. De toekomst nog lang niet vervlogen. Je hoofd nog vol van het heden. Dat is nu lang geleden.... Het is nu raar...en denk telkens... Ik hier jij daar. Dag lief mens.…