Alle inzendingen over alles wat

De fantasie waarin ik zwelg, die ik als een troostende deken om me heen weet te wikkelen, mag geen werkelijkheid worden, want hoe moet de werkelijkheid mijn fantasie dan nog prikkelen?…

de mooiste plekjes die liggen in het donker liegen in het licht!…

Soms denk ik dat niemand me mag Dat niemand om me geeft Wat er ook gebeurt Maar gelukkig zijn er ook mensen die wel om me geven Dat zijn mijn echte vrienden Love you my friends!…

De zielenknijper kneep zolang tot er niets meer te knijpen viel. De man zoog, verzon, bedacht en overwon tot er niks meer te verzinnen viel. En zo kwam het: dat de zielenknijper in zijn eigen kuiltje viel. Want de wereld draaide gewoon door.…

Waarom weet ik niet. Ik weet alleen dat ik het deed. De woorden, gedachten en gevoel, richting, verandering. Een behoefte tot omwenteling die al lang leeft in mijn ziel. Waarom? Ik leerde, waardeerde en besef de kracht van het woord. Blijkbaar was het belangrijk wat ik deed. Ik zal leren hoe voornaam het willen transformeren zal zijn…

Toch denk ik wel dat Murphy zich vergist: Bij mij is er nooit sprake van mislukken, Noch breekt hier iets in honderdduizend stukken. Nee, Murphy was bepaald geen optimist. Want waar haalt Edward Muphry het vandaan Dat altijd wel iets fout zal blijven gaan?…

We nemen elkaar de maat tot op de centimeter zelfs tot op de millimeter maar veelal zonder meetlat en meppen graag met de liniaal, klets, pats, d'r op! of zonder broek op blote billen en lachen ons helemaal kapot leedvermaak tot op het bot!!!…

je bent gegaan zonder mij als een bloem die het gevecht van wind en regen verloor mijn geliefde, Ik herinner me hoe je me in de ochtend je warme mond bood oh, ik mis je zo dat zal nooit veranderen woorden van eeuwige liefde waren van ons op toepassing meisje toch… je hebt me verlaten en ik weet weet niet wat te doen dus…

Wijze weefster van het lot, van de bron waar alles begon tot aan het eind van mens en god bepaalt u de levensloop; weegt en wikt, schikt zowel koord als knoop; schenkt tegenspoed, geluk en hoop. Urd, Verdanti, Skuld, spin mij een fleurige draad, lang, en met een overdaad liefde, die niet vergaat.…

Een adem in de ochtendnevel. Soms verloren dagen voorbij en stemmen die schreeuwen... Eeuwen gaan voorbij oneindig, maar de adem stokt op een dag. Vergeten alle wezens, alle dingen, het verdriet, ook die lach. Niets is er nog van dat alles, maar men plant zich voort. De adem gaat door evenals vulva en fallus, mens van vlees en bloed.…

Eens was ik jong, eens in een ver verleden. Nu ben ik oud, stijf en stram in al mijn leden. Soms kun je fantaseren: hoe zou het zijn, het om te keren. Ik was oud, nu ben ik jong, of: Met wat ik nu weet, in een jong lichaam te wonen. Dom om zoiets te beweren. Het is geen tijd om te dromen, maar om in leven te blijven. Dat kost al je energie…

Afwas die in Geen maanden Gedaan is, Vuil verspreid Over alles dat Keuken heet En wat op het Aanrecht staat Bedekt met Vet en vuil - Hier is uitbundig Geleefd, en Werden grenzen Overschreden - Maar Jij kijkt Toe, in vrede, In liefde, omarmt De mens die in Zijn eigen huis De weg is Kwijt geraakt…

Mijn lichaam heeft me gewekt. Het is vier uur in de nacht. De slaap kan ik niet meer vatten. In het aardedonker daal ik af. Over de trap bereik ik onze kamer. Het is donker hier. Het is stil. Wonen wij hier wel? Daverend tikt onze klok seconden, over het landschap van de tafel. Ik hoor geluiden in mijn oren, die ik overdag nooit hoor.…

Parasols, windschermen, kinderen die spelen in het zachte zand. Zalige zilte zeewind waait over zee en strand door duinen omrand. Strandtenten vlak daarvoor, terwijl ik in de verte het ruisen van de golven hoor. Onderwijl zie ik surfers op schuimkragen razendsnel voorbij gaan. En boven zee meeuwen die scheerlings een duik nemen en zo een…

ik draag mijn eigen schoenen die (bij) mij passen mijn eigen laarsjes die mijn voeten heerlijk omsluiten ik kijk niet naar wat anderen doen…die tijd ontbreekt me heb mijn eigen geliefden een eigen leven en weet je? ik heb mijn eigen spiegel en ben blij met wat ik zie niets mis mee.…

Pas met een vreemde de man die ik verzorgde en met wie ik sprak alsof hij het was na al die jaren van vergeefs wachten terug in de stad van mijn dromen waar jonge mensen oud worden van hun lot en hun boosheid inslikken hopend op verlossing, pas daar met die man kon ik afscheid nemen van het wachten…

Hij is romantisch, laat met de moesson kusjes -- op mij regenen.…

Waarom leven we zo dat we voelen liefde -- tekort te komen?…

Toen hij in Kunduz goed was opgeleid -daarna zich aansloot bij de Taliban- vertrok hij naar het buurland Pakistan Verlengde opgewekt zijn studietijd Hij is heel slim in ’t slechten van geschillen en knalt op meisjes die naar school toe willen…

Ervaren mensen weten hoe. Filosofen begeren wijsheid. Politici weten wel waarom. Socrates verwondert zich. Hij wist wat wijsheid was. Een Socrates ziet alles. Weet van niets.…

'Zeffe doen', zei ik en ik brandde mijn vingers ik was een grote meid, ik wilde alles wat mijn broer mocht Als ik zin heb, rijd ik naar Parijs op mijn Norton, in mijn leren jas met toegedichte emblemen de scheldgedachten van bange mensen die me mijden ongeschikt verklaren en mijn beurt overslaan 'Schaam je', zeggen ze maar ik…

De reis naar Antwerpen menig jaren terug. Achter de rug Van engelen Huist geen wetenschappelijke Verstrengeling Van oud zeer Noch wederkeer Alles gaat sneller dan Ooit Berooid Nooit De kat blijft prakken Nagels diep Het blijft wel plakken Werelds diep…

Mocht mijn hart nu stil worden, laten gaan wat het griefde, laten oplossen wat het bedrukte, stil worden, niets anders meer. Mocht mijn hart nu stil worden, geen woorden meer horen, geen verhalen meer beluisteren, stil worden, niets anders meer. Mocht mijn hart nu stil worden, zoals de vale strepen aan de einder, zoals de lijnen die naar…

tevergeefs gebeuld jarenlang gesleurd gegeven en genomen schandelijk bedrogen juwelen en kleinood de liefde overboord gevoelens die wegkwijnen het waren...parels voor de zwijnen!…

Een spin knoopte een reuze web tussen drie takken en een stam. Hij knoopte op en neer, van links naar rechts, met zijde dat uit zijn buikje kwam. Toen het af was, deed hij zijn oogjes toe, kroop hij in een hoekje stil. Was bekaf van al dat spinnen moe, dacht nog: als de prooi nu maar komen wil. Daar kwam hij aan, had het vangnet niet gezien…

Ik ben een haft en ik leef bij de dag Als eendagsvlieg is er veel te beleven Ik zou u graag een voorbeeld willen geven Maar ik moet paren, ik moet aan de slag De zon ging eenmaal voor mij op en onder Heerlijk die dag...en verder geen gedonder…

Brussel, waar ik mijn brood verdien elke dag veel andere mensen zie waar je makkelijk nog kan napraten met wat vrienden over zus en zo. Brussel, waar je nog een glas kan drinken om dan later de weg niet meer te vinden waar je op houten banken nog kunt slapen om dan s ’morgensvroeg wazig te ontwaken. Brussel, de hoofdstad van ons kleine…

als zand dat door vingers glijdt een schaduw in de ochtendtijd zo is de jacht naar groots en meer een echo in een lege sfeer we bouwen torens hoog en breed vergeten wat er echt toe deed vergaren goud, vergaren macht maar zien niet wie op ons wacht de spiegel fluistert leugenzoet kent niet wat de ziel ontmoet wat blinkt, vergaat, wat schittert…

Ik lig in het gras en luister. Ik hoor mijn kleinkinderen rustig spelen. Ze brengen mijn eigen kindertijd terug. Torenkraaien zwermen suizend als de wind. Boerenzwaluwen maken Boeings belachelijk. Een oude vleermuis fladdert als een kind. Ruimte en tijd zijn tijdloos geworden. De avond is aan het vallen. Recht omhoog kijk ik nu de hemel…

Frank Snoeks lult mij de oren van het hoofd Terwijl ik naar het voetbal zit te kijken. Naarmate er meer wedstrijden verstrijken Voelt alles aan mijn lichaam als verdoofd. Mijn signatuur heb ik nu aangevuld: ‘Wim Overweg - volkomen suf geluld’.…