Alle inzendingen over anonimiteit

Slakken trekken sporen door het land, schuilen in koepels van staal, bijeengedreven door onzichtbare hand. Te laat zijn ze, allemaal. Blindgangers die zich afwenden van elkaars aanwezigheid, zij die elkaar niet kenden, doden zwijgend de tijd. Vanaf hier scheiden elkanders wegen, eindelijk verlost van stremming. Zij hebben nu lang genoeg…

ik wil scherpte en contrast in stralend licht weer trots zijn op dat wat mijn schaduw is ben ooit in vroeger tijden uit de anonimiteit gekropen begon mezelf voorbij te lopen om een ander leven te leiden maar de perspectieven vervaagden tot grijze dagen zo dat ik zonder zon mijn evenbeeld niet altijd mee hoefde te dragen het leven…

Ik ben zo bekend in mijn anonimiteit als anoniem in mijn bekendheid…

namen van gezichten verdwijnen met valwinden van eb en vloed langs veldlijnen van de zon gehuld in onhoorbare gloed hun reddeloze gedachten zijn als vleugels van een drakenvlieg zo ontwapenend broos zij voegen zich als eenlingen bij de massa zo harteloos de afgeruimde tafel vertoont nog kringen van het genuttigde bier de ontvolking…

In het verleden en het heden Probeerde ik steeds plannen te smeden Met het smeden van plannen Ga jij je voor een zaak inspannen En is anonimiteit verleden. Veel kan Met een goed plan.…

Pour lui Mademoiselle Groust de la Fontaine 'k Aenbid uw schoon gelaet in zweymeltael Mitsgaders uw orael verteld verhael 'k En viel voor u van stond af aen, Ghislaine Hoe 't kwam? Het zwoof in klare koepelzalen In 't vacuüm van Maegdenburger bollen Beklemd in Sein en losgeraeckt in Sollen Verblind door primavera's zonnestralen…

ze vieren het gelezene als dagelijkse bezigheid in het verborgene van de anonimiteit in zichtbaarheid niet aan te zien hoorbaar getikt slechts clandestien ze dolen onnozel rond zonder enige kennis bepalen hun ranglijst door kwaliteitsschennis…

De halve wereld is om niks beroemd Een werktuig dat onzichtbaarheid kan faken Lijkt in dit kader als vanzelf te spreken Zo is geen mens constant tot roem gedoemd De toekomst brengt ons de verworvenheid Van 'n kwartiertje anonimiteit…

Wie in de krant als K. wordt aangeduid Maakt zich als crimineel beslist geen zorgen: Zijn anonimiteit blijft goed verborgen, Want met zo'n K. kan men veel kanten uit. De voornaam daarentegen is soms link, Want wie heet er in hemelsnaam nou Mink?…

Uit duizenden Zo op het oog Ontelbare achterlichtjes Hier naamloos verzameld Op Groningen Centraal Ken ik zelfs mijn Eigen niet, toch is het Mijn toekomst die hier Voor me ligt, maar, Weet je, door de waas Van anonimiteit zie Ik haar niet Groningen, Centraal Station, september 1978.…

Wie wil nou sterven in een kogelregen Als Bonnie met haar zo geliefde Clyde, Die, nadat beiden werden neergemaaid De anonimiteit voorgoed ontstegen. Die zijn destijds én dodelijk geraakt Én juist daardoor onsterfelijk gemaakt.…

deze stoel zit aanzienlijk beter en mijn gezicht hoort hier thuis er is rook, maar elk vuur wordt geblust er is niets meer te vinden hier dan de anonimiteit die ik zoek geschonken in slecht gespoelde glazen tussen jou en mij druppelen de woorden…

Ter bevestiging van het feit Van de verlossing uit de anonimiteit. Want te moeten leven zonder naam Lijkt me niet echt “aangenaam”.…

Twee individuen die gezamenlijk de anonimiteit hebben gedeeld, zijn zonder het te merken aan elkaar voorbij gegaan. Een twee-eenheid van een niet bestaand contact.…

En voor hen die roemrijk stierven en een gouden nagedachtenis na hun overlijden verwierven; gloort iets van doublé dat net iets uitsteekt boven de vergetelheid van de anonimiteit; de anonimiteit die de illusie van de roem bij de voortgang van de tijd verslijt.…

De schaduw verliest zijn anonimiteit in de hitte van het moment waarop de zon genadeloos weer toeslaat Bochtig is het pad langdurig de weg voordat je ineens vrij helder beseft dat het toch niet aan anderen ligt maar in jezelf zit…

Terwijl van Gelder thuis zit met de brokken En barstend van de spijt en zelfverwijt Eerst even vlucht in anonimiteit, Wordt over Yuri ’s rug aandacht getrokken. Pervers van Grolsch om zoiets te verzinnen, In deze zaak heeft niemand iets te winnen.…

Vele voetbaltalenten hebben de top niet gehaald Door conflicten, blessures en andere omstandigheden En hebben daar de prijs voor betaald Velem belandden in het zwarte gat of in de anonimiteit Maar Sjoerd Ruiter Nordin van Schuppen Gino Weber en Dave Markus Mogen we niet vergeten…

leven is als Lisse naast hillegom vlakbij sassenheim altijd stippend op de kaart ’s winters is alles kaal de mannen dragen manchester pakken ze tellen bollen de vrouwen hebben dikke buiken ze krijgen kinderen zij zwoegen hun getijden rond in het voorjaar bloeien ze op als hun tulpen tenminste bloeien en hun bollen zich vermenigvuldigen…

Donald Trump kwam. Geert Wilders komt eraan. Buurtverbinders zijn er al! Met het oog op de toekomst.…

we liepen ons tegemoet passeerden elkaar deelden een moment, een groet een kort gebaar we overschreden 'n ogenblik om afstanden te gaan getallen, geheugen, een gezicht 'n naald in een ruigte, een bliep in de ruimte van bestaan eenmalig, zonder tegenbericht…

De horizon Verbloemt in de rook van de stad De zon Verdwijnt als een kostbare schat Het heelal Rijst op in de nacht Een duizendtal Verlicht de donkerte met al hun pracht De anonimiteit Is zo groot als het kosmische domein De kleinheid Maakt ons tot een zandkorrel in de woestijn De schemering Verfoeit de komst van een nieuwe dag…

in anonimiteit tiert welig het venijn bedompte geesten kunnen straffeloos hun lust beleven ongenadig hekelen zij de schone kunsten een eigen proeve van bekwaamheid komt er af als klunzen wie uit het maaiveld steekt wordt redeloos kort geschoren zwarte schapen zeggen recensenten moeten zeker bij de kudde horen…

Veilig in de anonimiteit, zoals dat geldt voor elke cel die onafhankelijk opereert. Mijn gebladerte van het bos bedekt de sporen van platgetreden onmacht. De wind heeft zandduinen achtergelaten als verwaaide restanten van wilskracht. Maar ach, men zegt wel dat niet alles ook werkelijk is wat het oog ziet.…

Daartussen openen zich deuren, onttrekt de werkelijkheid zich aan anonimiteit. Een dappere nieuwe wereld eigenlijk. En als de deuren der waarneming werden gereinigd, zou alles zich aan de mens openbaren zoals het is; oneindig. Want we hebben ons te lang in bescheidenheid opgesloten. Aldus Blake, of Aldous Huxley? What's in a name.…

altijd is er de massaliteit die broeit waar anonimiteit de kiem is voor kwaadaardig verzet alleen stilte en het persoonlijk gebed laat onze weerstand komen tegen de dwazen die op wereldmacht azen zwarte schapen worden als eerste geliquideerd omdat zij de kudde met onrust omgeven in hun niet gemanipuleerd leven nog steeds restten…

de zon schijnt fel in vers gevallen plassen vlak achter teenslippers loopt een bontmuts niemand kijkt op of om sirenes loeien af en aan krijgen voorrang geen aandacht verder zoveel gezichten zonder gezicht insiders in het licht van de anonimiteit saamhorig zonder respons let’s face it we gaan op in de menigte in het wij…

ik zag de zee maar kon de snelle waterbloemen niet volgen in hun dalend en rijzend racen naar strand waar ze in schuim kapot sloegen onder de harde hand van een straffe wind tot niemand ze meer vindt ik ben toch terug gegaan in kalmer tij bij een volle maan om ze te determineren en hun namen te leren wilde hen niet in anonimiteit…

ik wist dat jouw woorden lichtgevoelig waren dat hun intonatie warmte en kou raakten als jij je aandacht ergens op liet schijnen lichtte het op kwam los uit de anonimiteit showde eigen karakter groeide omdat goed aanschouwen de acceptatie sneller zou doen groeien waar jij ook ging overal liet jij indrukwekkende…

de dag heeft een aanvang genomen de zon schijnt zo dadelijk ga ik in anonimiteit een eindje sloffen op mijn pantoffels. dag.…