Alle inzendingen over aorta

Scheur mijn aorta open want ik weet weet niet hoe ik anders bloeden moet, met al dit rood in mijn hart, kloppend, spuwend, dansend, lichtend Scheur liefste, verscheur, schuur mij, want ik weet ook niet hoe het liever moet met al dit rood in mijn hart, aorta dicht, aorta open, je slaat je slag Kloppend, spuwend, dansend, lichtend zo…

Angst is altijd relatief maar ook altijd aanwezig het ontkennen van dit bijzijn is als het ontkennen van leven Oordeel niet over het onbekende maar leer het eerst kennen laat dan je gevoel spreken in plaats van het te ontkennen Revolutie is soms nodig maar vecht met woorden en wijsheid en niet tegen je vijand maar voor je vrijheid…

Aanbidders van de zomerzonneschijn Het hitteweeralarm, maakt dat u boos Maakt u zich druk om wat er waarlijk loos Is tussen Mainz en Koblenz op de Rijn? Europa's levensaêr der binnenvaart Raakt middenin de vaargeul straks gedempt De doorvaart wekenlang opnieuw gestremd In Rotterdam wordt staal noch graan vergaard In Noordzee of het…

De aorta snakt Hortend en stotend Naar adem, Vechtend om leven, Vechtend om lucht…

In stilte huil ik binnentranen zij sijpelen één voor één door de aders van mijn leven tot aan de aorta-steen Een zakdoekje is niet voorhanden dan maar een grote witte envelop opvangen wil ik ze en verzenden met een pokerface als postzegel erop Niemand zit echter te wachten op mijn tranen noch mijn verdriet dan maar adresseren aan mijzelf…

er nog altijd Nadat jij dat van jou tot stilstand Bracht, was daar goddank de dichter Die het mijne in leven wilde houden Het bonzen, bonzen liet in lichterlaaie Zonder hem had het mijn bloed al lang Niet meer rondgepompt Daarom, hulde aan hem, mijn bezielde Defibrillator, hij verdient het te worden Gelauwerd met kransslagaders en aorta…

Teder als een bloeiende roos verwelkomt de zoen een innige droom Het opent de roes schaamteloos om openlijk te worden ontvangen als een voorbode van geestelijke instroom De aorta zwelt aanstonds met verlangen alle levenssappen transporterend het nijpende energietekort compenserend Slechts door een enkele lipsamensmelting ontstaat deze alles…

Water kabbelt zich uit beeld door haast en herrie overstemd om dan weer zingend te verschijnen alsof het nooit zijn loop verloor aorta van het paradijs dat als Breesaap moest verdwijnen het tempo geeft het afschot aan maar ook de plens die valt bij regen de wereld komt zichzelf daar tegen in stromen die de tijd verstaan de eerste…

er blijken randen te zitten aan wegstervend zicht een netwerk van uitersten dat versmelt tot uitwendige kleur deze boom blijft sprakeloos met zwarte aderen en grijs geschut de handen ten hemel en het lijf kloppend als een aorta een ontkalkte vertakking tot diep in instabiele lucht het zwart van de nacht brengt onafwendbaar evenwicht…

Zat ik op het strand met ogen zien Mensen, het bedekt en rood glimmen Zag ik branding mensen tillen boten vagelijk ver opdoemen Zandig tussen tenen, haren vol Knieën op een rustoord leunen Het vergaan, de resten hoor ik Het gebulder van lopen schroeien Man bloeden zonnig rood Grijzend wolken levend dood Materie arterie aorta van eens…

Mijn aorta gaat van genot rond langs al mijn functies. Want elke nacht heeft weer andere diverse ambities. De ligging heeft nooit een vaste plaats of bouquet. Jij bent mijn nachtelijke rust punt, mijn liefste bed.…

Mispelbloemen wonen in een landgoed van blad de gevelvlag van mijn gemeente kent er één In populariteit kan zij niet mee met zowel de appel als (ook) de peer In tegenstelling tot de gemeente- vlag, kent het stadswapen er juist twee Twee machtige mispels als krachtsymbool als zinnebeeld voor een gezond (cultuur-) landschap, met woelige Waal als aorta…

pooltafel knikken eens goedkeurend naar die telefooncel Ondertussen blijft hij paranoïa en ongerust dat nummer draaien om te kunnen wachten op hoop Vastbesloten gieren de banden door de scherpe bocht hun ego besproeit de grond met hulzen en veegt de spons over zijn leven Geruisloos plots weerklinkt snaterende jazz verdooft als aorta…

dan ook ter stede weet door het lot getekende ook niet van kous en rand en hoed noch van het naadje hoe het moet Decorum morum Moriae Erasmencyclopediae weet niet hoe teen zowel als tander zich corporaal alsmee mentaal psychosomatisch etaleert Doch voelt des al en niet te min aan thee en water tot zijn kin dat hormonale sluizen door aorta…

Na een shot heroïne in mijn aorta ben ik echt niet voor achten wakker om het journaal clean te bezien. Kijk dan, ik kan je opa zijn, ik ben een wandelend scelet. Grijp je buurjongen maar.…