Chicago, 1932
In 'n scheefgeslagen nacht
siert 'n waslijn met verroette kleding
de randen van zijn
misdadig uitzicht
Corrupt blauw transporteert
't aroma van illegaal genot en
stookt 'n dronken compromis
boven de pooltafel
knikken eens goedkeurend naar
die telefooncel
Ondertussen blijft hij paranoïa en ongerust
dat nummer draaien
om te kunnen
wachten op hoop
Vastbesloten gieren de banden
door de scherpe bocht
hun ego besproeit de grond
met hulzen en veegt de spons
over zijn leven
Geruisloos plots
weerklinkt snaterende jazz
verdooft als aorta van zwart geld
de nerveuze stilte
Bedwelmd haak ik
achter m'n eikenhouten aanrecht in
en zie ook mijn
laatste hoop vervliegen
wanneer ze hun duistere triomf
in mijn bar vieren
Geplaatst in de categorie: geweld