Netgedichten

netgedicht (nr. 9.233):

in een hemel zonder vrees

in de verte klinkt muziek
attracties spreken met veel stemmen
er ligt een gouden glans op het publiek

in alle ogen blinkt plezier
er is geen tijd meer voor verveling
je lacht en koopt gewoon vertier

het fluit en toetert om je heen
je ziet de mensen dansen kijkt hoe
meisjes sjansen voor een blik alleen

je botst de auto en vooral een hart
je wacht in stilte op een actie en als hij
naar je kijkt dan bloos je in een vurige reactie

je gaat de toekomst zien in een hand
die weet van wanten je gelooft het met
een lach ze voorspelt alleen je mooiste kanten

we duiken in het diepe zonder bodem
we vliegen hoger in een hemel zonder vrees
we zijn nog nooit zo innig met elkaar geweest