OP DE TONGE
Vanuit mist, intense stilte
Duikt het weer op, hunkerend
Is het er nog altijd
Nadat jij dat van jou tot stilstand
Bracht, was daar goddank de dichter
Die het mijne in leven wilde houden
Het bonzen, bonzen liet in lichterlaaie
Zonder hem had het mijn bloed al lang
Niet meer rondgepompt
Daarom, hulde aan hem, mijn bezielde
Defibrillator, hij verdient het te worden
Gelauwerd met kransslagaders en aorta
Geplaatst in de categorie: literatuur