Alle inzendingen over aspiraties

het weer is vandaag in een dichterlijke bui er ligt rijm op de daken de zon zal aan die dichterlijke aspiraties wel snel een einde maken…

Zijn je aspiraties torenhoog, Verlies de proporties niet uit het oog!…

De tijd van nu vergt flinke aspiraties dus hoort daarbij een superpresident! Dat wordt dan Sleepy Joe, met dwarrelgeest, of Donald Chump, het grote leugenbeest.…

Laatst was er iets dat vonkte Ik sprak mijn tegenstrever Iets dat ergens lonkte In mijn alles echt belever Het gaf een zekere draai Alles lijkt immers rond Schwung dat klonk wel fraai Een taal die ik ook verstond Een onderscheidend eigen geluid Langzaam overstijgt het de herkenning Zet die stilte maar eens uit En wordt geladen door gewenning…

Krioelend zoeken wij connecties geinspireerd door imperfecties voortgedreven in ons leven door een onbepaald soort streven verwonderd zwerven soms gedachten zonder richting, onbestemd vrijgekomen krachten werken vormend, ongeremd ingeklemd of vrijgevochten stoeiend met een ideaal torenhoge aspiraties zwijgend maak ik toch kabaal.…

mag ik de dag dichten van zoveel aspiraties hoop verlangen en beloften de meeste schoften nog een kusje geven omdat zij in reglementen alles wisten van het metrum ritme en vooral verboden rijm maar toch altijd het gevoel steeds misten om met schrijvers ooit eens samen echt te zijn ik geef gedichtendag mijn zegen alleen de lezer…

gedicht van een schrijfster staan, wát zij ook noteert, ze is écht een aanstormend talent Op haar laatste relaas had ze dus al heel snel twee tienen staan Maar toen de nacht en de frustroos met hun viergevermacht waren vertrokken was dit cijfer al snel naar de maan en de vraag die mij rest: waarom, en met welk doel worden inspiratie en aspiraties…

De mist vertekent het zicht in de schaapskooi van de verwachtingen, het priemend licht is in aspiraties opgegaan, uit de sikkel van de maan welt een overtollige traan.…

Midwinterbloei Impromptu dissonante Schadevrij afwachten Schandeloos loslaten Yesterday's blues Over the rainbow Unforgettable Loze aspiraties, vloeiend In vertigo bloedt de Kiem die ooit als Eenzame springbalsemien openbarstte Condens wordt rijp Rusteloos ligt de mist op 't weiland Argeloos trekt de zon erover Bizar, zo'n oplosbare…

Dan is er plots die vrouw van vierentachtig Die net haar schooldiploma heeft gehaald En duidelijk naar doorstuderen taalt Zo ogen wij ineens stompzinnig jachtig De eindigheid van toekomstperspectieven Bestaat tenslotte enkel naar believen…

Het westen, Buitenpost, een plaats met hogere aspiraties, blijft stil.…