Netgedichten

netgedicht (nr. 58.353):

Ziel-sprong?

De mist vertekent het
zicht in de schaapskooi
van de verwachtingen,
het priemend licht is
in aspiraties opgegaan,
uit de sikkel van de maan
welt een overtollige traan.

daaronder grazen prooidieren
van door de wol geverfde taal,
gedreven door herders
met een eigen symboliek
ten prooi gevallen aan de
melancholie van deemoed
onzichtbaar in het wolvenpak.

hun trotse dag vergaapt zich
aan uit de pen gelopen inspiraties
begraaft de aardse vuilnis achter zich
laaft zich aan het oorsprong van
het alfabet in het stof gebeten
lettersplinters van de ziel-sprong
in elk gespiegeld gedicht.