Alle inzendingen over atelier

Gehouwen heb ik je Uit boterzachte mergel Gewonnen in het zuiden Van ons eigen kleine land, Gevijld heb ik, geraspt, Geschuurd zelfs, en telkens Heb ik wolkjes fijnstof Uit je naden en kieren geveegd Met een vederzachte kwast Die elke paar minuten tastbaar Laat zien dat ik iets gedaan heb, Gewerkt heb, terwijl mijn ogen De vooruitgang…

De deuren van het atelier staan weer open cursisten hebben een formulier zij kunnen gewoon doorlopen de nieuwelingen; ze zijn nog wat verlegen en voegen zich in de kringen na goed te overwegen een vaste clan pakt alvast de spullen, zoals een kwast en een pen nu even niet meer lullen de lessen vangen aan alle nieuwe zijn aanwezig…

Het nieuwe licht de blauwe krachten breken de laatste uren van de nacht. De silhouetten van een creatief proces dragen al besef van schoonheid. De stilte zingt 't nieuw begin van vergezichten en 't hoog gevoel. De rust van deze nacht was welkom als de dageraad. Te bouwen aan gedachtengoed daarvoor is het nieuwe licht gegeven.…

Geduldig wachten de beelden zonder handen zonder hoofd Zij zien niet wie hun opvolgers zijn dat schaduw van mensen ´ op hen valt als een zacht laken Ze wijzen nergens meer naar laten alle richtingen als mogelijkheid Spreken zonder mond maken alles weer boetseerbaar…

Aan het einde van het pad langs een zijden schaduw van bronzen bomen laat ik samen met jou de herfst ontwaken Ik streel over ’t groenige water en meng grijze tinten doorheen het roestige bruin van verdorde bladeren In zachte bogen laat ik je sierlijk dansen wanneer een koele bries het kleurende lover laat vervagen Door elke windvlaag…

In het blauwe licht van dit atelier is het een wachten van een leger koppen gekleid uit rode grond Met lege oogkassen zonder weten wachten op de zon die hen drogen zal een leger dat blindstaart door het venster naar het licht Poreuze koppen in klei en atelier gevangen strijdwagen paard noch wapen zullen keizers tombe bewaken…

Je treft er nog maar moeizaam meer een meid naakt voor ‘t zuurverdiende geld, dat je nu kwijtraakt aan duur design in mode-ateliers. Men naait daar dus nog altijd bij de vleet en als vanouds word je er uitgekleed.…

op weg helpen samen iets van de grond krijgen met gelijkwaardige inspanning omdat jij het atelier hier was waar geluk aan de basis van kunst ligt als in het oog springende nouveautés gelukstreffers creatief begenadigde penseelstreken die de ziel diep treffend inspireren tot kunst met grote K…

Een herstelgedicht Een sokkel zal Ik voor je reserveren Zei mijn beeldend Kunstenares Jouw werk komt Op een voetstuk Te staan - zo ver Had ik zelfs in Mijn dromen niet Durven gaan NUIS, Atelier Grond, september 2012…

Liefste hagelwitte schoonheid, elke dag verwijs ik een van jouw vriendinnen naar het kerkhof, neem haar leven en schets het in mijn atelier van glas en plastiek en nu ook jij tot de rand met mijn liefde gevuld bent, breek ik je houten botten.…

Ik zie oude meesters in de verte nog steeds bezig het landschap te verfijnen; Vanuit hun hemelse ateliers met door God ontworpen kwastjes schilderen zij het leven!…

Een dans, op het ritme van een passie een canvasdoek een labyrint van kleuren betoverd door wondere geuren een handpalm leid je naar een tedere sfeer van amber met jaloerse penseeltjes, een schittering van verfgeuren in een palet door heen je atelier wachtend op een expositie , schildersverdriet dacht het niet…

Klaproos in al Je teerheid in een Zachte rimpeling Van zomerwind Weergegeven in Pastelkrijt, die Op tekenbordformaat Tot leven komt - Donkerrood dat Levensecht scharkeert Met het zachtste karmozijn Waar nu net het licht Op valt in dunne Streepjes aangezet Met een paar korrels Krijt die achterbleven En aangeven Dat je…

Die al zo lang Zijn eigen ik is Kwijt geweest, zoekt naarstig Naar wie hij geweest is, Wie hij geweest zou kunnen zijn, Naar waar hij gewoond heeft; Een steen kiest hij uit Om in contact te komen Met de materie, in haar Te vinden waaruit hij bestaat: Hij pakt de steen, legt zijn Hand op haar, en voor hij Begonnen is met het…

nu pas ben ik af na 21 jaar om een plaats in het atelier te nemen de grote weide wereld ik sta nu op eigen benen geen kunstzinnige kritiek nodig van mijn moeder de verzekeraar of van hem de verloren/ verstrooide kunstenaar zijn kleuren bevallen mij wel het is een deel van mij maar bij het ontdekken van het mystiek vervallen die kleuren…

maar hij hulkt dus en ik ken het niet licht voor anderen maar ik mag loetje zeggen in de leegte van zijn atelier…

pijn verstaan smijt kleuren snel op het palet vermoordt ze met je schildersmes en legt de stukjes op het doek omdat je hart en ziel verbloedt een goed moment wordt teer gekleurd licht wordt opgewit zelfs zwarte schaduw wordt dan aangestipt in spel van lijf en lijn de marges zijn zo klein want meestal heerst er chaos in het atelier…

Wat schetst mijn herinnering telkens weer: Jouw schoonheid levensecht in mijn atelier. Ontelbare kleuren die mijn ogen blijven bewerken, haast uit lijken te breken door lagen verf; het zichtbare ontward. Er is geen begrensde ruimte meer alleen licht dat graag door vensters gluurt.…

ik zet mijn liefje weer eens op het doek met het verzenboek dat op de arm rust dat ze prachtig is ben ik mij van bewust wat mij betreft hoort ze in die ene hoek de rok die ze draagt kleur ik met geel in omdat het prima bij het tafelkleed past ondertussen doe ik wat verf op de kwast die moet zorgen voor een prachtig begin vanaf mijn kruk…

heb mijn atelier aan huis met hoge ramen op het noorden witte muren stimuleren het gebruik van kleur op grote doeken ik kan het maagdelijk moment van exposeren niet doorbreken de twijfels zijn te groot om kunst aan het publiek te geven dwaal verwonderd langs mijn schilderijen zal ik me ooit van die angst kunnen bevrijden…

Lichaam dat Met gesloten Ogen tot Rust komt, Spieren en Vezels waar Alle spanning Uit verdwenen Is Alleen de adem Nog die merkbaar Aanwezig is, die In en uit gaat Met het aanrollen Van de branding Die ik in Het onderbewuste Hoor - Na de ruisende Vloed is het Totale rust Die overblijft Als het in mij…

Heb het leven Lief zoals je Mij hebt lief Gehad liefste Mensenkind Dat zo vaak het zicht Belemmerd ziet door Angst voor het leven, Dat zo vaak je pad Bezaaid ziet met Belemmeringen die Alleen voor jou zo Zichtbaar zijn, En voor mij Verborgen blijven…

Tussen lammeren en ooien, Omfluisterd door Ruisende peppels die Boodschappen van vrede, Liefde en verdraagzaamheid Nauw'lijks hoorbaar uiten, Voltooi ik mijn beeldhouwwerk, Mijn kunstwerk voor de eeuwigheid Atelier GROND, Nuis, 24 mei 2012 Opgedragen door mij aan beeldend kunstenaar Klaasje Smit…

Elk ei verraadt zich door zijn makelij ’t Komt van een paashaas, kip of atelier Magritte, Dali, Brancusi, Fabergé Heel fraai of lekker: ’t mag er zijn, zo’n ei Maar gvd geen vuil ei vol malheur O ondermijn de broedplaats van terreur…

ze spreekt niet nevelt zich in stilte haar ogen flitsen niet ze staan vast haar atelier is al vol Schubert’s Letzte Hoffnung zij legt klanken vast ragfijn in truffeltjes zat hij maar vast aan haar toonladders hij kon kijken naar haar handen naar de rode rozen op haar met verfspatten besmeurde jurk regenboogjurk van rode rozen…

Elke dag was je palet het geel van zonlicht het grijs van het ontbreken En ik voelde me bekeken je penselen volgden mijn gaan en komen en de twijfel ertussen Het lentegroen bij mijn aankomst in het atelier het glas van ruiten waarin ik me spiegelde En dan de kussen op m'n huid als doek, papier in alle kleuren van de…

Met opzet verdwaal Ik vandaag in het Labyrint van mijn Leven - talloze Cirkels volg ik Met mijn vinger Op wat een landkaart Van mijn leven lijkt Te zijn - En terwijl ik je volg, Lijn die best eens Mijn levenslijn zou Kunnen zijn, komt Er zo maar een gedachte Bij me op, krijg ik een beeld Van vrijheid voor altijd En een…

Te vaak hoor ik van jou Dat het schuurt, wat ik zeg, Wat ik denk, of wat ik doe Je kijkt er dan steeds Ongemakkelijk bij - Hulpeloos zwijg ik in antwoord Op jouw klagen, op jouw zuchten, En heb maar een verlangen nu, Dat al het klagen en zuchten Zal verwaaien in de wind Zoals het zachte mergelstof Gewichtloos door de wind Weggedragen…

ik plet niet wat mij ongevallig is maar smeed liefdevol het rond de smidse is het atelier waar ik met balg en vuur mijn passie vond met lederen voorschoot hamers en mijn tangen een volle waterbak waarin de ijzers sissend hangen mijn kunst kan alle tijd trotseren oud roest is de perfecte laag tegen verder oxideren…

Als kind keek je door de wazige ruiten van het atelier van de kunstschilder Salverda, die krukjes en melkflessen beschilderde. Je vond hem de tovenaar van Kollum. Je wilde net als hem zijn en tijdens de kerkdiensten gaf hij jou groene pepermuntjes, die de witte pepermuntjes volop overtroffen.…