Alle inzendingen over bakkie

Leef niet voor de toekomst, maar vandaag. Want de toekomst wordt het nooit en vandaag is het altijd!…

Er gaat niets boven Een lekker bakkie koffie Genietend van zijn smaak en geur Voor de één met veel melk en suiker Misschien met een zoetje Of gewoon een ouderwets Bakkie zwarte pleur Of je de koffie nou in een kopje In een beker of een mok doet Een bakkie koffie doet wonderen Want ieder bakkie koffie Maakt elke keer een ieder Zijn of…

Roemenië dat wordt dinsdag een makkie Daar walsen we probleemloos overheen Daarin zien onze jongens echt geen been Spreekwoordelijk wordt dat een kat in ´t bakkie En slaan we daar in München toch een flater Dan springt de kat uit ´t bakkie als een kater…

samen een bakje koffie drinken op een gezellig terras in Scheveningen toen er tranen in je ogen welden werd het een bakkie troost…

Men vindt ook vaak troost, met een bakkie troost.…

Een makkie Kat uit het bakkie.…

Smiddags nog een bakkie, zo gewoon, zorgen voor een prak of zo ...zo gewoon, na de prak weer een bakkie, tjonge wat gewoon, een avondje tv ach ach wat gewoon, maar wat zijn we gelukkig met gewoon, want: zo gewoon is dat niet, als je al die nare dingen ziet. Laat ons maar vallen in de categorie, GEWOON!…

toen vast en gaf hem onverwacht een zoen waarbij hij vlug haar haren wegschoof om hen beter te bekijken en zei - schat je hebt gelijk laten we nog een bakkie doen…

Men zag staan in 't café: 'Bakkie troosd' (met een d) en men dronk er dus koffie verkeerd.…

Daar stond de koffie in de koffiekan De hele dag verleidelijk te dampen En was er vraag naar koffie in de Oost Dan bracht een troostmeisje een bakkie troost.…

De duster nog naar slaap geurend Je ogen wakker en moe, De koffie, al op, Aan je derde bakkie toe. Maar eerst douchen,…

Dat u bij Douwe op de koffie kwam Was goed te merken aan het slappe bakkie Er werd gerommeld met dat kleine zakkie Ze smokkelden zowat een halve gram De directeur, door schuldgevoel verteerd Bevestigde; 'Die koffie was verkeerd.'…

Vroeger stalde men een fiets er voor een bakkie soep Maar al een eeuw lang serveert men in stijl het eten Niet aan aparte tafels gewoon gezellig naast elkaar En uit respect liet men de das hangen.…

‘Ik heb verloren en dat wil ik niet’ Zo sprak Koen na de vijftienhonderd meter Hij gleed en streed, hij kón gewoon niet beter Miniem verschil, wat gaf dat veel verdriet Het was een mooie tijd van Zbigniew Brodka Voor ons geen bakkie troost, voor Polen wodka…

Straks zijn we met z’n allen de pineut: Want dan verbieden ze ons bakkie leut.…

Zijn vaderdag Is voor hem een grafdag Zonder cadeaus Ontbijt op bed Geen ochtendkrantje Of bakkie koffie Met liefde gebracht En vers gezet Hij mag al blij zijn Voor een geinteresseerde Die bij hem stilstaat Nog aan hem denkt Hij zal vast juichen Als iemand langs gaat Zijn steen schoonmaakt En bloemen schenkt…

'n bakkie of 'n biertje 'n kwartiertje, hooguit ........een halfuurtje Blijf je zitten waar je zit? dat.... verzuurt je.…

Je bent hopeloos verouderd Je mechaniek is van jaren terug Je rammelt, stottert aan alle kanten En je bent niet meer zo vlug Je rimpelt, krimpt en bent aan het slinken Ergens lek je in je vel Je bent weliswaar nog niet aan het stinken Maar dat komt vast ook nog wel Je stompt al af, dreigt te verzaken Kan niet wennen aan de nieuwe tijd Hebt…

Maar toch: ’t is een mooie wijze om te gaan op die manier, zo ineens je laatste adem zonder ellende, zonder geklier een laatste zucht na een bakkie koffie mooier kan welhaast toch niet ze zuchtte en ’t was over maar de koffie: Die was lekker!…

Elegant draag je een kopje. Het liefst wit porselein, want dat steekt zo mooi af. Geen suiker en geen melk, maar puur zoals bedoeld. De warme aroma's, kamer vullend. Zo wek je me 's morgens, ontwaken mijn zintuigen. Niets terug verwachtend, laat je je nemen. En ik heb je genomen, ontelbare keren. Je bent bitter, gitzwart, elegant…

Ze drukken bijna op de rode knop, En overal zijn personeelstekorten, Er zijn problemen met de graantransporten, Maar ík zie tegen heel iets anders op: Hoe ik het komend jaar m’n tijd verbeid, Zonder tv-programma ‘Koffietijd’.…

‘Kat in ‘T bakkie’ Ongebruikelijk Zelfs licht onfatsoenlijk Om dit gezegde te gebruiken In relatie Tot een gestorven kat Maar ik gebruik deze toch Omdat de pijn die ik voelde Zo hartverscheurend was En tranen zich aan me opdrongen Toen ik mijn buurvrouw Met haar kleindochter En de gestorven Kat in een bakkie Naar buiten zag komen In…

onder vrienden bij familie klussers in hun kloffie op radio en televisie openbare gelegenheden in de kerk tijdens gebeden zo maar bij een bakkie koffie op fietsen en krantenfoto’s in dagcafé’s cafetaria’s politie en vrachtauto’s chinezen en pizzeria’s op wegen bij stoplichten overal droeve gezichten alom nog door ieder getreurd de velden…

de glazenwasser is er weer hij klimt omhoog op weg naar een hogere sfeer houdt hij het droog zo hoog het is een man net als ik windt me op zo'n hijger op een trap zweet breekt mij uit zal hij mijn bovenraam ook gaan doen alsof ik er in stik de spanning maakt mijn denken krap kom, wees koen vraag hem voor een bakkie en geef…

Ik ben gek op hout Ik hou van hout Maar in de natuur Niet in mijn ‘bek’ Dat houten bestek Goed voor het milieu Maar niet voor m’n mond ‘mij niet bellen’ In de rugzak van m’n leven Zit naast een drinkbeker, koppie Nu ook een stalen bestek Want dat streelt m’n ‘bek’ Dan, dat in de vrije natuur Een lekker bakkie koffie Uit een warme…

ik donsde kleurde zacht de liefste vormen geurde verleidelijk naar knuffelbeest zat altijd in je tas op een gepaste plaats niet direct in zicht maar toch bijdehand als het echt nodig was in uithalen met scherpe punten en wat pepperspray ja mij neem je niet zo mee tegen een bakkie thee zeg ik ook vaak geen nee maar geen…

Er is geen koffie na de kerk de schappen zijn leeg de bonen liggen zwaar op de maag de bonenboeren malen 's nacht door van de prijs, van de wereldprijs er is dus geen koffie na de kerk In de hemelkathedraal zingt Rita door Rita Corita: Koffie, koffie, lekker bakkie koffie In de geluidsdichte Maria Kapel wordt ze opgesloten en op water…

willen dat het even zo was dat ik je daar zou zien lopen jij lekker warm gekleed in een dikke winterjas jouw ogen zouden fonkelen bij het horen van mijn stem liefdevol zouden wij elkaar begroeten en breeduit glimlachen hij naar mij en ik naar hem praten, we zouden almaar praten over zoveel verschillende dingen samen genieten van een bakkie…

geluidloos over een bloedrode einder klimt is de nacht verslagen en het hoofd ligt eenzaam in een lijkbleek bed ogen houden het duister vast koesteren nog de zoete draaikolk van de droom maar het hoofd herkent het lichaam dat zich strekt en haar nacht tuimelt in de afgrond van de tijd en de mond hervindt de woorden nu snel een bakkie…

aan de wandel droop de hemel alles duister verwaaide luister zong stil verdriet een droevig lied onophoudlijk in coupletten soms hield ik stil dan hield het even op het was te kil om te blijven staan pas na een sanitaire stop een poep een scheet te Petten met in de hand een bakkie pleur kreeg het bestaan weer kleur in het voorbijgaan…