Alle inzendingen over ballonnetjes oplaten

een ballonnetje opgelaten losjes in de hand aan een dun touwtje glipte door mijn vingers om het vaster te omknellen met overleg te vieren naarmate wind of wat ook er aan trok terwijl het knotje afwikkelde sneden met elke ruk vezels in hunne afdruk hevige striemen tot diepe wrok toen een lichte bries opstak en onder zo maar een koutje…

De manco's zelf zijn niet zo erg als de herinneringen aan de tijd dat ik ze niet had, maar ach, als dat alles is (wat het keer op keer niet is) Toch vraag ik me af of en waar er een grens is waar ik niet verder wil zó veel wil ik nog: bloemen zien en ballonnen oplaten die de wereld over mensen strelend raken met zachte gedachten…

Zelden waren er meer stille tochten zelden lieten geliefden het leven, bij rampen ontelbaar, ze terughalen is geen optie, ze herdenken in onze harten altijd, met stilte, witte ballonnen oplaten, gebeden opzeggen, waarna een ieder zijn deur dicht trekt. Stilte is voel en tastbaar!…

Onbewust heb ik jou pijn gedaan ik haalde de zon naar beneden nu kan ik er zelf niet mee omgaan en verlang naar alles wat wij deden Ik wil de zon weer voor jou oplaten jou omringen met nieuw vertrouwen desnoods dagenlang met jou praten om alle kreukels terug te vouwen Op mijn knieën is nog niet genoeg jij betekent veel meer voor mij…

ik vouw schaduwen tot zwarte vogels die ik oplaat zonder hoop ze zweven mijn cel hun snavels pikken gaten in mijn aderen transformeren me tot hel de horse gaat steigeren en de sneeuw verbrandt ik huiver van genot zo maakt de hemel me kapot ik schilder muren met het koppig bloed dat schimmen plet tegen de stenen ze ogen…

Eén welgemikte kogel van het dak, twee ballonnetjes met zenuwgas, drie gram C4 in de brievenbus, hoeveel moeite is dat helemaal? Ben ik niet zoals iedereen opblaasbaar tot een advertentie voor die heilige zaken van jullie? Mag ik niet even willekeurig worden afgeslacht als ieder ander? Laat ík soms geen ontroostbare familie achter?…

alles begint opnieuw zo ook de roos die sterft door het niet verstaan van dode ogen en hoe de maan papieren vogels oplaat langs touwen die de eenzaamheid in lege buiken knopen gebarsten zoals oude winterbomen zwart beslagen het wenken naar de afgrond de onopgemerkte pijn bloei dan, mijn roos en leg je in het helder licht…

En kinderen zien spelen die vliegers oplaten en dan dat beeld vast te houden -gaat vanzelf- om het later met vreugde weer op te roepen en het daarbij behorende zonlicht.…

Een trouwe vriend Ik dacht een trouwe vriend te hebben een vlieger zou ik met je oplaten als jij beter zou worden want jij maakte jaren geleden een vlieger voor mij toen we nog jong waren helaas bleef hij aan de schoorsteen hangen en nou vraag ik eigenlijk waarom welkom in mijn huis ontvangen gewoon eigen volk gezellig eten een glaasje…

veelvuldig en krakerig in het openbaar te verheffen met niet mis te verstane dictie en volume teneinde te accommoderen en te voegen naar mensenwensen opdat de heffe des volks in den gelegenheid gesteld worde u en mij vol innerlijke vervulling tot stem gereduceerd toegenegen als persoon te bewonderen terwijl wij op de beeldbuis oranje ballonnetjes…

Dit is geen gedicht maar een verzuchting omtrent futiele woorden die knappen als ballonnetjes. Ik raap de resten op flarden die adem waren soms is er nog iets bij dat enige hoop biedt. Dit is niet mijn dag waarop ik had gerekend heb alle uren verknald die ik te vervullen had.…

gezellig meedoet “ik schaam me dood oma” Ja ja en ik denk terug aan de tijd dat die hinkelende mama mijn dochter me smeekte om niet op het schoolplein mee touwtje te gaan springen verontwaardigd was ze als “mama” mee sprong in spin de bocht gaat in kleine meisjes worden groot maar oma’s blijven klein in hun herinneringen er dansen ballonnetjes…

terwijl opa nog nagenieten kan van het avondje bingewatchen met popcorn en zure dropjes naar die gekke meneertje boon rijd jij nu op een nieuwe fiets in jouw steeds grotere wereld dansen wij vandaag feestelijk door de kleurrijke lintjesregen van de twaalf bonte ballonnen die wij vandaag voor jou oplaten wij zingen en glimmen vol trots als…