Alle inzendingen over bedevaart herinneringen

Weet u het verschil tussen een progressieve en een conservatieve katholiek? Een conservatieve katholiek gelooft dat hij denkt, en een progressieve katholiek denkt dat hij gelooft…

Weemoedige herinneringen drijven boven. Met moeder in de basiliek, gezoem van weesgegroeten, de mysterieuze put, het snoepgoed en de molentjes. Besef van verlies voorgoed. Verdriet en toch troost voor het beeld.…

Ik wil na mijn overlijden Vakkundig worden opgezet Dit in verband met bedevaarten Ach, gun mijn fans toch deze pret!…

een weg omhoog die is er niet aldus de knooppunt kaart geen enkele reden voor paniek niets is de onrust waart 't is de man een rots van vlees het doel haar bedevaart…

zuidwillemsvaart in de avond kwamen alleen de zenuwachtige fluitsignalen en de obligate tamtams van voorbijgaande schepen de indische buurt nog even herinneren aan water aan buiten aan twintig jaar later…

zuidwillemsvaart in de avond kwamen alleen de zenuwachtige fluitsignalen en de obligate tamtams van voorbijgaande schepen de indische buurt nog even herinneren aan water aan buiten aan twintig jaar later…

Gebroken en geknakt tot in mijn ziel Zocht ik wat lotgenoten uit Rockanje, Les Compagnons de la Chanson d'Espagne, Een club nomaden waar mijn hart voor viel Als Bremer Muzikanten zonder leger Vertrokken wij uit hartje Amsterdam Op zoek naar de Verlosser, ja, Gods Lam Het hoofd verlicht, de hersenen steeds leger In Rouen, op 't Place…

Van een afstand kijk je toe, volgt het pad van je herinnering. Laat alle bloemen bloeien, en kleur en klanken samenvloeien.…

Maar herinneringen blijven, dat mag, ze laten jou eventjes herleven, brengen een beetje zon op een regenachtige dag.…

Against all odds Plooit de tijd weer naar voorjaar Is het park een canvas Van groen en geel en roze Vindt de wind weer het zuiden Heb ik Me losgewrikt Uit de wurggreep van donkere dagen Ga onder In het vroege licht Me vastklampend Aan het drijfhout van herinneringen Hoe wij ooit Op jonge benen Door vele zomers gingen…

Morgen reis ik naar de Oekraïne Naar Poltáva om precies te zijn Daar waart Maria's geest nog rond die Poesjkin Tot leven bracht in honderdeen kwatrijn Ter bedevaart naar Poesjkin, groot poëet Kwam ik voorbij gedenkstenen en graven Verloren strijd en oorlogs-monumenten Een lange queeste naar Maria's geest Maar 'k werd op het verkeerde…

in het zachte dromen met geloken ogen namen heiligen jou vaak bij de hand om samen te lopen of de heuvels te bezoeken van het santiago bedevaart land opgegroeid in kathedraal en basiliek met de mystieke geur van wierook zonder wiet na een heerlijk opschonende biecht met een vleugje kerkelijk magie want zij bepalen nog…

heb de wegen verlaten om voor even het patina van kerkdeur en jezusbeeld niet donkerder te maken het kaarslicht niet te zien in gelijkgestemde ogen gedrogeerde vroomheid van tijdelijk gedogen ben op bedevaart wil voelen waar de schoenen wringen de pijn vervloeken van mijn zere voeten in confronteren zonder anderen te bezeren…

Wagenkaravanen schoorvoeten op bedevaart naar het drukke hart van de stad, lichtend dag en nacht.…

Steen des aanstoots Je kunt niet zomaar ongestraft gaan gooien De pelgrims zonder zonden zijn alleen Gerechtigd tot het werpen van een steen En anders vallen er beslist weer dooien Als dank zorgt Allah dat er voor de gein Net zo veel doden als gewonden zijn…

bleek is zijn verschijning als een gravure in glas de open handen ijsblauw perkament zijn vlassig haar verdraagt de winter niet hij rilt, ziet de mens in vrije val schrijft bedroefd een laatste woord zijn ogen naar boven gericht het licht, zo schrijnend wit hoelang nog zullen engelen zingen van vrede op aarde terwijl zijn kinderen worden…

Breekbaar is zijn verschijning als een gravure in glas de open handen ijsblauw perkament zijn vlassig haar verdraagt de winter niet hij rilt ziet de mens in vrije val en spreekt bedroefd een laatste woord zijn ogen naar boven gericht het licht, zo schrijnend wit hoelang nog, hoort hij aardse machten spreken van vrede op aarde…

ik reed weer met mijn opa mee de ket klapt vuur uit stoere hoeven we gingen in herinnering soms wekenlang naar zee vanuit Heiloo in eerste spurt nog even langs Kapél Maria was hun heilige bedevaarten gaven aflaat en verlossing uit de hel draafden zacht langs Egmond-Binnen uit het klooster hoorden we het zingen en terwijl…

de natuur heeft altijd haar wetten : iedereen sterft op een dag . dat kan je niet uit je geheugen zetten maar wat wel altijd zal blijven: mijn glimlach en mijn optimistisch gedrag !…

’s Avonds wachtte ik hem op voor het huis in de verte zag ik hem komen blij kwam hij dan thuis heeft mij bij de hand genomen In de stilte wil ik hem ontmoeten even komt hij dan weer thuis met blijdschap zal ik hem begroeten mijn vader, fundament van het huis…

In verre droom verschijnt mij snachts de Glorievolle Maagd, die ik beloof ter bedevaart te gaan naar Lourdes. Een datum heb ik niet genoemd, zodat ik niet aan tijd gebonden ben. Ik ren voor de Dood uit, ademloos. (1970)…

van kim tot kam kompleet omketend duizel ik helemaal terug bij nacht verkleumd, bij zonschijn zwetend naar d'oertijd op een ezelsrug kapotgeschoten stenen krotten langs wegen zelfs die naam niet waard gemijnd, bezaaid met mensenbotten, geleiden doods mijn bedevaart muskieten zwermen om de posten van strijders in gevangenschap hun stank…

Van kim tot kam kompleet omketend duizel ik helemaal terug bij nacht verkleumd, bij zonschijn zwetend naar d'oertijd op een ezelsrug kapotgeschoten stenen krotten langs wegen zelfs die naam niet waard gemijnd, bezaaid met mensenbotten, geleiden doods mijn bedevaart muskieten zwermen om de posten van strijders in gevangenschap de stank…

Zoals de zon tussen vele woorden opgaat Kan ik nog dromen van je handen en je ogen elke buiging in je gestalte Zoals wij samen voorbij de wereld gingen zwervend langs water reddeloos verloren liepen In de grote zee dreven we en mijn hart bloedde open zie ook: www.josevanrosmalen.nl…

Toch was het eens anders, herinneringen blijven bewaard. Om sleetje te glijden een tocht op de schaats. Daarvoor is alleen in de winter plaats. Bij een ijskoude volle maan. Kan er heel vaak iets moois ontstaan. Ja, dat is ook de winter, met heel veel vertier. Met koek en met zopie en heel veel plezier……

'k Maak in gedachten vaak een bedevaart: Dan sta 'k weer op de plek, die zomerdag, Waar ik door de eikenlaan je komen zag; Als reliquie heb ik dat beeld bewaard: Uit zonn'ge bomen dropte op zonnige aard, Overal neer de zonn'ge vinkenslag; 'K zag op jouw goed gezicht die blije lach, En 'k dacht op eens: Ben ik die liefde waard?…

uit het vlakke land naar de eerste heuvels in een mistige verte later bergen met de hardheid van het dagelijks bestaan ben het pad gegaan van duizend voeten in het zoeken naar een waan heb mezelf zien veranderen van luisteren naar fluisteren tot de waterval van woorden kwam onstuitbaar stroomt de schat die ik mijn leven lang…

bloed aan de steen die ik raapte ze rotste aan verkeerde kant heb haar herinnering nog altijd in mijn hand ze liep langs wegen die gevrijwaard leken daar bleven mensen komen die geloofden in het wit gewaad en macht van kabbala’s dromen zag de aanslag op het steen jouw bloed in herwaarderen ook zij beleefden hun bestaan waarom…

ik bedevaart in vol vertrouwen wierook gaat mijn handen vouwen zag je beeld op sokkel staan hoorde gaan van kreupelen en blinden zij die oeverloos geen weg meer konden vinden je mantelt blauw met in je ogen sterrenblinken bent voor hen de liefdevolle vrouw je kathedraalt te lourd brandschildert licht van al je goede werken in vele…

wolkjes tekenden oplossend mooi weer wij met de rugzakken op weg naar het blauw- groene meer dat verkoeling beloofde van de hitte boven op weg naar santiago de compostella zonder haast en stress de rest plezier levensjaren in diepte en hoogte geluk liefde en pijn weer ervaren op de balans rekening leven onze stappen bleven…